Ποιος από εμάς πιστεύει ότι η χώρα τελείωσε με τα μνημόνια, ότι η επιτήρηση έπαψε, ότι η οικονομία ανακάμπτει; Η κατ’ επίφαση έξοδος από τα μνημόνια και τα οικονομικά πλεονάσματα στήνουν ένα ωραίο σκηνικό. Και οι δύο πολιτικοί αντίπαλοι είναι υπηρέτες του ίδιου αφέντη. Μεταξύ δύο ίδιων πολιτικών καλούμαστε να επιλέξουμε το  μικρότερο κακό, τον καλύτερο διαχειριστή μια «κρίσης» ακολουθώντας το δόγμα ότι δεν υπάρχει εναλλακτική. Τώρα η «κανονικότητα» βαπτίζεται με τα ανοιγμένα κεφάλια φοιτητριών από τα αναγκαστικώς «γλυκά» ΜΑΤ, τα κολλέγια αποκτούν επαγγελματικά δικαιώματα σε μια νύχτα, το ΙΕΠ επαναφέρει την Τράπεζα Θεμάτων και την αξιολόγηση και οι μαριονέττες του ΟΟΣΑ που έχουν τον τίτλο του υπουργού Παιδείας προγραμματίζουν μάνατζερ διευθυντές σχολείων και σύνδεση «αποδοτικότητας» με την χρηματοδότηση των σχολείων. Αν λείπουν αναλώσιμα και καθηγήτριες ένας χορηγός είναι η προτεινόμενη λύση από τους πρόθυμους καταστροφείς της δημόσιας παιδείας.

Και στο Ρέθυμνο του τουρισμού; Η σαιζόν διαρκώς επεκτείνεται. Τουρίστες όλον τον χρόνο. Ο κόσμος παίρνει δάνεια για να κάνει το πατρικό Airbnb και να πιάσει την καλή σε μια νύχτα. Ανακαινίσεις παντού με μαύρους εργαζόμενους. Η πόλη ζει έναν νέο πυρετό του χρυσού μέχρι να σκάσει και αυτή η φούσκα της ψευδεπίγραφης ευμάρειας. Ποιους αφορά όλο αυτό, αισθάνεστε τα πράγματα να καλυτερεύουν; Συνέχεια ανάγνωσης Για τις εκλογές στο σωματείο των εκπαιδευτικών (ΕΛΜΕ Ρεθύμνου) →