Ποια είναι η Κοινωνική Συμμαχία;
Είναι μια σύμπραξη των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ με “κοινωνικούς φορείς” ανάμεσα στους οποίους φιγουράρουν εργοδοτικές οργανώσεις (ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ) και επιμελητήρια με “στόχο την Ελλάδα που δουλεύει, παράγει, δημιουργεί και πετυχαίνει!!!”
Οι συμπαθούντες καλούνται να αντιταχθούν στην πόλωση ενεργώντας συλλογικά για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας με γνώμονα ένα ρεαλιστικό και δίκαιο εθνικό σχέδιο παραγωγικής συγκρότησης με βασικό πυλώνα την ανάπτυξη.
Είμαστε με αυτούς;
Ποιος εργαζόμενος έχει αμφιβολία ότι το “ρεαλιστικό και δίκαιο εθνικό σχέδιο παραγωγικής συγκρότησης” είναι έτοιμο και στημένο στην πλάτη του;
Ποιος εργαζόμενος έχει αμφιβολία ότι η ευαγγελιζόμενη ανάπτυξη θα διαλύσει ό,τι έχει απομείνει από το κράτος δικαίου και την κοινωνική δικαιοσύνη;
Ακόμα και την πατρίδα επικαλούνται για να βάλει πλάτη ο εργαζόμενος στα σχέδια των αφεντικών.
Τα συμφέροντα μας δεν ταυτίζονται με τα συμφέροντα των αφεντικών.
Δεν είμαστε με αυτούς.
Τι κάνουν ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ με αυτούς;
Οι ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ αρνήθηκαν να προκηρύξουν απεργία την 12η Γενάρη απέναντι στην 3η αξιολόγηση και την ψήφιση του νομοσχεδίου που κάνει πρακτικά αδύνατη την κήρυξη απεργίας από τα πρωτοβάθμια σωματεία.
ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ δρουν σαν βαλβίδες που απελευθερώνουν την συσσωρευμένη πίεση από την βάση, καλώντας σε σποραδικές 24ωρες απεργίες.
Ασκούν κυβερνητικό συνδικαλισμό και εκφράζουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Είναι υπεύθυνες για την απομάκρυνση της βάσης από τον συνδικαλισμό που έχει πλέον αρνητική νοηματοδότηση.
Επομένως καμία έκπληξη δεν προκαλεί η σύνταξή τους με τους φορείς της Κοινωνικής συμμαχίας.
Και η ΟΛΜΕ; Εντάσσει αυτήν στην Κοινωνική Συμμαχία. Στην ανακοίνωσή της σε πρώτο πληθυντικό αναφέρει, “Οι δέκα φορείς που συγκροτήσαμε την κοινωνική Συμμαχία, προκρίναμε αυτή τη μορφή δράσης ύστερα από επίπονο διάλογο και αμοιβαίες υποχωρήσεις, προκειμένου να αναδείξουμε τα κορυφαία προβλήματα της λιτότητας, της ανεργίας και της υπερφορολόγησης που έχουν οδηγήσει στον κοινωνικό αποκλεισμό, στη φτώχεια και στην εξαθλίωση χιλιάδες συμπολίτες μας και κυρίως τους νέους, τις γυναίκες και τους μικρομεσαίους επαγγελματίες.”
Ακόμα και όπου υπάρχει αγωνιστική διάθεση από τα πρωτοβάθμια σωματεία εκπαιδευτικών φροντίζεται να καταπνιγεί μέσα από τις διαδικασίες της γραφειοκρατίας. Μόνο η Γ.Σ. των προέδρων μπορεί να καλέσει σε απεργία με αυξημένη πλειοψηφία. Οι παρατάξεις καθεμία με την ατζέντα της μόνο για τα συμφέροντα του κλάδου δεν παλεύουν και κρύβονται πίσω από την γραφειοκρατία για να καλύψουν την αναποτελεσματικότητά τους. Στην καλύτερη των περιπτώσεων το τριτοβάθμιο παρακολουθεί τις αντεργατικές εξελίξεις και αντιδρά αποσπασματικά με κήρυξη στάσεων δρώντας κι αυτό ως βαλβίδα εκτόνωσης της αγανάκτησης των εργαζομένων
Τι κάνουμε εμείς με την ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ;
Δεν εκφράζουν την βάση. Είναι προδότες ταξικοί. Είναι επαγγελματίες συνδικα-ληστές που κερδίζουν στις πλάτες μας. Μαζί με αυτούς και οι κ.κ. της ΟΛΜΕ. Τι να ειπωθεί άλλο από το μαύρο παράδειγμα του συνδικαλιστή Κοτσυφάκη που εξαργύρωσε τον αγώνα του για να ανέβει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση με τον διορισμό του ως Διευθυντή στο Γραφείο του υφυπουργού Παιδείας. Τι άλλο είναι αυτό εκτός από κυβερνητικός συνδικαλισμός;
Τι είναι διαφορετικό αυτή την φορά; Με την προσχώρηση στην Κοινωνική Συμμαχία ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ κάνουν ένα βήμα ακόμα. Ήρθε ο καιρός να πούμε όχι στον συνδικαλισμό από πάνω, τον ξεκομμένο από την βάση.
Τι γίνεται πραγματικά στις 30 Μάη;
Η 30η Μαΐου κηρύσσεται “Πανεθνική Ημέρα Δράσης ενάντια στις ασκούμενες πολιτικές λιτότητας, ανεργίας και υπερφορολόγησης. Χωρίς «λουκέτα» και στρατιές ανέργων!! “
“Στόχος μας είναι η Ελλάδα που δουλεύει, παράγει, δημιουργεί και πετυχαίνει!!”
Κουβέντα για απεργία. Η ΓΣΕΕ υιοθετεί την αφίσα και την διακήρυξη της Κοινωνικής Συμμαχίας αυτούσια, προσθέτοντας για ξεκάρφωμα την λέξη ΑΠΕΡΓΙΑ.
Η ΑΔΕΔΥ δρα πιο ενοχικά, κατεβάζοντας τουλάχιστον συμπληρωματικά το τυπικό της πλαίσιο διεκδικήσεων.
Σε τοπικό επίπεδο, διαφωτιστική είναι η συνέντευξη τύπου των “Κοινωνικών Φορέων”. Χαρακτηριστικό είναι ότι ούτε ο πρόεδρος του Ε.Κ. ούτε ο πρόεδρος του Νομαρχιακού Τμήματος ΑΔΕΔΥ ανέφεραν την λέξη “Απεργία”.
Λέμε όχι στις “αγωνιστικές φιέστες”.
Συμμετέχουμε στην απεργία;
Δεν συμμετέχουμε σε μια μόνο κατ΄όνομα “απεργία” που δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα μας. Καμία σύμπραξη με τα αφεντικά. Καμία λευκή επιταγή στα δευτεροβάθμια-τριτοβάθμια σωματεία.
Καταγγέλλουμε την “Κοινωνική Συμμαχία” και την “Πανεθνική ημέρα δράσης’”.
Καλούμε την ΑΔΕΔΥ (και ΟΛΜΕ) να αποχωρήσει άμεσα από την “Κοινωνική Συμμαχία”
Δηλαδή λέμε ναι σε απεργίες αλά καρτ;
Δεν έχουμε ενοχές που δεν συμπαρατασσόμαστε με τον ταξικό μας αντίπαλο.
Δεν μπαίνουμε στο ψευδο-δίλημμα απεργοσπασία ή συμμετοχή σε μια πουλημένη “απεργία” των εργατοπατέρων.
Δεν παίζουμε τα πολιτικά παιχνίδια δύναμης των παρατάξεων.
Δεν περιμένουμε πότε θα προκηρυχτεί η επόμενη 24ωρη από τα πάνω.
Δεν χαρίζουμε την απεργία στα αφεντικά. Είναι δικό μας όπλο. Το στρέφουμε επάνω τους με τους δικούς μας όρους.
Συλλογικοποιούμαστε και αυτοοργανωνόμαστε.
Συμμετέχουμε στις συνελεύσεις.
Πιέζουμε τα ΔΣ των γραφειοκρατικών σωματείων.
Παίρνουμε τις τύχες στα χέρια μας.
Παίρνουμε δύναμη ο ένας από τον άλλον.
Εκπαιδευτικοί της ΕΣΕ Ρεθύμνου