Μέλη της ομάδα μας συμμετείχαν στις 12/8 σε νικηφόρα παρέμβαση για καταβολή δεδουλευμένων από επιχείρηση εστίασης στην παραλιακή λεωφόρο του Ρεθύμνου.

Το καφέ-μεζεδοπωλείο “Ανεμολόγιο” προέβη στις 7/8 σε απόλυση εργαζόμενης επειδή απαίτησε τις υπερωρίες της. Την επομένη απέλυσε τη δεύτερη εργαζόμενη επειδή αρνήθηκε να καλύψει την απόλυση της πρώτης και μια μέρα αργότερα παραιτήθηκε και η τρίτη εργαζόμενη μαθαίνοντας τι είχε συμβεί με τις δυο προηγούμενες.

Στην κεφαλή της κινητοποίησης, που συγκέντρωσε 30-40 αλληλέγγυες και αλληλέγγους, βρίσκονταν οι δύο τελευταίες εργαζόμενες. Παραμείναμε στην επιχείρηση λίγο παραπάνω από μια ώρα μέχρι να καταβληθούν τα δεδουλευμένα ύψους 110 ευρώ, τα οποία το αφεντικό ήθελε να δώσει από Σεπτέμβρη. Στη διάρκεια της παραμονής μας αποκλείστηκε το μαγαζί και πραγματοποιήθηκε μοίρασμα του παρακάτω κειμένου στα διερχόμενα οχήματα.

Νίκες στους ταξικούς αγώνες για μια κοινωνία χωρίς αφεντικά!

Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε:

ΠΟΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ;

Μας λένε ότι ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Κρήτης. Το Ρέθυμνο από το Μάρτη αρχίζει να φτιασιδώνεται για να δεχτεί τους σωτήρες του. Τα ημερολόγια της πόλης μετρούν αντίστροφα για τη σεζόν που θα μας ξελασπώσει. Ή μήπως ξελασπώνει μόνο κάποιους; Οι μαγαζάτορες αντλούν από την απύθμενη δεξαμενή της ανεργίας για να βάλουν στην τσέπη τους όσα περισσότερα μπορούν όσο γρηγορότερα γίνεται. Στις γαλέρες της τουριστικής ανάπτυξης ντόπιοι και ξένοι εργάτες και εργάτριες τραβάνε κουπί ανασφάλιστοι/ες, κακοπληρωμένοι/ες, με απλήρωτες υπερωρίες και άθλιες συνθήκες εργασίας που μπορεί να φτάνουν ακόμη και στη βία. Και καθώς οι περισσότεροι εργοδότες στην τουριστική βιομηχανία είναι άντρες και οι περισσότεροι υπάλληλοι γυναίκες, η βία μπορεί να είναι αυτή του αρσενικού που κάνει κουμάντο. Ειδικότερα στα τουριστικά μαγαζιά, μικρά και μεγάλα αφεντικά εκμεταλλεύονται την ανυπαρξία μνήμης της πελατείας τους για να ξεσαλώνουν. Ο φόβος για ανεργία και έκθεση δημιουργεί το πλέγμα σιωπής που καλύπτει αυτά τα περιστατικά.

Μια από τις πολλές τέτοιες περιπτώσεις είναι το μεζεδοπωλείο «Ανεμολόγιο» στη Άρη Βελουχιώτη 1 (παραλιακή) που έδιωξε κακήν κακώς δυο εργαζόμενες μέσα σε δυο μέρες. Στις 7 Αυγούστου το αφεντικό είχε την άνεση να διώξει τη βασική του σερβιτόρα στην κορύφωση της σεζόν, επειδή του ζήτησε να πληρωθεί τις υπερωρίες της. Την επομένη, η συνάδελφός της αρνήθηκε να την αντικαταστήσει, κι όταν προσπάθησε να αιτιολογήσει τη στάση της, ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά του αφεντικού, που αντρίκια πέταξε την καρέκλα, άρπαξε την εργαζόμενη από το σβέρκο, την έσυρε προς την κουζίνα να μαζέψει τα πράγματά της και την έδιωξε απλήρωτη.

Η ανάπτυξη αυτή δεν είναι για τα γούστα μας. Το μόνο που αναπτύσσει είναι τις ορέξεις των αφεντικών για περισσότερα κέρδη και μεγαλύτερη ασυδοσία, που χτίζεται πάνω στο φόβο και την ανοχή μας. Ας μη μένουμε σιωπηλές και σιωπηλοί απέναντι στο τσαλαπάτημα των ζωών και της αξιοπρέπειάς μας. Ας ενώσουμε την οργή μας για να ξεριζώσουμε τα «Ανεμολόγια» του Ρεθύμνου.

εργάτριες/εργάτες στην τουριστική βιομηχανία & αλληλέγγυες/οι

Την Κυριακή 6 Αυγούστου μοιράσαμε στις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους, τις πελάτισσες και τους πελάτες των σουπερμάρκετ Χαλκιαδάκης στην Καλλιθέα και στα Lidl στον Κόμβο Ατσιποπούλου το κείμενό μας Αν η Κυριακή δεν είναι αργία, δεν είναι Κυριακή. Παράλληλα μοιραζόταν αγγλική περίληψη. Η δράση δεν διήρκησε πολύ καθώς η κίνηση ήταν εξαιρετικά μειωμένη.

Μέλη της ΕΣΕ Ρεθύμνου παραβρέθηκαν στο κάλεσμα του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων και συναφών επαγγελμάτων την Πέμπτη 20 Ιουλίου στο πλαίσιο της πανελλαδικής απεργίας που κάλεσε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατών Επισιτισμού και Υπαλλήλων Τουριστικών Επαγγελμάτων. Η προσυγκέντρωση έλαβε χώρα στο Εργατικό Κέντρο Ρεθύμνου και η πορεία κατευθύνθηκε προς το χώρο του Συλλόγου Ξενοδόχων στη ΒΙΟ.

Το κάλεσμα στηρίχτηκε κυρίως από το ΠΑΜΕ. Η ομάδα μας, με αλληλέγγυους συντρόφους, είχε διακριτό μπλοκ στο τέλος της πορείας και φωνάχτηκαν τα συνθήματα: “Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά”, “Η αλληλεγγύη όπλο των εργατών, πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών”, “Πενήντα ώρες για 400 ευρώ, τον πόλεμο τον ζούμε κάθε μέρα εδώ”, “Ίδια τα αφεντικά, δεξιά κι αριστερά”.

Την Κυριακή 16/7, στο πλαίσιο της πανελλαδικής απεργίας στον κλάδο του εμπορίου και τις κινητοποιήσεις για την υπεράσπιση της Κυριακάτικης Αργίας πραγματοποιήσαμε παρέμβαση με μοίρασμα του κειμένου μας «Αν η Κυριακή δεν είναι αργία, δεν είναι Κυριακή» στα ανοιχτά μαγαζιά της οδού Αρκαδίου, κεντρικού εμπορικού δρόμου της παλιάς πόλης Ρεθύμνου.

Συνομιλήσαμε με καταστηματάρχες και υπαλλήλους και εισπράξαμε την ομόθυμη δυσαρέσκειά τους για το γεγονός ότι “αναγκάζονταν” (αληθές στην περίπτωση των υπαλλήλων, προβληματικό στην περίπτωση των καταστηματαρχών) να δουλέψουν Κυριακή. Καλούσαμε πελάτες και πελάτισσες να μην ψωνίζουν Κυριακή και με αγγλόφωνη περίληψη του κειμένου ενημερώναμε αλλοδαπές πελάτισσες και πελάτες και τους καλούσαμε να σταθούν αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι στον αγώνα μας.

Αξίζει να σημειώσουμε στην πλειονότητά τους τα καταστήματα παρέμειναν κλειστά, ενώ η κίνηση στο δρόμο ήταν ελάχιστη.

Η δράση πλαισιώθηκε από συντρόφους και συντρόφισσες συλλογικοτήτων της πόλης, καθώς και από δύο συντρόφους από τη συλλογικότητα Azadî στα Χανιά. Να ‘στε καλά συντρόφισσες και σύντροφοι και καλά μας συναπαντήματα στο δρόμο!

Μέλος της ΕΣΕ Ρεθύμνου συμμετείχε με μέλη της ΑΔΡΕ και του Λίβα ΑΣΡ στο 2ο Λαϊκό Αγώνα Δρόμου «Λούης Τίκας» που πραγματοποιήθηκε στις 2 Ιουλίου σε διοργάνωση του Πολιτιστικού Συλλόγου Λούτρας και του Συλλόγου Δρομέων Υγείας Ρεθύμνου. Ο αγώνας ξεκίνησε από τη Μονή Αρκαδίου και κατέληξε στη Λούτρα, γενέτειρα του Λούη Τίκα (Ηλία Σπαντιδάκη), όπου ο Πολιτιστικός Σύλλογος είχε ετοιμάσει πλουσιοπάροχο κέρασμα.

Στη διάρκεια της διαδρομής φωνάχθηκαν τα συνθήματα «Λαϊκός αθλητισμός κι όχι πρωταθλητισμός», «Ζει, ζει, ο Λούης Τίκας ζει», «Λούη Τίκα ζεις, εσύ μας οδηγείς». Παράλληλα γινόταν από το μέλος μας επί τροχάδην ενημέρωση για τον διεθνιστικό εργατικό αγώνα του Τίκα και των άλλων αγωνιστών ανθρακωρύχων!

Έγινε επαφή με απόγονο του Λούη Τίκα, ο οποίος μας χάρισε το βιβλίο που έχει γράψει για τον Τίκα. Έγινε συζήτηση με τους διοργανωτές για εμπλουτισμό του Αγώνα Δρόμου «Λούης Τίκας» και με παράλληλες δράσεις-εκδηλώσεις.

“Πράσινη” ανάπτυξη, καπιταλισμός, και θέσεις εργασίας. Ενάντια στην εγκατάσταση του αιολικού πάρκου στο Βέρμιο

Οι τοπικές κοινωνίες που ζουν χιλιάδες χρόνια στις παρυφές του βουνού του Βέρμιου, κινδυνεύουν να χάσουν την κοινή φυσική, κοινωνική και πολιτισμική τους κληρονομιά από την εγκατάσταση του τεράστιου αιολικού πάρκου καπιταλιστικών συμφερόντων. Αυτό φυσικά γίνεται στο όνομα της “πράσινης” βιώσιμης ανάπτυξης, που μπορεί να ακούγεται καλή στα αυτιά των απόμακρων από τη φύση καταναλωτών, αλλά φυσικά ούτε πράσινη είναι, ούτε βιώσιμη, γιατί πολύ απλά αφορά την ανάπτυξη μίας ακόμα βιομηχανικής επένδυσης καπιταλιστικών συμφερόντων. Είναι γεγονός πως ο καπιταλισμός με τις τεράστιες συγκεντρώσεις σε μονάδες παραγωγής και κατανάλωσης χρειάζεται για να αναπτυχθεί παρόμοιου μεγέθους συγκεντρώσεις μονάδων παραγωγής ενέργειας και επομένως τις τεχνολογίες του άνθρακα και της πυρηνικής ενέργειας. Τεχνολογίες που και στην καπιταλιστική και στην κρατική τους διαχείριση βοήθησαν στην ιεραρχική οργάνωση των κοινωνιών, και τη συγκέντρωση της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας στα χέρια λίγων κυρίαρχων. Το παραγωγικό-καταναλωτικό μοντέλο που τελικά κυριάρχησε σε ολόκληρο τον κόσμο – μετά και την πτώση των κρατικοκαπιταλιστικών “σοβιετιών” – συμπυκνώθηκε στις βασικές αρχές της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής ανάπτυξης, τις συνέπειες του οποίου τις ζούμε στο πετσί μας.

Συνέχεια ανάγνωσης ΕΣΕ Ημαθίας: ενάντια στην εγκατάσταση αιολικού πάρκου στο Βέρμιο →

Την Τετάρτη 14 Ιούνη στις 8:30 μ.μ. προβάλλουμε στο Εργατικό Κέντρο Ρεθύμνου το ντοκιμαντέρ του Λεωνίδα Βαρδαρού “LUDLOW: Οι Έλληνες στους πολέμους του άνθρακα” (2016, διάρκεια: 70΄).

Το ντοκιμαντέρ αναφέρεται στην άγνωστη ιστορία των ελλήνων ανθρακωρύχων, οι οποίοι πήραν τα όπλα μετά τη σφαγή του Λάντλοου στο Κολοράντο (Η.Π.Α. 1914). Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στους κρήτες ανθρακωρύχους και τις οικογένειές τους, οι οποίοι διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο στην εξέγερση που ακολούθησε τη σφαγή. Επίσης γίνεται αναφορά και στον Λούη Τίκα (Ηλία Σπαντιδάκη), συνδικαλιστή που δολοφονήθηκε από τις παραστρατιωτικές ομάδες των ιδιοκτητών των ορυχείων και ο οποίος κατάγεται από την Λούτρα του Ρεθύμνου.

Μετά την προβολή θ’ ακολουθήσει συζήτηση.

Είσοδος Ελεύθερη.

Επισκεφτείτε τον ιστότοπο του ντοκιμαντέρ για φωτογραφικό υλικό και ιστορικά στοιχεία.

Ακολουθεί το τρέιλερ: