Κάλεσμα σε συγκέντρωση -μικροφωνική για την έναρξη της δίκης της δολοφονίας της Zackie Oh

3 χρόνια μετά την δολοφονία της Ζackie, ξεκινάει στο μεικτό ορκωτό δικαστήριο της Αθήνας η δίκη των δολοφόνων του.

ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙOΣΥΝΗ. ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΝΗΜΗ. ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΩΝΑ.

Στις 21 Σεπτεμβρίου συμπληρώνονται τρία χρόνια από τότε που ο Ζακ, από τότε που η Zackie δολοφονήθηκε άγρια από ιδιοκτήτες και αστυνομικούς στην οδό Γλάδστωνος μπροστά σε δεκάδες συμπολίτες μας, που δεν έκαναν τίποτα για να σταματήσουν την σφαγή και να αποτρέψουν τη βαρβαρότητα.
Πέρασαν τρία χρόνια με κατασκευασμένα ψέματα, παραπληροφόρηση και σκύλευση του σώματος του Ζακ. Την οργή για την απώλειά του διαδέχτηκε το πένθος, το κοινό μας μοιρασμένο πένθος για την αγάπη που μας στέρησαν. Η οργή μας για την ατιμωρησία, για το ρατσιστικό τους μίσος, για τις προσπάθειες συγκάλυψης, για την τρίχρονη, δυσανάλογη καθυστέρηση παραμένει και όσο περνάει ο καιρός θεριεύει.
Ο Ζακ, περήφανο μέλος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, οροθετικός, genderqueer, drag queen, αντιφασίστας και μαχητής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δολοφονήθηκε από όλα αυτά που πολεμούσε όσο ζούσε. Από τον κοινωνικό εκφασισμό της διπλανής πόρτας, το ρατσισμό, την ομοφοβία, την θεσμική βία και την κοινωνική απάθεια. Ο πρώτος θάνατος ήρθε από τα χέρια των δολοφόνων, ο δεύτερος από την σιωπή του πλήθους και ο τρίτος από την τυμβωρυχία των μέσων με τις ψευδείς ειδήσεις. Ο Ζακ δολοφονήθηκε τρείς φορές. Και δολοφονείται τρία χρόνια τώρα, όσο η απονομή της δικαιοσύνη καθυστερεί βασανιστικά.
Από την πρώτη μέρα βγήκαμε μαζί στους δρόμους που αγάπησε για να φωνάξουμε το άδικο του και να υπερασπιστούμε στο όνομά του, στο όνομά της, τις δικές μας ζωές, την ασφάλειά μας, τα σώματά μας. Να διεκδικήσουμε το δικαίωμά μας στην ύπαρξη χωρίς φόβο και ντροπή, το δικαίωμά μας στην αγάπη.
Όσο θα βρισκόμαστε στους δρόμους να υπερασπιζόμαστε τη μνήμη του, οι συγκαλύψεις, οι καθυστερήσεις και η λάσπη δεν μπορούν να θαμπώσουν την λάμψη του Ζακ. Όσο πορευόμαστε χιλιάδες μαζί, όσο οι φωνές μας θα υψώνονται μαζί, διεκδικώντας δικαιοσύνη, όσο θα αντλούμε δύναμη το ένα από το άλλο, η φρίκη θα υποχωρεί και η αστερόσκονη της Zackie θα μας δείχνει το δρόμο. Πέρσι τον Οκτώβριο αγκαλιαζόμασταν με ανακούφιση στους κατάμεστους δρόμους της Αθήνας, στο άκουσμα της καταδικαστικής απόφασης για τους ναζί της εγκληματικής συμμορίας. Φέτος τον Σεπτέμβριο, παίρνουμε με ευγνωμοσύνη τη σκυτάλη από τον αγώνα αυτό και την πάμε στον επόμενο.
Τρία χρόνια μετά, όλοι οι δολοφόνοι – ιδιοκτήτες και αστυνομικοί – κυκλοφορούν ελεύθεροι και ανενόχλητα σκορπούν το ρατσιστικό τους δηλητήριο.
Την απάντηση στο μίσος, θα τη δώσουμε μαζί στο δρόμο.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *