Την Κυριακή 21 Απρίλη μοιράσαμε-διαβάσαμε με ντουντούκα έξω από τα Public το ακόλουθο κείμενο που υπερασπίζεται την κυριακάτικη αργία και καταγγέλλει την εργασιακή γαλέρα που προωθεί η επιχείρηση. Στους εργαζομένους της επιχείρησης μοιράστηκε το κείμενο του ΣΥΒΧΨΑ που ενημερώνει για την τρέχουσα διεκδίκηση εργαζομένου για 300 ώρες απλήρωτων υπερωριών.
Αν η Κυριακή δεν είναι αργία, δεν είναι Κυριακή
Σήμερα, Κυριακή 21 Απρίλη, είναι μια από τις 8 Κυριακές που έχουν οριστεί ως εργάσιμες. Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας προβλήθηκε ως μέτρο εξόδου από την υποτιθέμενη κρίση. Ωστόσο όχι μόνο δεν έφερε προσλήψεις και περισσότερα κέρδη στις επιχειρήσεις, αλλά η δουλειά φορτώνεται σε εργαζόμενους που δουλεύουν 4ωρα ή είναι κάτω των 25 ετών, προκειμένου να αυξηθούν τα κέρδη των αφεντικών.
Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των μεγάλων ομίλων που έχουν αποθέματα «αναλώσιμων» εργαζόμενων. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των Public που στις αρχές του 2017 προέβησαν σε δεκάδες απολύσεις εργαζομένων που χαρακτηρίζονταν ως “υψηλόμισθοι” γιατί έπαιρναν 700-800 ευρώ. Την ίδια στιγμή η επιχείρηση σχεδίαζε άνοιγμα δύο καταστημάτων στην Αττική. Τα Public, από το 2012, προβαίνουν σταθερά σε απολύσεις, μειώσεις μισθών, ξεζούμισμα των υπαλλήλων, αξιοποίηση δωρεάν εργασίας μέσω προγραμμάτων voucher, απάνθρωπα καθεστώτα «αξιολόγησης» των ατομικών πωλήσεων, καλλιέργεια ανταγωνιστικού κλίματος, πληρωμή ελλειμμάτων των ταμείων από την τσέπη των υπαλλήλων, με αποτέλεσμα να έχουν βγάλει τεράστια κέρδη από την εξευτελιστικά φθηνή εργασία των εργαζομένων. Χαρακτηριστική είναι η τρέχουσα διεκδίκηση συναδέλφου για 300 ώρες απλήρωτων υπερωριών. Τα Public δεν είναι εξαίρεση. Σκοπεύουν να γίνουν ο κανόνας.
Τις Κυριακές δεν δουλεύουμε. Η αγορά δεν αυτορυθμίζεται. Καθορίζεται από τις υποχωρήσεις και τις αντιστάσεις των εργαζομένων απέναντι στις ορέξεις των αφεντικών.
Τις Κυριακές δεν ψωνίζουμε. Σκεφτόμαστε ως εργάτες και όχι σαν πελάτες
Οι ζωές μας δεν είναι εμπόρευμα.
Κυριακή και νύχτα να πάνε για δουλειά
οι υπουργοί οι δήμαρχοι και τ’ αφεντικά