Συμμετοχή σε νικηφόρα παρέμβαση για καταβολή δεδουλευμένων

Μέλη της ομάδα μας συμμετείχαν στις 12/8 σε νικηφόρα παρέμβαση για καταβολή δεδουλευμένων από επιχείρηση εστίασης στην παραλιακή λεωφόρο του Ρεθύμνου.

Το καφέ-μεζεδοπωλείο “Ανεμολόγιο” προέβη στις 7/8 σε απόλυση εργαζόμενης επειδή απαίτησε τις υπερωρίες της. Την επομένη απέλυσε τη δεύτερη εργαζόμενη επειδή αρνήθηκε να καλύψει την απόλυση της πρώτης και μια μέρα αργότερα παραιτήθηκε και η τρίτη εργαζόμενη μαθαίνοντας τι είχε συμβεί με τις δυο προηγούμενες.

Στην κεφαλή της κινητοποίησης, που συγκέντρωσε 30-40 αλληλέγγυες και αλληλέγγους, βρίσκονταν οι δύο τελευταίες εργαζόμενες. Παραμείναμε στην επιχείρηση λίγο παραπάνω από μια ώρα μέχρι να καταβληθούν τα δεδουλευμένα ύψους 110 ευρώ, τα οποία το αφεντικό ήθελε να δώσει από Σεπτέμβρη. Στη διάρκεια της παραμονής μας αποκλείστηκε το μαγαζί και πραγματοποιήθηκε μοίρασμα του παρακάτω κειμένου στα διερχόμενα οχήματα.

Νίκες στους ταξικούς αγώνες για μια κοινωνία χωρίς αφεντικά!

Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε:

ΠΟΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ;

Μας λένε ότι ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Κρήτης. Το Ρέθυμνο από το Μάρτη αρχίζει να φτιασιδώνεται για να δεχτεί τους σωτήρες του. Τα ημερολόγια της πόλης μετρούν αντίστροφα για τη σεζόν που θα μας ξελασπώσει. Ή μήπως ξελασπώνει μόνο κάποιους; Οι μαγαζάτορες αντλούν από την απύθμενη δεξαμενή της ανεργίας για να βάλουν στην τσέπη τους όσα περισσότερα μπορούν όσο γρηγορότερα γίνεται. Στις γαλέρες της τουριστικής ανάπτυξης ντόπιοι και ξένοι εργάτες και εργάτριες τραβάνε κουπί ανασφάλιστοι/ες, κακοπληρωμένοι/ες, με απλήρωτες υπερωρίες και άθλιες συνθήκες εργασίας που μπορεί να φτάνουν ακόμη και στη βία. Και καθώς οι περισσότεροι εργοδότες στην τουριστική βιομηχανία είναι άντρες και οι περισσότεροι υπάλληλοι γυναίκες, η βία μπορεί να είναι αυτή του αρσενικού που κάνει κουμάντο. Ειδικότερα στα τουριστικά μαγαζιά, μικρά και μεγάλα αφεντικά εκμεταλλεύονται την ανυπαρξία μνήμης της πελατείας τους για να ξεσαλώνουν. Ο φόβος για ανεργία και έκθεση δημιουργεί το πλέγμα σιωπής που καλύπτει αυτά τα περιστατικά.

Μια από τις πολλές τέτοιες περιπτώσεις είναι το μεζεδοπωλείο «Ανεμολόγιο» στη Άρη Βελουχιώτη 1 (παραλιακή) που έδιωξε κακήν κακώς δυο εργαζόμενες μέσα σε δυο μέρες. Στις 7 Αυγούστου το αφεντικό είχε την άνεση να διώξει τη βασική του σερβιτόρα στην κορύφωση της σεζόν, επειδή του ζήτησε να πληρωθεί τις υπερωρίες της. Την επομένη, η συνάδελφός της αρνήθηκε να την αντικαταστήσει, κι όταν προσπάθησε να αιτιολογήσει τη στάση της, ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά του αφεντικού, που αντρίκια πέταξε την καρέκλα, άρπαξε την εργαζόμενη από το σβέρκο, την έσυρε προς την κουζίνα να μαζέψει τα πράγματά της και την έδιωξε απλήρωτη.

Η ανάπτυξη αυτή δεν είναι για τα γούστα μας. Το μόνο που αναπτύσσει είναι τις ορέξεις των αφεντικών για περισσότερα κέρδη και μεγαλύτερη ασυδοσία, που χτίζεται πάνω στο φόβο και την ανοχή μας. Ας μη μένουμε σιωπηλές και σιωπηλοί απέναντι στο τσαλαπάτημα των ζωών και της αξιοπρέπειάς μας. Ας ενώσουμε την οργή μας για να ξεριζώσουμε τα «Ανεμολόγια» του Ρεθύμνου.

εργάτριες/εργάτες στην τουριστική βιομηχανία & αλληλέγγυες/οι

Κυριακή 6 Αυγούστου: Μοίρασμα κειμένου για την κυριακάτικη αργία στα σουπερμάρκετ Χαλκιαδάκης και Lidl

Την Κυριακή 6 Αυγούστου μοιράσαμε στις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους, τις πελάτισσες και τους πελάτες των σουπερμάρκετ Χαλκιαδάκης στην Καλλιθέα και στα Lidl στον Κόμβο Ατσιποπούλου το κείμενό μας Αν η Κυριακή δεν είναι αργία, δεν είναι Κυριακή. Παράλληλα μοιραζόταν αγγλική περίληψη. Η δράση δεν διήρκησε πολύ καθώς η κίνηση ήταν εξαιρετικά μειωμένη.

Μοίρασμα απολογιστικού κειμένου από δράση για την κυριακάτικη αργία

Την Πέμπτη 3 Αυγούστου μοιράσαμε σε εργαζόμενες και εργαζόμενους στον κλάδο του εμπορίου και σε καταστηματάρχες το κείμενο που ακολουθεί. Το κείμενο μοιράστηκε στα καταστήματα των δύο κεντρικών οδών της παλιάς πόλης του Ρεθύμνου, την Εθνικής Αντιστάσεως και την Αρκαδίου. Παράλληλα μοιραζόταν σε πελάτισσες, πελάτες, διερχόμενους και διερχόμενες το κείμενό μας Αν η Κυριακή δεν είναι αργία, δεν είναι Κυριακή, με μια σύντομη περίληψη στα αγγλικά.

Το κείμενο που μοιράστηκε:

Δεν δουλεύουμε, δεν ανοίγουμε τις Κυριακές

Την Κυριακή 16 Ιουλίου, ημέρα που είχε προκηρυχτεί γενική απεργία στον κλάδο του εμπορίου, πραγματοποιήσαμε παρέμβαση στα ανοιχτά μαγαζιά με μοίρασμα του κειμένου μας «Αν η Κυριακή δεν είναι αργία, δεν είναι Κυριακή». Συνομιλήσαμε με καταστηματάρχες και υπαλλήλους και εισπράξαμε την ομόθυμη δυσαρέσκειά τους για το γεγονός ότι «αναγκάζονταν» (αληθές στην περίπτωση των υπαλλήλων, προβληματικό στην περίπτωση των καταστηματαρχών) να δουλέψουν Κυριακή. Καλούσαμε πελάτες και πελάτισσες να μην ψωνίζουν Κυριακή και με αγγλόφωνη περίληψη του κειμένου ενημερώναμε αλλοδαπές πελάτισσες και πελάτες και τους καλούσαμε να σταθούν αλληλέγγυες και αλληλέγγυοι στον αγώνα μας.

Παρά το γεγονός ότι οι υπάλληλοι δεν είχαν μεγάλα περιθώρια να αρνηθούν να δουλέψουν, είναι εντυπωσιακή η αντίφαση που παρατηρήσαμε στους καταστηματάρχες οι οποίοι αν και απρόθυμοι άνοιξαν τα μαγαζιά τους. Παρότι αρκετοί εμφανίζονταν δυσαρεστημένοι με τη στάση του Εμπορικού Συλλόγου Ρεθύμνου να μην προκηρύξει απεργία, δεν γνωρίζουμε αν είχαν ασκηθεί ουσιαστικές πιέσεις από τα μέλη του προς αυτήν την κατεύθυνση. Οι καταστηματάρχες στο σύνολό τους ήταν της γνώμης ότι μόνο με μια σαφή στάση του Εμπορικού Συλλόγου θα μπορούσε να παραμείνει η κυριακάτικη αργία, ενώ τίποτα δεν θα μπορούσε να οργανωθεί από τα κάτω. Αυτό δείχνει τη μειωμένη διάθεση δράσης των καταστηματαρχών ενάντια στο μέτρο, παρά την προφορική τους δυσαρέσκεια. Παράλληλα θεωρούμε υποκριτική την προφορική υποστήριξη της κυριακάτικη αργίας ακόμη και από τα λίγα μη τουριστικά μαγαζιά της Αρκαδίου που συστηματικά ανοίγουν τις Κυριακές.

Παρά τις ρήσεις μαγαζατόρων που δήθεν αναγκάστηκαν να ανοίξουν, το μεγαλύτερο μέρος των καταστημάτων της Αρκαδίου παρέμειναν κλειστά, πράγμα που θα όφειλε να προβληματίσει όσους και όσες άνοιξαν. Παρά τις δηλώσεις δυσαρέσκειας και ανεπάρκειας για οργάνωση από τα κάτω, με τη στάση τους ενισχύουν την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας από τα κάτω, με την προσωπική επιλογή και ευθύνη του καθενός και καθεμιάς να ανοίξουν τα μαγαζιά τους, είτε μόνοι τους είτε υποχρεώνοντας τις υπαλλήλους τους να δουλέψουν. Να σημειώσουμε ότι από αυτό το αντιεργατικό μέτρο, πλήττονται σχεδόν αποκλειστικά οι γυναίκες, που αποτελούν τη συντριπτική πλειονότητα των εργαζομένων.

Τέλος θεωρούμε απαράδεκτη τη στάση του Εμπορικού Συλλόγου Ρεθύμνου που περιορίζεται να υπερασπίζεται την κυριακάτικη αργία με αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Συναδέλφισσα στον κλάδο του εμπορίου, οργανώσου στο σωματείο σου! Μόνο με την οργάνωση μπορείς να υπερασπιστείς τα συμφέροντά σου.

Κανένα μαγαζί ανοιχτό τις Κυριακές.

Οι ζωές μας δεν είναι εμπόρευμα.