Σάββατο, 4 Μαρτίου στις 12μμ στο πηγαδι στην Μεγάλη Πόρτα:
Μικροφωνική για την εργοδοτική δολοφονία του Μανώλη Αφράτη, οδηγού του φορτηγού-σκοτώστρας της εταιρίας Γαλακτοκομική Αμαρίου του επιχειρηματία Μανουκαράκη τον Μάιο του 2020.
Το δικαστήριο για την υπόθεση είναι στις 10 Μαρτίου, στο Ρέθυμνο. Θα είμαστε εκεί.
Σάββατο 28-1 στις 12:00 στην πλατεία 4 Μαρτύρων θα γίνει μικροφωνική για την εργατική δολοφονία του Μανώλη Αφράτη.
ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ
Στις 21 Μαΐου 2020 η λίστα των εργατών που έχουν χαθεί στο πεδίο του ταξικού ανταγωνισμού απέκτησε άλλο ένα όνομα. Ο Μανώλης Αφράτης, οδηγός στην εταιρία «ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΗ ΑΜΑΡΙΟΥ Α.Ε.» του επιχειρηματία Μανουκαράκη, αφήνει την τελευταία του πνοή κατά τη μεταφορά του στο νοσοκομείο μετά από ανατροπή του φορτηγού που του παρείχε η εταιρία εν ώρα εργασίας.
Η συνέχεια, γνωστή: Η «κακιά η ώρα» έφερε ένα «εργατικό ατύχημα», με τον διορισμένο από ΑΤ Αμαρίου εμπειρογνώμονα να κάνει λόγο για ευθύνη του οδηγού και όχι της εργοδοσίας. Η οικογένεια του Αφράτη, γνωρίζοντας τις συνθήκες που επικρατούν στην εταιρία και την κατάσταση των οχημάτων, ορίζει με δικά της έξοδα εμπειρογνώμονες που επαληθεύουν αυτά που είναι λίγο-πολύ γνωστά στην κοινωνία του Ρεθύμνου, ότι δηλαδή τα σάπια φορτηγά της εταιρίας είναι επικίνδυνα και ακατάλληλα για χρήση. Η υπόθεση περνά από εισαγγελέα, ο οποίος αγνοώντας το πόρισμα του εμπειρογνώμονα της οικογένειας Αφράτη, στέλνει την υπόθεση στο αρχείο, απ’ όπου έχει πλέον, μετά από 2 χρόνια ανασυρθεί και αναμένεται η εκδίκασή της.
Θα το λέμε μέχρι να μαλλιάσει η γλώσσα μας:
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ! ΕΙΝΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ!
Η απανταχού «υγιής επιχειρηματικότητα» είναι διατεθειμένη να κάνει εγκληματικές εκπτώσεις στην ασφάλεια των εργαζομένων προκειμένου να διασφαλίσει την επιβίωση και την αισχροκέρδειά της. Η μη τήρηση μέτρων ασφαλείας, ο σάπιος εξοπλισμός, η αδιαφορία για την επικινδυνότητα των συνθηκών και η εντατικοποίηση με τα εξαντλητικά ωράρια εργασίας είναι καθημερινότητα για τους εργαζόμενους οδηγούς και όχι μόνο. Η εναλλακτική για τους εργαζόμενους είναι η ανεργία, καθώς όποιος διαμαρτύρεται κινδυνεύει να μην ξαναβρεί δουλειά – πόσω μάλλον στη «συντεκνο-κρατία» των επιχειρηματιών της Κρήτης. Υπεύθυνη για τις αναπόφευκτες συνέπειες της κατάστασης αυτής είναι η εργοδοσία, για τις τσέπες τις οποίας οι εργαζόμενοι/ες καλούνται να ρισκάρουν κάθε μέρα τη ζωή τους στον δρόμο.
Ο τοπικός απόπατος έσπευσε σε αγαστή συνεργασία να κουκουλώσει την υπόθεση: Τα τοπικά ΜΜΕ και ΜΚΔ μιλούν για τον άδικο χαμό ενός νέου σε τροχαίο, ενώ οι αστυνομικές αρχές μέσω του εμπειρογνώμονά τους στέλνουν την υπόθεση στα αζήτητα. Ταυτόχρονα, το τοπικό παπαδολόι ξεπλένει τα ματωμένα χέρια του επιχειρηματία ευχαριστώντας τον για την δωρεά της εταιρίας του σε επισιτιστικές δομές τις εκκλησίας, δήθεν στην μνήμη του ανθρώπου που η ίδια η εταιρία δολοφόνησε!
Ως εδώ!
Να δοθεί ένα τέλος στην αυθαιρεσία των εργοδοτών και στην απαξίωση των κεκτημένων μας. Οι εγκληματικές πρακτικές του κεφαλαίου σε συνδυασμό με την αναλγησία των κυβερνήσεων θα μας βρίσκουν πάντα απέναντί τους. Οι εργαζόμενοι/ες καλούμαστε να προστατεύσουμε τις ζωές μας και τα δικαιώματά μας από το αδηφάγο τέρας της μισθωτής σκλαβιάς μέσα από την πολύμορφη δράση, τη διαρκή διεκδίκηση και την αλληλεγγύη!
Δύναμη και δικαίωση στον αγώνα της οικογένειας Αφράτη
Οι εργάτες στη Μαλαματίνα απεργούν εδώ και δύο μήνες ενάντια στις ατομικές συμβάσεις που προωθεί η εργοδοσία καθώς και για την επαναπρόσληψη των 15 συναδέλφων τους που απολύθηκαν. Οι εργάτες στη Μαλαματίνα αγωνίζονται για συλλογικές συμβάσεις και την επιστροφή των 15 απολυμένων στην εργασία τους. Η Μαλαματίνα ανήκει στην Mantis Group στην οποία η κυβέρνηση διέγραψε το 56,6% των χρεών προς το Δημόσιο και το 51,02% των εισφορών της προς τα ασφαλιστικά ταμεία. Η εργοδοσία προχώρησε σε απόλυση 15 εργατών και ζήτησε να υπογράψουν οι εργάτες ατομικές συμβάσεις. Οι εργάτες απάντησαν με απεργία διαρκείας και αντιμετώπισαν το προηγούμενο διάστημα συλλήψεις από την αστυνομία καθώς και μηχανισμό κατασκευής διώξεων από την κρατική ασφάλεια. Την Τετάρτη 31 Αυγούστου τα ΜΑΤ, ως ένστολα τσιράκια της εργοδοσίας, χτύπησαν βάναυσα τη συγκέντρωση έξω από το εργοστάσιο και έστειλαν στο νοσοκομείο 6 εργάτες, για να περάσει το λεωφορείο με τους απεργοσπάστες. Δεν έχουμε αυταπάτες για τους μπάτσους και τις δυνάμεις καταστολής. Μαζί με το παρακράτος είναι το μακρύ χέρι της “αστικής δημοκρατίας” τους. Όσο οι εργάτ(ρι)ες δεν οργανωνόμαστε και δεν απαντάμε δυναμικά στην βία κράτους και αφεντικών όλα αυτά είναι και θα είναι η καθημερινότητά μας. Απαιτούμε:
-Άμεση επαναπρόσληψη των 15 εργατών στη Μαλαματίνα -Συλλογική σύμβαση εργασίας -Παύση διώξεων προς τους εργάτες