Ημερολόγιο των Εργαζομένων για το 2021

Κυκλοφόρησε το Ημερολόγιο των Εργαζομένων για το 2021 από την ΕΣΕ-Αθήνας, με θεματική: Κρίση, πανδημίες και κοινωνικός αυτοματισμός.
‘Οποιος-α ενδιαφέρεται να αποκτήσει το ημερολόγιο των εργαζομένων, ας μας στείλει ένα μήνυμα στην σελίδα μας στο  facebook ή στο eserethymnou@espiv.net
Τα έσοδα από το ημερολόγιο των εργαζομένων διατίθενται για το Ταμείο Αλληλοβοήθειας της ΕΣΕ-Αθήνας.
Στα 10 χρόνια λειτουργίας του ταμείου αλληλοβοήθειας, έχουν δοθεί, περίπου 21.000 ευρώ σε άτομα που τα είχαν ανάγκη.

Η επαγγελματική εκπαίδευση στο έλεος (και) των νέων αρχόντων

Η επαγγελματική εκπαίδευση είναι εδώ και χρόνια το προνομιακό πεδίο νεοφιλελεύθερου πειραματισμού. Από το μαύρο καλοκαίρι του 2013, οπότε οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες μιας σειράς ειδικοτήτων, ανάμεσα σε αυτές και του φιλέτου-τομέα της υγείας έμαθαν από τα ΜΜΕ ότι μπαίνουν σε διαθεσιμότητα, τότε που η κυβέρνηση αποφάσισε να κάνει δώρο τον τομέα υγείας των ΕΠΑ.Λ και ΕΠΑ.Σ στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, μέχρι το τωρινό νομοθέτημα της Κεραμέως, που ολοκληρώνει τα σχέδια αντιδραστικής αναδιάρθρωσης και απαξίωσης του παιδαγωγικού χαρακτήρα της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Μεσολάβησε η τετραετία της αριστεράς, οπότε οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες της διαθεσιμότητας επανήλθαν στα σχολεία, χωρίς αποζημίωση για το ποσοστό του μισθού που τους έκλεψαν, αφού η νέα κυβέρνηση κεφαλαιοποίησε τους αγώνες τους χωρίς να βάζει το χέρι στην τσέπη. Τότε, το 2016, θεσμοθετήθηκε και η μαθητεία στα ΕΠΑ.Λ, που ήταν το πρώτο μαζικό εργαστήριο παραγωγής ελαστικά εργαζόμενων και αναλώσιμων μαθητών και μαθητριών με εξευτελιστικές αμοιβές, για τις ανάγκες της αγοράς. Σταθερά σε βάθος χρόνου οι κυβερνήσεις υποβαθμίζουν τη γενική παιδεία στα επαγγελματικά λύκεια, μειώνοντας τις ώρες διδασκαλίας, διακηρύσσοντας με αυτόν τον τρόπο ότι οι μαθητές και οι μαθήτριες των ΕΠΑ.Λ είναι περιττό και ανεπιθύμητο να έχουν σφαιρική καλλιέργεια και γνώσεις ευρύτερες του κλάδου και της ειδικότητάς τους. Αυτή, άλλωστε, είναι η επιδίωξη για το σύνολο του μαθητικού πληθυσμού, αφού κιόλας διακηρυγμένος στόχος όλων των κυβερνήσεων, ακολουθώντας τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ και τις «καλές πρακτικές» άλλων χωρών είναι να αντιστραφεί η αναλογία των μαθητών και μαθητριών που φοιτούν στα γενικά και τα επαγγελματικά λύκεια, υπέρ των τελευταίων.

Το νομοσχέδιο Κεραμέως επιφυλάσσει ακόμα περισσότερες δυνατότητες για τα παιδιά, εκείνα που για λόγους ταξικούς και κοινωνικούς πετάγονται έξω από το σύστημα της λυκειακής εκπαίδευσης. Θα έχουν πια την «ευκαιρία» να φοιτούν στις καινούριες Επαγγελματικές Σχολές Κατάρτισης (ΕΣΚ) αλλά και στις ΕΠΑΣ του ΟΑΕΔ αμέσως μετά το Γυμνάσιο. Οι σχολές αυτές θα παρέχουν πτυχίο ειδίκευσης επιπέδου 3, δηλαδή κατώτερο των ΕΠΑ.Λ και φυσικά τέτοιο που να εξασφαλίζει μικρότερη αμοιβή στους κατόχους του. Για τα ανήλικα παιδιά που φοιτούν στις ΕΣΚ προβλέπεται «πρόγραμμα μάθησης στον εργασιακό χώρο», δηλαδή πρακτική άσκηση, για την οποία προβλέπεται και «αμοιβή ή άλλου τύπου αποζημίωση». Αλήθεια, τι μπορεί να σημαίνει «άλλου τύπου αποζημίωση» για την εργασία των ανηλίκων σπουδαστών; Θα τους δίνουν κουπόνια ή ευχαριστήριες κάρτες; Άλλη μια δεξαμενή απλήρωτης εργασίας, εκτός από τη μαθητεία, για τους εργοδότες, ώστε να κάνουν τη δουλειά τους χωρίς να προσλαμβάνουν εργαζόμενους κι εργαζόμενες με μισθό και δικαιώματα.

Διαβάζοντας το νομοσχέδιο σταθήκαμε επίσης με ενδιαφέρον στη δυνατότητα εξ αποστάσεως εκπαίδευσης/κατάρτισης στις ΕΣΚ. Τα παιδιά από την ηλικία των 15 ετών δεν χρειάζεται να έχουν την εμπειρία της δια ζώσης συλλογικής εκπαίδευσης μαζί με συνομηλίκους τους, αρκεί να παίρνουν εξ αποστάσεως τις γνώσεις που χρειάζονται ώστε να ξεζουμίζονται δια ζώσης και δωρεάν από τους εργοδότες. Άλλωστε, μας πληροφόρησαν με κάθε επισημότητα ότι η εξ αποστάσεως εκπαίδευση, που γενικεύτηκε με το πρόσχημα της πανδημίας, ήρθε για να μείνει.

Ενδιαφέρον είναι επίσης ότι ΕΣΚ μπορούν να ιδρυθούν από κάθε είδους νομικά πρόσωπα, από διάφορα Υπουργεία –μια που δεν πρόκειται για παιδεία- και βέβαια από ιδιώτες. Άλλη μια πολλά υποσχόμενη αγορά ανοίγει, προσφέροντας ευκαιρίες κέρδους σε αυτούς που ποτέ δεν χορταίνουν, με πελατεία τα παιδιά που το κράτος διώχνει με όλους τους τρόπους από το δημόσιο σχολείο.

Το νομοσχέδιο Κεραμέως ήρθε για να συνδέσει την επαγγελματική εκπαίδευση με την αγορά, σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. Για να το διασφαλίσει αυτό, φτιάχνει επιτροπές που ρυθμίζουν όλα τα ζητήματα των δομών της επαγγελματικής εκπαίδευσης, νέων και παλιών, σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, στις οποίες θα συμμετέχουν εργοδοτικές οργανώσεις, φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, επιμελητήρια και εκπρόσωποι της ΓΣΕΕ. Ως προς αυτό το τελευταίο, οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες είμαστε ήσυχες και ήσυχοι ότι η συμμετοχή της πουλημένης ΓΣΕΕ, που δεν μπορεί να κηρύξει ούτε μια 24ωρη απεργία, θα διασφαλίσει τα ταξικά μας συμφέροντα. Είναι ξεκάθαρο ποιων τις ανάγκες και τις προτεραιότητες καλείται να ικανοποιεί η επαγγελματική εκπαίδευση. Σίγουρα όχι τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών που φοιτούν σε αυτήν.

Το επιχείρημα της απορρόφησης από την αγορά εργασίας, που χρησιμοποιείται κατά κόρον, αφήνει απέξω τις ανάγκες και επιθυμίες ανηλίκων ακόμα μαθητών που ακόμα και αμέσως μετά το γυμνάσιο σπρώχνονται στην εργασία. Η αγορά σίγουρα δεν ενδιαφέρεται για το τι θέλει να γίνει το κάθε παιδί αλλά κατευθύνει και σε μη βιώσιμες λύσεις αναπαράγοντας αποτυχημένα παραγωγικά μοντέλα. Μετά το γυμνάσιο αν δεν παίρνεις τα γράμματα μπορείς να ακολουθήσεις ένα επάγγελμα που επιλέχτηκε για σένα από την αγορά. Για παράδειγμα, αν μένεις στην Κρήτη έχει προαποφασιστεί η “επιλογή” να είναι τα τουριστικά. Οι “μελέτες” αυτό δείχνουν, κι ας έμεινε κόσμος που εργάζεται στον τουρισμό στην ανεργία λόγω πανδημίας κι ας λείπουν χέρια για την συγκομιδή. Δεν “φοριέται” ο πρωτογενής τομέας, η αγορά αποφασίζει. Ο επαγγελματικός χάρτης, κατά Κεραμέως, συμπληρώνεται με θεματικές σπουδές που θα αφορούν για τη Δυτική Μακεδονία τον τομέα της ενέργειας, για τη Θεσσαλία τον πρωτογενή τομέα, για την Κεντρική Μακεδονία τον τομέα Υγείας και Πρόνοιας, για την Αττική τις Φυσικές Επιστήμες και Τεχνολογία (STEM). 

Τέλος, μια και έχουμε κυβέρνηση των αρίστων, δε θα μπορούσε να λείπει από το νομοσχέδιο η ίδρυση πρότυπων ΕΠΑ.Λ και ΕΠΑ.Σ, τόσο κρατικών όσο και άλλων, που ανήκουν σε νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που δεν χρηματοδοτούνται από δημόσιους πόρους. Αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη να σκεφτεί ιδέες ως προς το ποιοι θα μπορούσαν να ιδρύσουν πρότυπα επαγγελματικά λύκεια και σχολές και με τι στοχεύσεις. Μάλιστα στα πρότυπα αυτά ΕΠΑΛ η φοίτηση θα είναι 4ήμερη μιας και την 5η ημέρα τα παιδιά θα πρέπει ιδανικά να εργάζονται κάνοντας την πρακτική τους.

Η δική μας θέση σε όλα αυτά είναι ότι, με τα μέσα που διαθέτουμε, στεκόμαστε απέναντι στο νέο νομοσχέδιο και σε κάθε απόπειρα περαιτέρω υποβάθμισης του μορφωτικού χαρακτήρα της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Είμαστε σταθερά υπέρ του ενιαίου χαρακτήρα της εκπαίδευσης, γενικής και τεχνικής, σε σχολεία που προσφέρουν στα παιδιά γνώσεις από όλα τα πεδία, χωρίς να διαχωρίζουν τους μαθητές και τις μαθήτριες με πρόσχημα τα ενδιαφέροντα και τις ικανότητες τους. Επειδή θεωρούμε ότι η διάκριση και η αξιολογική κατάταξη μεταξύ πνευματικής και χειρωνακτικής εργασίας είναι πλασματική και άχρηστη. Εξυπηρετεί μόνο τη διαιώνιση των ταξικών ανισοτήτων όπως διαμορφώθηκαν στην αστική κοινωνία και θα εκλείψει στην κοινωνία που ονειρευόμαστε. Ως τότε είμαστε εδώ για να στεκόμαστε απέναντι στα σχέδιά τους να κάνουν την αγορά ρυθμιστή του χαρακτήρα της εκπαίδευσης και να διώχνουν τους ανήλικους μαθητές και τις μαθήτριές μας έξω από το σχολείο, στα κάτεργα της απλήρωτης εργασίας, χωρίς δικαιώματα και προοπτική. Θα μας βρίσκουν διαρκώς μπροστά τους.

ΕΣΕ Εκπαίδευσης

Πανώ και τρικάκια για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο

Καμπάνια αλληλεγγύης στους εργάτες του Μπαγκλαντές [ENG+GR]

ICL-CIT:SUPPORTING SUFFERING TEXTILE WORKERS IN BANGLADESH

As has been reported, in March 2020 the Dragon Sweater factory in Dhaka, Bangladesh closed down and laid off 6,000 workers, using the CoViD-19 pandemic as a pretext.

The owners decided to terminate the workers from one day to the other without severance pay, owed wages and bonus payments.

Now the workers have nothing and therefore depend on food supplies.

Most of them are organized with the Garment Workers’ Trade Union Center (GWTUC) and took to the streets for months. ICL made a call for international solidarity together with the workers that saw many actions organised across the globe https://www.icl-cit.org/solidarity-with-dragon-group-workers-spreads-across-the-globe/.

A few weeks ago, the owners agreed to pay half of the amount owed to the workers. But in the end they didn’t pay a penny.  Around 300 of them still regularly take part in protests, others were forced to look for alternative incomes to get by. GWTUC aims to provide the 300 resisting workers with a daily meal as well as basic medical treatments.

For each worker 100 tk (taka) are calculated per day; 100 tk = 1€ (~ 1.17USD). To support all 300 workers around 9,000€ are needed each month.

Therefore the Working Group Asia of the International Confederation of Labour (ICL) – in coordination with the GWTUC  and support of the Free Workers’ Union (FAU) Hamburg and the Industrial Workers of the World (IWW) Hamburg -has initiated this call for financial solidarity.

Support the emancipatory struggle of the garment workers in Dhaka by adding a bit to this campaign. You can donate through the following link:

https://www.gofundme.com/f/gwtucsolidarity

Tο Μάρτιο του 2020 το εργοστάσιο Dragon Sweater στη Ντάκα του Μπαγκλαντές έκλεισε και απέλυσε 6.000 εργάτες, χρησιμοποιώντας το πρόσχημα της πανδημίας CoViD-19. Οι ιδιοκτήτες αποφάσισαν να απολύσουν τους εργαζομένους από τη μια μέρα στην άλλη χωρίς να καταβάλουν την αποζημίωση, τους οφειλόμενους μισθούς και τις πληρωμές μπόνους. Τώρα οι εργάτες δεν έχουν τίποτα και ως εκ τούτου εξαρτώνται από την επισιτιστική βοήθεια. Οι περισσότεροι από αυτούς/ές είναι οργανωμένοι/ες με το Συνδικαλιστικό Κέντρο Εργαζομένων στα Ενδύματα (GWTUC) και βγήκαν στους δρόμους για μήνες. Η Διεθνής Συνομοσπονδία Εργασίας (ICL) έκανε έκκληση για διεθνή αλληλεγγύη μαζί με τους εργάτες που είδαν πολλές δράσεις να οργανώνονται σε όλο τον κόσμο: https://www.icl-cit.org/solidarity-with-dragon-group-workers-spreads-across-the-globe/. Πριν από λίγες εβδομάδες, οι ιδιοκτήτες συμφώνησαν να πληρώσουν το μισό του ποσού που οφείλεται στους εργαζόμενους. Αλλά στο τέλος δεν πλήρωσαν ούτε δεκάρα. Περίπου 300 από αυτούς εξακολουθούν να συμμετέχουν τακτικά σε διαμαρτυρίες, άλλοι αναγκάστηκαν να αναζητήσουν εναλλακτικά εισοδήματα. Το GWTUC στοχεύει να παρέχει στους 300 αντιστεκόμενους εργαζομένους/ες καθημερινά γεύματα καθώς και βασικές ιατρικές θεραπείες. Για κάθε εργάτη/τρια το κόστος υπολογίζεται σε 100 tk (taka)  ανά ημέρα. 100 tk = 1 € . Για την υποστήριξη και των 300 εργαζομένων χρειάζονται περίπου 9.000 € κάθε μήνα. Ως εκ τούτου, η ομάδα εργασίας για την Ασία της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Εργασίας (ICL) – σε συντονισμό με το GWTUC και την υποστήριξη της Ένωσης Ελεύθερων Εργαζομένων (FAU) Αμβούργου και των Βιομηχανικών Εργατών του Κόσμου (IWW) Αμβούργου – ξεκίνησε αυτή την πρόσκληση για οικονομική αλληλεγγύη. Υποστηρίξτε τον χειραφετητικό αγώνα των εργαζομένων στα ενδύματα στη Ντάκα προσθέτοντας τη συμβολή σας σε αυτήν την εκστρατεία. Μπορείτε να κάνετε δωρεά μέσω του παρακάτω συνδέσμου:

https://www.gofundme.com/f/gwtucsolidarity

 

Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ, συμμετέχει στην Διεθνή Συνομοσπονδία Εργασίας (ICL-CIT) και στηρίζει τον αγώνα των εργατών της εταιρείας Dragon Group στο Μπαγκλαντές.

Για την 17 Νοέμβρη 2020

Στις 17 Νοέμβρη, μέσα σε συνθήκες ακραίας καταστολής και γενικευμένης ηττοπάθειας, αποφασίσαμε να βγούμε στο δρόμο, σε κοινή πορεία με κινήματα και οργανώσεις της πόλης. Όχι απλά για να αφήσουμε συμβολικά ένα λουλουδάκι σε μια επετειακή εκδήλωση μνήμης του αντιδικτατορικού αγώνα και της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αλλά αποδεικνύοντας έμπρακτα ότι η μνήμη των κοινωνικών και ταξικών αγώνων μας παραμένει ζωντανή, αντιστεκόμενη στο σήμερα, εξεγερμένη στην ολοκληρωτική επίθεση κράτους και κεφαλαίου που επιχειρείται σε κάθε πτυχή της ζωής μας με πρόσχημα την υγεία μας.
Δεν μας προκάλεσε καμία έκπληξη ο τρόπος που ΜΑΤ, ΟΠΚΕ και ασφαλίτες μερίμνησαν για την “υγεία” όλων μας όταν έγινε αντιληπτό το σώμα της πορείας: Στριμώχνοντας σε ασφυκτικά πλαίσια μια πορεία που πραγματοποιήθηκε τηρώντας όλα τα υγειονομικά μέτρα προστασίας, απαγορεύοντάς μας να αποχωρίσουμε, ξυλοκοπώντας κόσμο, πετώντας κρότου-λάμψης και προσάγοντας άτομα στο σωρό, στοιβάζοντας τα σε βανάκια και μεταφέροντας τα εν συνεχεία στο γκαράζ του Α.Τ. Ρεθύμνου, επιβάλλοντας πρόστιμα αξίας ανάλογης με αυτά που μας πληρώνουν για να μένουμε σπίτι.
Για όλους εμάς ο εχθρός δεν είναι αόρατος. Όταν το δημόσιο σύστημα υγείας καταρρέει ενώ το κράτος παζαρεύει εκατομμύρια με τις ιδιωτικές κλινικές, όταν γιατροί καλούνται να αποφασίσουν ποιος από μας θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει, όταν τα σχέδια για το άνοιγμα της αγοράς συνοδεύονται με αντεργατικά νομοσχέδια, θεσμοθετώντας το 10ωρο εργασίας και τις απλήρωτες υπερωρίες, ποινικοποιώντας τη συνδικαλιστική δράση και απεργία, παραγράφοντας τα χρέη των μεγαλοοφειλετών “ημετέρων”, ταΐζοντας με εκατομμύρια τραπεζίτες-καναλάρχες και λοιπά παράσιτα που ζουν και πλουτίζουν εις βάρος της εργατικής τάξης, έχουμε συλλογική και κοινωνική ευθύνη να σταθούμε απέναντι τους.
Η φίμωση, μέσω ενός αστυνομοκρατούμενου κράτους, κάθε κοινωνικής αντίδρασης απέναντι σε κυβερνητικά νομοθετήματα που δεν έχουν καμία απολύτως κοινωνική συναίνεση, παραπέμπει σε άλλες εποχές και καθεστώτα. Καταρρίπτοντας τα αφηγήματα περί “ατομικής ευθύνης” και “κοινωνικής αποστασιοποίησης”, αναλαμβάνουμε τη συλλογική και κοινωνική μας ευθύνη και τη μετουσιώνουμε σε δράση.

ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΚΝΤΑΟΥΝ ΣΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ