Μέλη της ομάδα μας συμμετείχαν στις 12/8 σε νικηφόρα παρέμβαση για καταβολή δεδουλευμένων από επιχείρηση εστίασης στην παραλιακή λεωφόρο του Ρεθύμνου.
Το καφέ-μεζεδοπωλείο “Ανεμολόγιο” προέβη στις 7/8 σε απόλυση εργαζόμενης επειδή απαίτησε τις υπερωρίες της. Την επομένη απέλυσε τη δεύτερη εργαζόμενη επειδή αρνήθηκε να καλύψει την απόλυση της πρώτης και μια μέρα αργότερα παραιτήθηκε και η τρίτη εργαζόμενη μαθαίνοντας τι είχε συμβεί με τις δυο προηγούμενες.
Στην κεφαλή της κινητοποίησης, που συγκέντρωσε 30-40 αλληλέγγυες και αλληλέγγους, βρίσκονταν οι δύο τελευταίες εργαζόμενες. Παραμείναμε στην επιχείρηση λίγο παραπάνω από μια ώρα μέχρι να καταβληθούν τα δεδουλευμένα ύψους 110 ευρώ, τα οποία το αφεντικό ήθελε να δώσει από Σεπτέμβρη. Στη διάρκεια της παραμονής μας αποκλείστηκε το μαγαζί και πραγματοποιήθηκε μοίρασμα του παρακάτω κειμένου στα διερχόμενα οχήματα.
Νίκες στους ταξικούς αγώνες για μια κοινωνία χωρίς αφεντικά!
Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε:
ΠΟΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ;
Μας λένε ότι ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Κρήτης. Το Ρέθυμνο από το Μάρτη αρχίζει να φτιασιδώνεται για να δεχτεί τους σωτήρες του. Τα ημερολόγια της πόλης μετρούν αντίστροφα για τη σεζόν που θα μας ξελασπώσει. Ή μήπως ξελασπώνει μόνο κάποιους; Οι μαγαζάτορες αντλούν από την απύθμενη δεξαμενή της ανεργίας για να βάλουν στην τσέπη τους όσα περισσότερα μπορούν όσο γρηγορότερα γίνεται. Στις γαλέρες της τουριστικής ανάπτυξης ντόπιοι και ξένοι εργάτες και εργάτριες τραβάνε κουπί ανασφάλιστοι/ες, κακοπληρωμένοι/ες, με απλήρωτες υπερωρίες και άθλιες συνθήκες εργασίας που μπορεί να φτάνουν ακόμη και στη βία. Και καθώς οι περισσότεροι εργοδότες στην τουριστική βιομηχανία είναι άντρες και οι περισσότεροι υπάλληλοι γυναίκες, η βία μπορεί να είναι αυτή του αρσενικού που κάνει κουμάντο. Ειδικότερα στα τουριστικά μαγαζιά, μικρά και μεγάλα αφεντικά εκμεταλλεύονται την ανυπαρξία μνήμης της πελατείας τους για να ξεσαλώνουν. Ο φόβος για ανεργία και έκθεση δημιουργεί το πλέγμα σιωπής που καλύπτει αυτά τα περιστατικά.
Μια από τις πολλές τέτοιες περιπτώσεις είναι το μεζεδοπωλείο «Ανεμολόγιο» στη Άρη Βελουχιώτη 1 (παραλιακή) που έδιωξε κακήν κακώς δυο εργαζόμενες μέσα σε δυο μέρες. Στις 7 Αυγούστου το αφεντικό είχε την άνεση να διώξει τη βασική του σερβιτόρα στην κορύφωση της σεζόν, επειδή του ζήτησε να πληρωθεί τις υπερωρίες της. Την επομένη, η συνάδελφός της αρνήθηκε να την αντικαταστήσει, κι όταν προσπάθησε να αιτιολογήσει τη στάση της, ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά του αφεντικού, που αντρίκια πέταξε την καρέκλα, άρπαξε την εργαζόμενη από το σβέρκο, την έσυρε προς την κουζίνα να μαζέψει τα πράγματά της και την έδιωξε απλήρωτη.
Η ανάπτυξη αυτή δεν είναι για τα γούστα μας. Το μόνο που αναπτύσσει είναι τις ορέξεις των αφεντικών για περισσότερα κέρδη και μεγαλύτερη ασυδοσία, που χτίζεται πάνω στο φόβο και την ανοχή μας. Ας μη μένουμε σιωπηλές και σιωπηλοί απέναντι στο τσαλαπάτημα των ζωών και της αξιοπρέπειάς μας. Ας ενώσουμε την οργή μας για να ξεριζώσουμε τα «Ανεμολόγια» του Ρεθύμνου.
εργάτριες/εργάτες στην τουριστική βιομηχανία & αλληλέγγυες/οι