Μέλη της ομάδα μας συμμετείχαν στις 12/8 σε νικηφόρα παρέμβαση για καταβολή δεδουλευμένων από επιχείρηση εστίασης στην παραλιακή λεωφόρο του Ρεθύμνου.

Το καφέ-μεζεδοπωλείο “Ανεμολόγιο” προέβη στις 7/8 σε απόλυση εργαζόμενης επειδή απαίτησε τις υπερωρίες της. Την επομένη απέλυσε τη δεύτερη εργαζόμενη επειδή αρνήθηκε να καλύψει την απόλυση της πρώτης και μια μέρα αργότερα παραιτήθηκε και η τρίτη εργαζόμενη μαθαίνοντας τι είχε συμβεί με τις δυο προηγούμενες.

Στην κεφαλή της κινητοποίησης, που συγκέντρωσε 30-40 αλληλέγγυες και αλληλέγγους, βρίσκονταν οι δύο τελευταίες εργαζόμενες. Παραμείναμε στην επιχείρηση λίγο παραπάνω από μια ώρα μέχρι να καταβληθούν τα δεδουλευμένα ύψους 110 ευρώ, τα οποία το αφεντικό ήθελε να δώσει από Σεπτέμβρη. Στη διάρκεια της παραμονής μας αποκλείστηκε το μαγαζί και πραγματοποιήθηκε μοίρασμα του παρακάτω κειμένου στα διερχόμενα οχήματα.

Νίκες στους ταξικούς αγώνες για μια κοινωνία χωρίς αφεντικά!

Ακολουθεί το κείμενο που μοιράστηκε:

ΠΟΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗ;

Μας λένε ότι ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Κρήτης. Το Ρέθυμνο από το Μάρτη αρχίζει να φτιασιδώνεται για να δεχτεί τους σωτήρες του. Τα ημερολόγια της πόλης μετρούν αντίστροφα για τη σεζόν που θα μας ξελασπώσει. Ή μήπως ξελασπώνει μόνο κάποιους; Οι μαγαζάτορες αντλούν από την απύθμενη δεξαμενή της ανεργίας για να βάλουν στην τσέπη τους όσα περισσότερα μπορούν όσο γρηγορότερα γίνεται. Στις γαλέρες της τουριστικής ανάπτυξης ντόπιοι και ξένοι εργάτες και εργάτριες τραβάνε κουπί ανασφάλιστοι/ες, κακοπληρωμένοι/ες, με απλήρωτες υπερωρίες και άθλιες συνθήκες εργασίας που μπορεί να φτάνουν ακόμη και στη βία. Και καθώς οι περισσότεροι εργοδότες στην τουριστική βιομηχανία είναι άντρες και οι περισσότεροι υπάλληλοι γυναίκες, η βία μπορεί να είναι αυτή του αρσενικού που κάνει κουμάντο. Ειδικότερα στα τουριστικά μαγαζιά, μικρά και μεγάλα αφεντικά εκμεταλλεύονται την ανυπαρξία μνήμης της πελατείας τους για να ξεσαλώνουν. Ο φόβος για ανεργία και έκθεση δημιουργεί το πλέγμα σιωπής που καλύπτει αυτά τα περιστατικά.

Μια από τις πολλές τέτοιες περιπτώσεις είναι το μεζεδοπωλείο «Ανεμολόγιο» στη Άρη Βελουχιώτη 1 (παραλιακή) που έδιωξε κακήν κακώς δυο εργαζόμενες μέσα σε δυο μέρες. Στις 7 Αυγούστου το αφεντικό είχε την άνεση να διώξει τη βασική του σερβιτόρα στην κορύφωση της σεζόν, επειδή του ζήτησε να πληρωθεί τις υπερωρίες της. Την επομένη, η συνάδελφός της αρνήθηκε να την αντικαταστήσει, κι όταν προσπάθησε να αιτιολογήσει τη στάση της, ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά του αφεντικού, που αντρίκια πέταξε την καρέκλα, άρπαξε την εργαζόμενη από το σβέρκο, την έσυρε προς την κουζίνα να μαζέψει τα πράγματά της και την έδιωξε απλήρωτη.

Η ανάπτυξη αυτή δεν είναι για τα γούστα μας. Το μόνο που αναπτύσσει είναι τις ορέξεις των αφεντικών για περισσότερα κέρδη και μεγαλύτερη ασυδοσία, που χτίζεται πάνω στο φόβο και την ανοχή μας. Ας μη μένουμε σιωπηλές και σιωπηλοί απέναντι στο τσαλαπάτημα των ζωών και της αξιοπρέπειάς μας. Ας ενώσουμε την οργή μας για να ξεριζώσουμε τα «Ανεμολόγια» του Ρεθύμνου.

εργάτριες/εργάτες στην τουριστική βιομηχανία & αλληλέγγυες/οι

Μέλη της ΕΣΕ Ρεθύμνου παραβρέθηκαν στο κάλεσμα του Σωματείου Ξενοδοχοϋπαλλήλων και συναφών επαγγελμάτων την Πέμπτη 20 Ιουλίου στο πλαίσιο της πανελλαδικής απεργίας που κάλεσε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργατών Επισιτισμού και Υπαλλήλων Τουριστικών Επαγγελμάτων. Η προσυγκέντρωση έλαβε χώρα στο Εργατικό Κέντρο Ρεθύμνου και η πορεία κατευθύνθηκε προς το χώρο του Συλλόγου Ξενοδόχων στη ΒΙΟ.

Το κάλεσμα στηρίχτηκε κυρίως από το ΠΑΜΕ. Η ομάδα μας, με αλληλέγγυους συντρόφους, είχε διακριτό μπλοκ στο τέλος της πορείας και φωνάχτηκαν τα συνθήματα: “Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά”, “Η αλληλεγγύη όπλο των εργατών, πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών”, “Πενήντα ώρες για 400 ευρώ, τον πόλεμο τον ζούμε κάθε μέρα εδώ”, “Ίδια τα αφεντικά, δεξιά κι αριστερά”.

Μέλος της ΕΣΕ Ρεθύμνου συμμετείχε με μέλη της ΑΔΡΕ και του Λίβα ΑΣΡ στο 2ο Λαϊκό Αγώνα Δρόμου «Λούης Τίκας» που πραγματοποιήθηκε στις 2 Ιουλίου σε διοργάνωση του Πολιτιστικού Συλλόγου Λούτρας και του Συλλόγου Δρομέων Υγείας Ρεθύμνου. Ο αγώνας ξεκίνησε από τη Μονή Αρκαδίου και κατέληξε στη Λούτρα, γενέτειρα του Λούη Τίκα (Ηλία Σπαντιδάκη), όπου ο Πολιτιστικός Σύλλογος είχε ετοιμάσει πλουσιοπάροχο κέρασμα.

Στη διάρκεια της διαδρομής φωνάχθηκαν τα συνθήματα «Λαϊκός αθλητισμός κι όχι πρωταθλητισμός», «Ζει, ζει, ο Λούης Τίκας ζει», «Λούη Τίκα ζεις, εσύ μας οδηγείς». Παράλληλα γινόταν από το μέλος μας επί τροχάδην ενημέρωση για τον διεθνιστικό εργατικό αγώνα του Τίκα και των άλλων αγωνιστών ανθρακωρύχων!

Έγινε επαφή με απόγονο του Λούη Τίκα, ο οποίος μας χάρισε το βιβλίο που έχει γράψει για τον Τίκα. Έγινε συζήτηση με τους διοργανωτές για εμπλουτισμό του Αγώνα Δρόμου «Λούης Τίκας» και με παράλληλες δράσεις-εκδηλώσεις.

Η ΕΣΕ Ρεθύμνου συμμετείχε με πανό στην πορεία που πραγματοποιήθηκε στο Ρέθυμνο την ημέρα της γενικής απεργίας στις 17 Μάη. Το μπλοκ που συγκεντρώθηκε πίσω από το πανό της ΕΣΕ ήταν πολύ δυναμικό, σε μια πορεία που δεν είχε ιδιαίτερη συμμετοχή. Η πορεία ξεκίνησε από Εργατικό Κέντρο και κατέληξε στην πλατεία μπροστά στο κτήριο της Αντιπεριφέρειας, όπου το Εργατικό Κέντρο επέδωσε ψήφισμα υπό τους ήχους του συνθήματος “ίδια τ’ αφεντικά, δεξιά κι αριστερά”.