Η ΒΙΟ.ΜΕ, το κατειλημμένο από τους εργάτες εργοστάσιο στη Θεσσαλονίκη, στο οποίο οι ίδιοι αλλά και το διεθνές εργατικό κίνημα έχει «επενδύσει» ώρες, ψυχή, ιδέες και αξίες, δέχεται για μια ακόμα φορά επίθεση. Η δικαστική εξουσία θέλει να προχωρήσει στην τμηματική πλειστηρίαση των μέσων παραγωγής, που επί τεσσεράμισι χρόνια οι εργάτες συντηρούν, προστατεύουν και βάζουν σε παραγωγή, πάντα κάτω από κοινωνικό έλεγχο προς όφελος του λαού. Αν ενοχλεί κάτι τους δικαστές, το κράτος, την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, είναι πως η ΒΙΟΜΕ είναι ένα πρότυπο οργάνωσης των αγώνων και της παραγωγής από τα κάτω, που δεν συμβιβάζεται με τη μιζέρια των ταμείων ανεργίας, της υποταγής στις εντολές των διεθνών και ντόπιων αφεντικών, των πολιτικών ελίτ· που δεν τριγυρνάει στους διαδρόμους των υπουργείων γλείφοντας κατουρημένες ποδιές, που δεν τρέφει αυταπάτες για τον εκμεταλλευτικό χαρακτήρα κάθε πρότασης που θέλει αφεντικά και εργαζόμενους να συνδιαχειρίζονται τον πλούτο της κοινωνίας. Γιατί είναι νόμος του καπιταλισμού τα αφεντικά να κερδίζουν από την υποταγή μας. Και είναι αδιέξοδη κάθε μάχη που δίνεται από κοινού μαζί τους.
Η απόφαση του δικαστηρίου ανηλίκων Ρεθύμνου να καταδικάσει τρεις μαθητές γυμνασίου σε 80 ώρες κοινωνικής εργασίας για την κατάληψη του σχολείου τους δεν αποτελεί απλά μια πρωτοφανή εξέλιξη. Αποτελεί σύμπτωμα αποσύνθεσης των διαφόρων εξουσιών αυτής της χώρας που καθώς αισθάνονται τις καρέκλες τους να τρίζουν επιστρατεύουν κάθε μέτρο καταστολής για να επιβάλλουν την κοινωνική πειθάρχηση. Κι όπως δείχνει αυτή η υπόθεση, αρχίζουν από πολύ νεαρή ηλικία. Το μήνυμα είναι σαφές, όχι μόνο προς του μαθητές του 1ου Γυμνασίου Ρεθύμνου, αλλά προς όλους και όλες μας: μπροστά στην ολοκληρωτική υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης, της υγείας, της εργασίας, των ζωών μας πρέπει να σκύβουμε το κεφάλι και να υπομένουμε σιωπηλά το ζοφερό πεπρωμένο που μας επιβάλλουν.
Ο διευθυντής του 1ου Γυμνασίου, του «κολλεγίου» του Ρεθύμνου, γνωρίζει καλά ότι αρμοδιότητά του είναι να γυμνάσει πειθαρχημένους εργάτες, που δεν πρέπει να ονειρεύονται κανέναν άλλο κόσμο εκτός από τον υπάρχοντα. Καμία διεκδίκηση δεν χωρά στο πρότυπο σχολείο του, κι όσοι δεν υπακούν δεν στέλνονται στο Βόρειο Πόλο με προγράμματα ανταλλαγών όπως καυχάται η ιστοσελίδα του σχολείου, αλλά στις αίθουσες των δικαστηρίων και τα καταναγκαστικά έργα.
Το κείμενο μοιράστηκε σε 300 αντίτυπα στα μαγαζιά και τις περαστικές και τους περαστικούς της Παλιάς Πόλης του Ρεθύμνου το Σάββατο 3 Ιουνίου.
ΔΕΝ ΛΕΙΠΟΥΝ ΤΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ: ΛΕΙΠΟΥΝ ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΧΩΡΟΙ
Τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις ανεξαρτήτως χρώματος έχουν επιδοθεί σε εκστρατεία εξάλειψης των αυτοδιαχειριζόμενων και ελεύθερων χώρων. Αυτό που θέλουν είναι να βρισκόμαστε μόνο στα σπίτια μας, ή στις καφετέριες, τα μπαρ και τα εμπορικά κέντρα (mall). Μπορούμε δηλαδή να είμαστε μόνο καταναλωτές και πελάτες. Ως εκ τούτου η επίθεση που δέχεται η κατάληψη Rosa Nera στα Χανιά δεν είναι τυχαία.
Η ΕΣΕ Ρεθύμνου συμμετείχε με πανό στην πορεία που πραγματοποιήθηκε στο Ρέθυμνο την ημέρα της γενικής απεργίας στις 17 Μάη. Το μπλοκ που συγκεντρώθηκε πίσω από το πανό της ΕΣΕ ήταν πολύ δυναμικό, σε μια πορεία που δεν είχε ιδιαίτερη συμμετοχή. Η πορεία ξεκίνησε από Εργατικό Κέντρο και κατέληξε στην πλατεία μπροστά στο κτήριο της Αντιπεριφέρειας, όπου το Εργατικό Κέντρο επέδωσε ψήφισμα υπό τους ήχους του συνθήματος “ίδια τ’ αφεντικά, δεξιά κι αριστερά”.
στη διάρκεια της πορείαςη απεργειακή αφίσα της ΕΣΕ
Την Κυριακή 07-05-2017 μέλη της Ε.Σ.Ε. Ρεθύμνου πραγματοποίησαν παρέμβαση έξω από το κατάστημα Public. Μοιράστηκε κείμενο του ΣΥΒΧΨΑ (βλ. παρακάτω) για τις απολύσεις στο εν λόγω μαγαζί (200 αντίτυπα) στους διερχόμενους και στους εργαζόμενους στο μαγαζί. Η δράση κράτησε περίπου δύο ώρες. Η δράση συνδυάστηκε και με συζήτηση με πολίτες για το άνοιγμα των καταστημάτων τις Κυριακές.
ορικά κέντρα (mall). Μπορούμε δηλαδή να είμαστε μόνο καταναλωτές και πελάτες. Ως εκ τούτου η επίθεση που δέχεται η κατάληψη Rosa Nera στα Χανιά δεν είναι τυχαία.
