Δεν έχει νόημα για εμάς να αναμασούμε τα ίδια κατηγορώ απέναντι στις συνδικαλιστικές ηγεσίες, το ξεπούλημα των αγώνων μας από κομματικά στελέχη με ατζέντα πια ολοφάνερη. Η Γενική Συνέλευση των προέδρων ΕΛΜΕ απέτυχε να αποφασίσει το πιο απλό και ανώδυνο, να επανακηρυχτεί η απεργία-αποχή. Ένα νομικό όπλο χωρίς κόστος για εμάς. Μιας και έπρεπε να εξυπηρετηθούν οι συσχετισμοί-κομματικών-δυνάμεων στην ομοσπονδία, ακόμα και αυτό το “αγωνιστικό”πλαίσιο δράσεων θα μας κέρδιζε έστω λίγο χρόνο. Χρόνο που οι “κεφαλές” του κινήματος είχαν μιας και εμείς κάναμε ότι μπορούσαμε για να μην γίνουν οι σύλλογοι για την αξιολόγηση και μετρούσαμε μία μία τις υπογραφές για την αποχή. Αν και τους δώσαμε τον χρόνο δεν έχουν επεξεργαστεί κανένα plan B. Λες και δεν υπήρχε, αν όχι η βεβαιότητα, έστω η υποψία ότι τα δικαστήρια θα έβγαζαν παράνομη την απεργία μας. Δεν ντράπηκαν να βγάλουν τον κόσμο στον δρόμο για μικροκομματικά οφέλη, για επίδειξη δύναμης και μετά να τον ξανα-κεράσουν ματαίωση. Εκτός κι αν υπήρχε από πριν το plan B …το μεγαλοφυές σχέδιο να ακυρωθεί η αξιολόγηση κάνοντας αξιολόγηση. Πώς δεν το σκεφτήκαμε!
Αυτός ο ξεδοντιασμένος συνδικαλισμός δεν ταιριάζει σε όλες και όλους εμάς που ακυρώσαμε συλλόγους για την αξιολόγηση, και κατεβήκαμε μαζικά στην διαδήλωση της 11ης Οκτωβρίου.
Είναι τραγικό για εμάς, τους συνδικαλιστές και συνδικαλίστριες, να καλούμε σε συμμετοχή σε ΓΣ και διαδικασίες των σωματείων με στόχο να πιέσουμε με τους αριθμούς μας τα συνδικαλιστικά στελέχη-τομάρια. Να προσπαθούμε να τους αναγκάσουμε να υιοθετήσουν πιο αγωνιστικά πλαίσια δράσεων. Αντί για αυτό, να τους στείλουμε σπίτια τους ή έστω στην τάξη να κάνουν-πάρουν κανα μάθημα. Να διαγραφούν οι δωσίλογοι-προδότες πρόεδροι.
Έπεται η ολομέλεια προέδρων της ΔΟΕ αλλά κι εκεί κρατάμε μικρό το καλάθι μας. Πολλοί ΣΕΠΕ τηρούν σιγή ιχθύος και δεν έχουν προκηρύξει καν στάσεις εργασίας για να καλύψουν έστω και προσωρινά τους συναδέλφους, με πολλά σχολεία να καλούν ήδη συλλόγους για αξιολόγηση.
Η πρόταση μας είναι να επιστρέψουμε στα βασικά. Κουβέντα ουσιαστική στους συλλόγους μας για να αλληλοστηριχθούμε και να δούμε πώς μπορούμε να αντιδράσουμε συλλογικά. Να κάνουμε προτάσεις. Να δούμε πώς θα προστατέψουμε τα κεκτημένα μας, να μην ξυπνήσουμε σε ένα σχολείο ιδιωτικό, της αγοράς. Να μεταφέρουμε την συζήτηση στην Γενική μας Συνέλευση. Συμμαχίες με γονείς, φοιτητές, μαθητές. Όλες και όλοι βαλλόμαστε από τους νόμους Κεραμέως-Χατζηδάκη. Να συντονιστούμε με άλλα αγωνιστικά πρωτοβάθμια σωματεία στην εκπαίδευση και αλλού.
Ας μην μας καταβάλει η ηττοπάθεια. Αυτό θέλουν. Έχουμε ο ένας την άλλη και ένα κοινό όραμα για σχολείο ανθρώπινο, για σχολείο που να θέλουμε να πηγαίνουμε.
Για να ξανακάνουμε τα σωματεία μαχητικά και τον συνδικαλισμό επικίνδυνο, να τα στήσουμε από την αρχή, στην βάση τους, στους συλλόγους διδασκουσών/όντων.
Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (ΕΣΕ) Εκπαίδευσης Ρεθύμνου