Καμία εντύπωση δεν μας έκανε η δημοσιοποίηση περιστατικού, όπου διεύθυνση σχολείου πιέζει εκπαιδευτικό να εφαρμόσει την από απόσταση εκπαίδευση, σύμφωνα με τις οδηγίες του υπουργείου. Μια διαδικασία προαιρετικού χαρακτήρα, κατά τις εγκυκλίους. Για την οποία διαδικασία βέβαια, δεν υπάρχει καν νομοθετικό πλαίσιο που να χρήζει διευκρίνισης από εγκυκλίους. Σίγουρα υπάρχουν πολλές τέτοιες ιστορίες αυθαιρεσίας.
Ένα μεγάλο Μπράβο στην ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΑ που βγήκε και τα είπε.
Για την προσπάθεια του υπουργείου να δημιουργήσει εντυπώσεις και success stories μετατροπής -εν μία νυκτί- της φυσικής τάξης σε ψηφιακή, έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους τα παιδιά, οι κηδεμόνες και οι εκπαιδευτικοί, είτε συμμετείχαν είτε όχι στην διαδικασία. Χωρίς υλικά δεν χτίζεις σπίτια. Καμία έκπληξη κι εδώ.
Αυτό που μας άφησε άφωνες/ους (για λίγο βέβαια γιατί όλα έχουν την εξήγησή τους) είναι ο εργοδοτικός λόγος που έβγαλε το σωματείο, στο οποίο καλά έκανε και απευθύνθηκε η ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΑ.
Όχι μόνο δεν την στήριξε και δεν απαίτησε να αποσύρει η διεύθυνση του σχολείου το έγγραφο με το οποίο καλεί την ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΑ σε απολογία, ενώ την απειλεί με συνέπειες για άρνηση εκτέλεσης καθήκοντος, αλλά της κουνά και το δάχτυλο γιατί δεν έβαλε πλάτη στην δύσκολη αυτή συγκυρία, όπως καθολικά, ισχυρίζονται στο έγγραφό τους, το έκαναν οι εκπαιδευτικοί της χώρας με φιλότιμο, ευθύνη, αγάπη προς τους μαθητές και άλλα τέτοια ηθικοπλαστικά. Μετά από τέτοιον κόλαφο από το σωματείο-γραφείο τύπου της διοίκησης- ποιος ανάξιος εκπαιδευτικός που δεν αγαπά τους μαθητές του και δεν ξενυχτά στις πλατφόρμες ή δεν υπακούει τον κάθε προϊστάμενο – αξιολογητή θα τολμήσει να απευθυνθεί στο σωματείο για στήριξη;
Ούτε λόγος δεν έγινε στο έγγραφο-απάντηση του σωματείου και για την παρέμβαση της συντονίστριας εκπαιδευτικού έργου.
Όσο για την ισοτιμία μεταξύ εκπαιδευτικού και διευθυντή…αλήθεια τώρα; Έρχεται σε εσάς ένας εκπαιδευτικός να καταγγείλει εργοδοτική αυθαιρεσία, γιατί τέτοια είναι όταν ο προϊστάμενος καταχράται την θέση του, και τηρείτε ίσες αποστάσεις; Μέλος ισότιμο του σωματείου είναι ένας τέτοιος αξιολογητής-διευθυντής-προϊστάμενος;
Το μεγάλο μας ζήτημα όμως είπαμε, δεν είναι η κακοδιοίκηση, και έχουν ευθύνη και οι σύλλογοι διδασκόντων/ουσών αν την επιτρέπουν και την δικαιολογούν, αλλά ότι ο ρόλος ενός σωματείου είναι να προασπίζει τα συμφέροντα των εκπαιδευτικών, να στηρίζει απέναντι στις αυθαιρεσίες της διοίκησης και όχι να κάνει τον καλοθελητή του υπουργείου και της διοίκησης. Πέρα από τα μικροκομματικά συμφέροντα που κρύβονται πίσω από τον συνδικαλιστικό μανδύα, σημασία έχει ότι χάνεται η εμπιστοσύνη στο σωματείο. Αλλά ίσως αυτό δεν είναι και τόσο κακό αν καταλάβουμε ότι άλλο είναι ένα σωματείο από και προς τον/ην εργαζόμενο/η και άλλο ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός. Και αυτό ισχύει σε όλους τους εργασιακούς χώρους.
Σχετικά επισυνάπτουμε το κείμενο της ΣΥΝΑΔΕΛΦΙΣΣΑΣ, το έγγραφο της διευθύντριας, και το κείμενο του ΣΕΠΕ Χανίων Περί καταγγελιών για δίωξη εκπαιδευτικού -Κίτρινος Τύπος
ΕΣΕ Εκπαιδευτικών και Εργαζομένων στην Εκπαίδευση Ρεθύμνου