Αρχείο κατηγορίας αναδημοσιεύσεις
Κάλεσμα στο δικαστήριο για την υπόθεση του Μανώλη Αφράτη
Κάλεσμα στο Δικαστικό Μέγαρο Ρεθύμνου για το εργοδοτικό έγκλημα με θύμα τον Μανώλη Αφράτη
Όλες/οι στο τριμελές πλημμελειοδικείο Ρεθύμνου
στις 20 Οκτωβρίου, 09.00
Στις 21 Μαΐου του 2020 έχασε τη ζωή του στο Ρέθυμνο ο 38χρονος εργαζόμενος Μανώλης Αφράτης. Εργαζόταν στην εταιρεία «Γαλακτοκομική Αμαρίου Α.Ε.» του γνωστού ντόπιου επιχειρηματία Μανουκαράκη και ενώ έκανε διανομές με το φορτηγό «ψυγείο» της εταιρείας, αυτό εξετράπη της πορείας του και ανατράπηκε, με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του ο Μανώλης.
Από τότε και αφού έχουν περάσει σχεδόν 2μιση χρόνια η οικογένεια του Μανώλη συνεχίζει να περνά ένα Γολγοθά γιατί, πέρα από την απώλεια του δικού της ανθρώπου, έρχεται αντιμέτωπη με τη βαρβαρότητα του εκμεταλλευτικού συστήματος που θέλει τον εργάτη ζωντανό μόνο για να του κλέβει την υπεραξία. Αν χάσει τη ζωή του, στην προσπάθειά του να βγάλει το μεροκάματο, τα αφεντικά μαζί με έναν ολόκληρο μηχανισμό που δουλεύει για το συμφέρον τους παίρνουν μπρος για να βάλουν ακόμα μια εργοδοτική δολοφονία κάτω από το χαλάκι.
Τα σαπάκια φορτηγά που έδινε και συνεχίζει να δίνει ακόμα και σήμερα η εταιρεία στους εργαζόμενους προμήνυε αυτό που τελικά συνέβη με θύμα τον Μανώλη Αφράτη. Αλλά και πριν από αυτό, στις 19/3/20, ακόμα ένας εργαζόμενος στην εταιρεία γλίτωσε καθαρά από τύχη σε παρόμοιο περιστατικό τουμπαρίσματος φορτηγού. Σπασμένα φρένα, ζώνες ασφαλείας εκτός λειτουργίας και ένα φορτηγό δηλωμένο ως «φορτηγό με ανυψωτικό μηχάνημα» που είχε παρανόμως μετατραπεί σε «ψυγείο», είναι λίγα από το δήθεν νοιάξιμο της εταιρείας για την ασφάλεια των εργαζομένων.
Ύστερα, ο διορισμένος πραγματογνώμονας από το ΑΤ Αμαρίου δεν «βλέπει» ευθύνη της εταιρείας, το ΣΕΠΕ παραπέμπει στην… τροχαία, ο εισαγγελέας στέλνει την υπόθεση στο αρχείο… Ένα ολόκληρο σύστημα δηλώνει εμπράκτως την ταξική του ιδιότητα.
Η οικογένεια του Μ. Αφράτη, μαζί με την ταξική αλληλεγγύη που εκφράζεται, έχει καταφέρει να μη κουκουλωθεί η υπόθεση, όπως τα αφεντικά θα ήθελαν. Η συνέχεια θα δοθεί στο τριμελές πλημμελειοδικείο Ρεθύμνου στις 20/10.
Τα αφεντικά έχουν τους μηχανισμούς τους και την τρομοκρατία, η εργατική τάξη έχει για όπλο την ενότητα, την ταξική αλληλεγγύη και με αυτά πρέπει να πορευτεί ακόμα μια φορά. Η μάχη που δίνει η οικογένεια του Μανώλη για την ηθική δικαίωση είναι μια μάχη όλης της εργατικής τάξης που ρίχνεται στο μεροκάματο ως εμπόρευμα για την κερδοφορία των αφεντικών.
ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΝΩΛΗ ΑΦΡΑΤΗ
ΟΠΛΟ ΜΑΣ Η ΤΑΞΙΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΟΧΙ ΑΛΛΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ
16 Δεκέμβρη: Δίκη φασιστών στο Ρέθυμνο
Την Πέμπτη 16 Δεκέμβρη συγκεντρωνόμαστε στο Δικαστήριο Ρεθύμνου στις 9:30π.μ. και στεκόμαστε μαζί με τις 4 συντρόφισσες μας απέναντι στους μάτσο φασίστες που τους επιτέθηκαν στις 5 Μαρτίου του 2020.
Το δικό τους κείμενο:
ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ,
ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ.
Μετά από ενάμισι χρόνο αναμονής, στις 16 Δεκεμβρίου 2021 εκδικάζεται η υπόθεση μας στα δικαστήρια Ρεθύμνου. Επιθυμία μας είναι με αυτό το κείμενο να ενημερώσουμε την κοινωνία και να τονίσουμε την σημαντικότητα του γεγονότος, παραθέτοντας την αλήθεια χωρίς φόβο.
Εν μέσω πανδημίας, εγκλεισμού, απωλειών συνανθρώπων μας και επιβολή απαγορεύσεων στην καθημερινή μας ζωή, εν μέσω αναποτελεσματικών μέτρων που διχάζουν μία ολόκληρη κοινωνία και οδηγούν σε διάκριση των πολιτών, σε άνιση μεταχείρισή τους και σε παραβίαση των προσωπικών δεδομένων και ατομικών ελευθεριών, οι τιμωρητικές πρακτικές της κυβέρνησης εδραιώνουν τον φασισμό.
Είμαστε οι Ε. Α., Η. Γ., Ε. Π., Ο.Σ. (τα 4 ζευγάρια πόδια) και καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε νομικά την ομάδα ακροδεξιών ανδρών (επτά εξ αυτών) που με καλυμμένα τα πρόσωπα τους στις 5/3/2020 μας επιτέθηκαν απροκάλυπτα σε κεντρικό σημείο της πόλης, εν ώρα αιχμής, ενώ κανείς από τους περαστικούς δεν αντέδρασε.
Ο προφανής λόγος της επίθεσης ήταν ότι κατευθυνόμασταν σε πορεία αλληλεγγύης υπέρ των προσφύγων, κρατώντας πλακάτ από καλάμια του κήπου μας και χαρτόκουτα με συνθήματα υπέρ της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
Εμείς τέσσερις, αυτοί δεκαπέντε. Εμείς περπατούσαμε, αυτοί έτρεξαν καταπάνω μας, μας περικύκλωσαν, μας έσπασαν τα πλακάτ, μας έσπρωξαν, μας έβρισαν: «Πουτάνες, είστε η ντροπή της χώρας».
Η έμφυλη διάκριση είναι ξεκάθαρη στον τρόπο με τον οποίο μας απευθύνθηκαν. Υιοθετώντας το ρόλο του προστάτη, του πατριώτη, του πατριάρχη, υποτιμούν ξεκάθαρα την γυναικεία/ανθρώπινη υπόστασή μας, προσβάλλουν την αξιοπρέπεια μας, υποβαθμίζουν την σημαντικότητα των επιλογών μας, καταπατούν την ελευθερία της έκφρασής μας.
Η επιλογή μας να δηλώσουμε την αλληλεγγύη μας στους πρόσφυγες, εντός και εκτός συνόρων, στο δικό μας αξιακό χάρτη κρίνεται παραπάνω από αναγκαία.
Πριν λίγο καιρό, ο σεισμός στο Αρκαλοχώρι απέδειξε ξεκάθαρα ότι οποιοσδήποτε άνθρωπος, ανεξαρτήτως φύλου, φυλής ή θρησκείας, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μπορεί να χάσει όλα όσα θεωρούσε έως τη στιγμή εκείνη δεδομένα και αυτονόητα: σπίτι, εργασία, σχολείο, οικογένεια.
Οι πραγματικοί, ωστόσο, λόγοι της επίθεσης εις βάρος μας είναι η έλλειψη παιδείας, ανθρωπιάς και ήθους, το αναίτιο μίσος, η έλλειψη της αίσθησης δικαιοσύνης και σεβασμού, η πεποίθηση ότι κάποιοι είναι ανώτεροι από κάποιους άλλους, ο φόβος απέναντι σε καθετί μη συνηθισμένο, καθώς και η επιβολή και φίμωση της διαφορετικής γνώμης.
Ο φασισμός δεν πεθαίνει σε αίθουσες δικαστηρίων. Ο καθένας από εμάς, όμως, οφείλει να σταθεί μπροστά και να καταγγείλει τη βία και το μίσος. Σε μια τόσο μικρή κοινωνία, όπως αυτή του Ρεθύμνου, ο φασισμός έχει ονοματεπώνυμα και εμείς τον αναγνωρίζουμε, τον αντιμετωπίζουμε, τον καταγγέλλουμε.
Έχουμε ζήσει το Ρέθυμνο στα χρόνια που η νεοναζιστική ΟΕΡ τρομοκρατούσε, με τους ανθρώπους της να μένουν ατιμώρητοι, ενώ όλοι γνώριζαν. Στο μέτρο που μας αναλογεί δεν θα επιτρέψουμε να επιστρέψουμε στο σκοτάδι εκείνων των ημερών.
Δε σωπαίνουμε, συνεχίζουμε να είμαστε άνθρωποι…
Κανείς μόνος. Καμία μόνη.
Στήριξη οικονομικής ενίσχυσης – Πρόστιμα 17 Νοέμβρη 2020
Κείμενο από την Συνέλευση αλληλεγγύης στα διωκόμενα άτομα της ημέρας του πολυτεχνείου,
Παρακάτω ακολουθεί ο σύνδεσμος του ηλεκτρονικού funding:
https://www.firefund.net/solidarityrethymno
Σημείωση: για την πόλη του Ρεθύμνου υπάρχει κουτί οικονομικής ενίσχυσης στο Συνεργατικό παντοπωλείο Δίκτυο, Τζανέ Μπουνιαλή 54, στα Πεταλάδικα.
Στις 17 Νοέμβρη, ημέρα μνήμης της εξέγερσης του πολυτεχνείου το ’73, αποφασίσαμε στο ρέθυμνο -όπως και σε άλλες πόλεις- να κατέβουμε στον δρόμο. Συγκεντρωθήκαμε για να υπερασπιστούμε τόσο την ιστορία μας όσο και για να αντισταθούμε στη διαχείριση της υγειονομικής-οικονομικής-περιβαλλοντικής κρίσης: μια επίθεση που έχουν εξαπολύσει κράτος και αφεντικά εναντίον μας. Πήραμε αυτή την απόφαση, σπάζοντας έμπρακτα την κρατική καταστολή, όπου μέσω του αρχηγού της ελληνικής αστυνομίας είχε εκδοθεί τετραήμερη απαγόρευση κυκλοφορίας και συνάθροισης άνω των 3 ατόμων σε όλη τη χώρα.
Η απαγόρευση κάθε συγκέντρωσης, με πρόσχημα την πανδημία, δεν στόχευε μόνο στην πλήρη ιδεολογική και πολιτική απαξίωση της ημέρας αυτής ‒ κάτι που η κυριαρχία προσπαθεί δεκαετίες τώρα. Στην κρατική διαχείριση του covid-19 διακυβεύονται πολλά περισσότερα πράγματα από την υγεία μας. Η πραγματικότητα δείχνει ότι τα μέτρα που έχει πάρει το κράτος δεν προστατεύουν αλλά συρρικνώνουν τις ζωές μας. Η υγεία χρησιμοποιείται ως πρόφαση για μεγαλύτερη κρατική καταστολή και τρομοκρατία, προκειμένου κράτος και αφεντικά να επελαύνουν ανενόχλητα, να σαρώνουν κοινωνικά κεκτημένα εφαρμόζοντας αυταρχικές πολιτικές πάνω στο κοινωνικό σώμα. Θέλουν να νομιμοποιήσουν την παρουσία και τον έλεγχο της αστυνομίας σε ολοένα και περισσότερους τομείς της κοινωνικής ζωής, να απονεκρώσουν τον κοινωνικό χώρο, να εντατικοποιήσουν και να φθηνύνουν την εργασία. Με τους περιορισμούς στην κυκλοφορία και τις απαγορεύσεις προσπαθούν να παγώσουν την κοινωνική και ταξική πάλη από την πλευρά των εκμεταλλευόμενων και των καταπιεσμένων. Θέλουν να βγαίνουμε από τα σπίτια μας μόνο για να συνεχιστεί απρόσκοπτη η κυκλοφορία του κεφαλαίου: δουλειά και κατανάλωση.
Εκείνη τη μέρα οι μπάτσοι είχαν στρατοπεδεύει σε όλα τα κεντρικά σημεία της πόλης, αποκλείοντας την πρόσβαση στο δημαρχείο ρεθύμνου όπου είχαμε κάνει το αρχικό κάλεσμα για συγκέντρωση. Κόντρα όμως στα σχέδια τους, έχοντας προβλέψει εναλλακτικό σημείο, όπου γύρω στα 100 άτομα, από τον αντιεξουσιαστικό χώρο, οργανώσεις της αριστεράς και συλλόγους φοιτητ(ρι)ών και εκπαιδευτικών, συγκεντρωθήκαμε και ξεκινήσαμε πορεία στον κεντρικό δρόμο της πόλης. Μόλις έγινε αντιληπτή η παρουσία μας, ισχυρή αστυνομική δύναμη (ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ασφαλίτες) έκανε κυκλωτική κίνηση και εγκλώβισε μέρος του κόσμου: έριξε κρότου λάμψης και δακρυγόνα, επιτέθηκε με μανία στον εγκλωβισμένο κόσμο προκαλώντας σε αρκετούς σημαντικά τραύματα σε όλο το σώμα. Οδήγησαν 53 αγωνιστές-τριες στο υπόγειο γκαράζ του αστυνομικού τμήματος όπου μας κράτησαν για ώρες, έγιναν δύο συλλήψεις και επέβαλαν πρόστιμο σε όλες μας. Μάλιστα, ο τρόπος που μας στοίβαξαν τόσο στα βανάκια όσο και στο γκαράζ της αστυνομίας μάς κάνει ξεκάθαρο ότι το τελευταίο για το οποίο στοχεύει η απαγόρευση της κυκλοφορίας είναι η υγεία μας. Αυτό το πρόστιμο είναι δυσβάσταχτο και επηρεάζει άμεσα την υλική μας επιβίωση καθώς οι περισσότεροι είναι είτε άνεργοι είτε σε αναστολή εργασίας είτε με μισθό που το ξεπερνά στο ελάχιστο ‒ μια ποινή ταξικά προσδιορισμένη. Συνολικά μας αναγκάζουν να πληρώσουμε 15.900 ευρώ, ένα ποσό πολύ μεγάλο ώστε να μπορέσει να καλυφθεί από εμάς είτε από την αλληλεγγύη στο πλαίσιο της πόλης.
Σε αυτό το fund, θα θέλαμε να συγκεντρώσουμε 5.500 ευρώ για τους συντρόφους που τους είναι απαραίτητο να πληρώσουν το πρόστιμο, αλλά και για κάποιες συντρόφισσες που θα προχωρήσουν σε δικαστική προσφυγή.
Ζητάμε την οικονομική στήριξη -γνωρίζοντας τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε όλοι και όλες- πιστεύοντας ότι η αλληλεγγύη αποτελεί το κοινωνικό ανάχωμα προκειμένου να συνεχιστεί ο αγώνας ενάντια στο κεφάλαιο, την κρατική βαρβαρότητα και την υποτίμηση των ζωών μας.
Συνέλευση αλληλεγγύης
στα διωκόμενα άτομα της ημέρας του πολυτεχνείου,
ρέθυμνο, ιανουάριος 2021
κάλεσμα για την επόμενη διακλαδική απεργία από τα κάτω
Ως εργατικά σωματεία, στην προσπάθειά μας να δώσουμε μια δυναμική συνέχεια στους αγώνες μας για τα εργατικά συμφέροντα και δικαιώματα, για τις ανάγκες, τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας, έχουμε επιλέξει το δρόμο της κοινής, οριζόντιας συντονισμένης και οργανωμένης από τα κάτω δράσης.
Βασικοί σταθμοί της προσπάθειάς μας αυτής υπήρξαν η διακλαδική και οργανωμένη από τα κάτω απεργία της 1ης Νοέμβρη 2018, καθώς και η εργατική διαδήλωση της 16ης Φλεβάρη 2019. Συμπληρωματικά, κατά το τελευταίο χρόνο, όπως βέβαια και κατά τις προηγούμενες περιόδους, ως σωματεία έχουμε προχωρήσει σε πολλές κοινές δράσεις κι έχουμε αλληλοενισχυθεί σε διάφορες μάχες που δίνουμε στους κλάδους μας και τους χώρους δουλειάς μας.
Μέσα από τις τελευταίες συσκέψεις των σωματείων μας, με πιο πρόσφατη αυτή στις 15/7/19, έχει προκριθεί η επιλογή να προσανατολιστούμε στην οργάνωση μιας νέας διακλαδικής και οργανωμένης από τα κάτω απεργίας στις αρχές της άνοιξης του 2020. Η ακριβής προτεινόμενη ημερομηνία για την απεργία αυτή θα οριστικοποιηθεί μέσα από νέα σύσκεψη αμέσως μετά το τέλος του Καλοκαιριού.
Για να βάλουμε μπροστά και πάλι με ένα δυναμικό τρόπο τις διεκδικήσεις μας. Τόσο τις διεκδικήσεις μας σε κάθε κλάδο και χώρο εργασίας, όσο και τις συνολικές διεκδικήσεις του εργατικού κινήματος. Αναφέρουμε ενδεικτικά -σε αυτή τη φάση- τον αγώνα για Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και για αυξήσεις σε μισθούς και αμοιβές. Τη μάχη ενάντια σε κεφάλαιο και κράτος για την ευθύνη τους για τα λεγόμενα «εργατικά ατυχήματα». Την πάλη ενάντια στην εργοδοτική τρομοκρατία και ενάντια στην ποινικοποίηση και κατατρομοκράτηση των εργατικών αγώνων και της συνδικαλιστικής δράσης. Την εναντίωση στην αδήλωτη εργασία, στη μη καταβολή δεδουλευμένων, στη μη προστασία των εργαζόμενων μητέρων και στις σεξιστικές συμπεριφορές στους χώρους εργασίας. Την εναντίωση στην εργασιακή επισφάλεια καθώς και τη διεκδίκηση για μόνιμη και σταθερή εργασία.
Για να συνδέσουμε τις αντιστάσεις μας στους κλάδους και τους χώρους δουλειάς μας και να ισχυροποιήσουμε τη θέση όλων μας απέναντι στους εργοδότες μας και τους κυβερνώντες (όποιοι και να είναι αυτοί κάθε περίοδο), απέναντι συνολικά στον κοινό ταξικό εχθρό μας.
Για να καταδείξουμε και πάλι προς κάθε κατεύθυνση πως ο κόσμος της εργασίας μπορεί βασιζόμενος στις δικές του δυνάμεις να οργανώνει από τα κάτω και να πραγματοποιεί αποτελεσματικά τους αγώνες του.
Βαδίζοντας προς την απεργία αυτή, ως σωματεία επιλέγουμε να προχωρήσουμε και σε μια σειρά νέων ανοιχτών συσκέψεων για το συνεχή συντονισμό μας, για την οργάνωση κοινών δράσεων, όπως εργατικές διαδηλώσεις και παρεμβάσεις με αφορμή και τα αντεργατικά μέτρα και τις επιθέσεις της κυβέρνησης και των εργοδοτών καθώς και σε διάφορες εκδηλώσεις (πχ. εργατικό φεστιβάλ).
Τα σωματεία μας κατά το επόμενο διάστημα θα προχωρήσουν και σε νέες γενικές συνελεύσεις, ώστε μέσα από τις διαδικασίες βάσης μας να συνεχίσουμε τη συζήτησή μας για την απεργία, να αποφασίσουμε για την κήρυξή της και να την οργανώσουμε στους κλάδους μας και τους χώρους δουλειάς μας.
Καλούμε κάθε εργατικό σωματείο του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα όλης της ελληνικής επικράτειας που ενδιαφέρεται να κινηθεί σε μια τέτοια κατεύθυνση -είτε συνολικά, είτε και μερικώς- να γίνει κομμάτι της προσπάθειας μας αυτής, να συμμετέχει στις επόμενες σχετικές συσκέψεις μας (ή -ιδίως για κάποιο σωματείο της επαρχίας- να έρθει σε επικοινωνία μαζί μας), όπως άλλωστε και στη διακλαδική απεργία και στις υπόλοιπες κοινές δράσεις μας.
Βέβαια, για κάθε σωματείο είναι ανοιχτό το να κινηθεί σε μια τέτοια κατεύθυνση είτε συνυπογράφοντας τις όποιες κοινές ανακοινώσεις-αφίσες που προκύπτουν, είτε και με δική του σχετική ανακοίνωση και δράση στην οποία θα μπορεί να προβάλλει και τα όποια ιδιαίτερα ζητήματα της εργασιακής πραγματικότητας των μελών του. Άλλωστε, ιδίως η διακλαδική απεργία βασίζεται στην όλη απεργιακή προσπάθεια που θα γίνει σε κάθε κλάδο και κάθε εργασιακό χώρο από το κάθε σωματείο του κλάδου-χώρου αυτού. Σε κάθε περίπτωση το κάθε σωματείο μπορεί να κινηθεί με τους δικούς του ρυθμούς και με όποιο τρόπο κρίνει αυτό πιο πρόσφορο. Ενδεικτικά για τα σωματεία του δημοσίου τομέα σημειώνουμε ότι, όπως το είχαμε συζητήσει-εκφράσει και μπροστά στην πρώτη διακλαδική απεργία (1/11/18), θα μπορούσε με πρωτοβουλία σωματείων του τομέα αυτού να γίνει και μια παράλληλη διαδικασία συντονισμού.
Τέλος, διευκρινίζουμε ότι οι συσκέψεις μας αυτές είναι ανοιχτές και σε συνάδέλφους-συναδέλφισσες από σωματεία που μπορεί να μην έχουν -ως τη στιγμή των συσκέψεων- κάποια συλλογική απόφαση συμμετοχής. Ωστόσο, η όποια κίνησή μας που συνδιαμορφώνεται κάθε φορά (μέσα από τις συσκέψεις αυτές) αποτελεί προϊόν συνδιαμόρφωσης των τοποθετήσεων των σωματείων με σχετική συλλογική απόφαση.
Η επόμενη ανοιχτή σύσκεψη σωματείων θα γίνει τη Δευτέρα 23 Σεπτέμβρη 2019, στις 7.30μμ στα γραφεία των ΣΥΒΧΨΑ, ΣΒΕΜΚΟ και ΣΕΦΚ (Λόντου 6, Εξάρχεια).
> Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ)
> Σύλλογος Μεταφραστών Επιμελητών Διορθωτών (ΣΜΕΔ)
> Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής (ΣΥΒΧΨΑ)
> Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΣΒΕΜΚΟ)
> Σωματείο Εργαζόμενων στα Public
> Σωματείο Εργαζομένων στη Nokia Ελλάδος
> Σωματείο Εργαζόμενων στην εταιρεία Πλαίσιο Νομού Αττική
Ανακοίνωση για μια ακόμα «Μαύρη Παρασκευή» | Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής
Η «ΜΑΥΡΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ» ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΟΡΤΗ
ΕΙΝΑΙ ΑΣΥΔΟΣΙΑ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ-ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗ
Με περίσσια περηφάνια μεγάλες αλυσίδες καταστημάτων, όπως τα Public στον κλάδο μας, αλλά παράλληλα όλο και περισσότερα μικρότερα καταστήματα, διαφημίζουν πως στις 23/11 έρχεται για ακόμα μια χρονιά στην Ελλάδα η “Black Friday”, μια ημέρα προσφορών στα πρότυπα του εξ Αμερικής προερχόμενου θεσμού.
Όπως είχαμε επισημάνει και τις προηγούμενες χρονιές, αξίζει να ψάξει κανείς λίγο παραπάνω τι πραγματικά σημαίνει αυτή η “Black Friday” τόσο σε σχέση με τις καταναλωτικές συνήθειες που διαμορφώνει, όσο και σε σχέση με τη δοκιμασία που συνιστά για τους εργαζόμενους στα καταστήματα. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις χαοτικές καταστάσεις που διαμορφώνονται μέσα στα καταστήματα (στο διαδίκτυο υπάρχουν πολλά σχετικά videos) ή ακόμα και τους τραυματισμούς, ορισμένοι από τους οποίους και θανάσιμοι, που έχουν συντελεστεί και σχετίζονται με αυτή, κυρίως στις Η.Π.Α. Οι καταναλωτές, που μπορεί να περιμένουν και ώρες έξω από τα μαγαζιά για να προλάβουν τις προσφορές, καταλήγουν να ποδοπατιούνται και να πλακώνονται κυριολεκτικά μεταξύ τους. Και βέβαια η μανία τους παίρνει σβάρνα και τους εργαζόμενους, που πέρα από τον υψηλό και εντατικοποιημένο φόρτο εργασίας αντιμετωπίσουν τους λυσσασμένους καταναλωτές. Μάλιστα, το 2008 ένας 34χρονος εργάτης της Wal-Mart έχασε τη ζωή του, όταν ποδοπατήθηκε κυριολεκτικά από 200 περίπου καταναλωτές.
Αυτός είναι λοιπόν ο θεσμός που με πολλή περηφάνια τόσες εταιρείες στην Ελλάδα έσπευσαν να υιοθετήσουν. Προφανώς, αυτό το κρούσμα εργοδοτικής ασυδοσίας δεν αποτελεί μια εξαίρεση. Είναι μια πτυχή -και μάλιστα κάπως «μαύρη»- της συνολικής επίθεσης των εργοδοτών και του καπιταλιστικού συστήματος απέναντι στα εργατικά μας συμφέροντα και δικαιώματα, τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας. Έρχεται να συμπληρώσει την όλη δυσχερή κατάσταση που βιώνουμε, με τους μισθούς-ψίχουλα ή και τη μη καταβολή δεδουλευμένων, τις απολύσεις και την ανεργία, την εργασιακή επισφάλεια, τις ατομικές συμβάσεις, την εντατικοποίηση, τις απλήρωτες υπερωρίες, τη δουλειά τις Κυριακές, την απόπειρα κατάργησης θεσμοθετημένων για τον κλάδο μας αργιών όπως η 2η Γενάρη και του Αγίου Πνεύματος, την ορθοστασία…
Κι αν εμείς σαφώς και δεν έχουμε κάποιο ζήτημα με τις «καλές τιμές», μιλώντας για τις «ευκαιρίες» που προσφέρονται στο πλαίσιο της “Black Friday”, μεταξύ άλλων και από εταιρείες του κλάδου μας, όπως το Public και το Πλαίσιο, ο νους μας πάει αυτόματα στους «μισθούς-ψίχουλα» που προσφέρονται στους συναδέλφους μας. Φαίνεται ότι για τους εργοδότες οι «καλές τιμές» πάνε πακέτο με την κακή-εξευτελιστική τιμή της δουλειάς των εργαζομένων τους. Από την πλευρά μας δε θα σταματήσουμε να καταδεικνύουμε την εργοδοτική ασυδοσία και να προσπαθούμε να βάλουμε ένα φρένο σε αυτήν.
Η φαντασία των αφεντικών στο πεδίο της εργασιακής εκμετάλλευσης είναι αχαλίνωτη. Κάπως έτσι μας προέκυψε και η «Μαύρη Παρασκευή». Και κάπως έτσι θα δούμε στη συνέχεια και άλλα αντίστοιχα «καταναλωτικά δρώμενα» να έρχονται κατά πάνω μας. Από την άλλη, παρατηρώντας την όλη αυτή κατάσταση και την επίδρασή της στο καταναλωτικό κοινό, βλέπουμε πως αυτό επιζητά ολοένα και «πιο προχωρημένες καταναλωτικές εμπειρίες»και το πώς έρχονται τα αφεντικά να ανατροφοδοτήσουν-ενισχύσουν την «ανάγκη» του αυτή.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτών των «εμπειριών κατανάλωσης» είναι οι «λευκές νύχτες». Πρόκειται για ένα ακόμα άθλιο θεσμό, που βαφτίζεται «γιορτή» και στο πλαίσιο του οποίου τα αφεντικά επιχειρούν το ξεχείλωμα του ωραρίου και διαμορφώνουν μια ακόμα καταναλωτική αρένα για αποκτηνωμένους πελάτες και ταλαίπωρους εμποροϋπάλληλους. Πρόκειται για έναν ακόμα θεσμό στον οποίο έχουμε έμπρακτα σταθεί ενάντια μέχρι σήμερα και τον οποίο είμαστε αποφασισμένοι να μπλοκάρουμε ολοκληρωτικά, είτε γίνεται υπό καθεστώς παρανομίας (όπως σε διάφορες γειτονιές της Αθήνας), είτε γίνεται κάτω από ένα «πέπλο νομιμότητας».
Και πόσο λυπηρό (αν και απόλυτα εξηγήσιμο) είναι να βλέπεις τόσους πολλούς ανθρώπους να προετοιμάζονται να αγωνιστούν για να «κατακτήσουν» τις προσφορές για ηλεκτρονικές συσκευές ή και για video games, ενώ την ίδια ώρα είτε απέχουν ολοκληρωτικά, είτε κάνουν διαρκώς βήματα πίσω από τον ταξικό-κοινωνικό αγώνα για το δικαίωμα της εξασφάλισης των μέσων για μια αξιοπρεπή ζωή.
Από την πλευρά μας, ως εργατικό σωματείο, είμαστε σε επιφυλακή, ώστε να κινηθούμε με κάθε τρόπο, δηλαδή τόσο κινηματικά όσο και νομικά, προκειμένου να μπλοκάρουμε κάθε επιδίωξη για ξεχείλωμα του ωραρίου πέραν του «νόμιμου». Είναι γνωστό άλλωστε σε όσους εργαζόμαστε στο εμπόριο, πως δεν πρόκειται για μία και μόνο μέρα υπερ-εντατικής εργασίας, αλλά πως για να είναι «επιτυχής» αυτή η μέρα ξέφρενης κατανάλωσης, συνήθως προηγούνται για αρκετές μέρες εξοντωτικοί ρυθμοί δουλειάς και ενίοτε και ξεχειλωμένα ωράρια για τους εργαζόμενους που καλούνται να την προετοιμάσουν, με τεράστιες παραλαβές εμπορευμάτων και διαρκή remodelling / αναδιαμορφώσεις των χώρων των καταστημάτων, για την καλύτερη δυνατή προώθηση της κατανάλωσης. Ουσιαστικά η «Μαύρη Παρασκευή» αποτελεί την εισαγωγή στην, όλο και πιο μακράς διάρκειας για το εμπόριο, χριστουγεννιάτικη περίοδο, με όλα όσα αυτή συνεπάγεται για τους εργαζόμενους, όπως εξοντωτικά ωράρια, απλήρωτες υπερωρίες, αναστολή των προβλεπόμενων ρεπό, εργασία για τρεις συνεχόμενες Κυριακές μεταξύ άλλων.
Απευθυνόμενοι στους συναδέλφους μας θα θέλαμε να τους προτρέψουμε να μην κάνουν τίποτε παραπάνω από τις συμβατικές τους υποχρεώσειςκαι με κάθε τρόπο να γίνει σαφές ότι εμείς οι εργαζόμενοι αρνούμαστε να γίνουμε τα θύματα ή οι θηριοδαμαστές στην καταναλωτική αρένα που στήνουν τα αφεντικά.
Παράλληλα, καλούμε τους εργοδότες κάθε καταστήματος που οργανώνει «Μαύρες Παρασκευές» να δώσουν ένα τέλος σε αυτά τα κρούσματα. Και σε κάθε περίπτωση τους καθιστούμε υπεύθυνους για όποια προβλήματα προκύψουν, ιδίως στους συναδέλφους μας.
Τέλος, απευθυνόμενοι προς τους καταναλωτές δεν μπορούμε παρά να τους ζητήσουμε να αντιληφθούν και τη δική τους ευθύνη για τις χαοτικές-επικίνδυνες καταστάσεις που διαμορφώνονται τόσο στις “Black Fridays”, όσο και σε άλλες στιγμές κοσμοπλημμύρας μέσα στα μαγαζιά. Και τους σημειώνουμε ότι εμείς οι εργαζόμενοι δεν είμαστε και ούτε θα γίνουμε τα προϊόντα της κανιβαλιστικής κατανάλωσης.
Σημειώνοντας όλα τα παραπάνω, στέλνουμε και τους συναδελφικούς χαιρετισμούς μας στους εργαζόμενους της Αmazon στις εγκαταστάσεις στο San Fernando de Henares στη Μαδρίτη, οι οποίοι εν όψει της «Black Friday» προχωρούν σε απεργία στις 23 και 24 Νοέμβρη (και κάποιες ακόμα ημέρες κατά τη Χριστουγεννιάτικη περίοδο) στο πλαίσιο του αγώνα τους για το μισθό τους και για καλύτερες εργασιακές συνθήκες. Θυμίζουμε ότι, ανάμεσα στις πολλές και σημαντικές απεργιακές μάχες που έχουν δοθεί στην εν λόγω πολυεθνική εταιρία, και κατά την «Black Friday» του 2017 είχαν γίνει απεργίες σε εγκαταστάσεις της Amazon σε Γερμανία και Ιταλία.
ΟΙ «ΜΑΥΡΕΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΕΣ» ΤΩΝ ΑΔΗΦΑΓΩΝ-ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ
ΣΥΜΒΑΛΛΟΥΝ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΑΠΟΚΤΗΝΩΜΕΝΩΝ-ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ ΚΑΙ ΜΑΥΡΙΖΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΤΙΣ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια – Αθήνα | 210-3820537 & 6980182255
| sylyp_vivliou@yahoo.gr | https://bookworker.wordpress.com
1η Νοέμβρη: Διακλαδική απεργία από τα κάτω
Αφισοκόλληση έγινε στο Ρέθυμνο από την ΕΣΕ όπως και στα Χανιά από την Ροσινάντε και στο Ηράκλειο από το Kurbet
Ακολουθούν τα αιτήματα της απεργίας. Στην απεργία συμμετέχουν τα συνεργατικά της πόλης του Ρεθύμνου (συνεταιρισμός Κιβώτιο – Παραδοσιακό καφενείο “Το Χαλικούτι”, συνεταιρισμός Τζεπέτο, συνεταιριστικό παντοπωλείο “Δίκτυο Αλληλεγγύης Παραγωγών-Καταναλωτών”, συνεργατικό οβελιστήριο Συντροφή). Μετά τα αιτήματα της απεργίας ακολουθεί η ανακοίνωση του συνεταιρισμού Τζεπέτο.
Διακλαδική απεργία την Πέμπτη 1 Νοέμβρη
Aυτή η απεργία, δεν είναι μια απεργία σαν όλες τις άλλες
Το πλαίσιο των αιτημάτων:
– Αυξήσεις στους μισθούς σύμφωνα με τις ανάγκες μας.
– Κατάργηση της μισθολογικής διάκρισης σε βάρος των νέων σε ηλικία εργαζομένων (υποκατώτατος μισθός για κάτω των 25 ετών).
– Να καταργηθεί η νομοθετική ρύθμιση που επιτρέπει ορισμό του κατώτατου μισθού με κρατική παρέμβαση.
– Επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων και της ισχύος των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας (ΣΣΕ).
– Επαναφορά των μισθών-ημερομισθίων-ωρομισθίων στα επίπεδα που προέβλεπαν οι ΣΣΕ (Εθνική Γενική, κλαδικές, επιχειρησιακές) πριν τη μνημονιακή λαίλαπα, ώστε αυτά τα επίπεδα να αποτελέσουν βάση για διαπραγματεύσεις για μισθολογικές αυξήσεις.
– Κατάργηση των μνημονιακών νόμων που υπονόμευσαν την ελεύθερη προσφυγή των σωματείων στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ).
– Επεκτασιμότητα των συλλογικών συμβάσεων. Κανένας εργαζόμενος χωρίς συλλογική σύμβαση.
– Μείωση του χρόνου εργασίας.
Καλούν: Συνέχεια ανάγνωσης 1η Νοέμβρη: Διακλαδική απεργία από τα κάτω
Πέμπτη 1 Νοέμβρη 2018 : Διακλαδική απεργία οργανωμένη από τα κάτω
Έως τώρα για την 1η Νοέμβρη 2018 έχουν κηρύξει απεργία τα ακόλουθα εργατικά σωματεία:
- Σύλλογος Εργαζόμενων στα Φροντιστήρια Καθηγητών (ΣΕΦΚ)
- Σύλλογος Μεταφραστών – Επιμελητών – Διορθωτών (ΣΜΕΔ)
- Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής (ΣΥΒΧΨΑ)
- Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στις ΜΚΟ (ΣΒΕΜΚΟ)
- Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και Λοιπών Εργαζομένων του Κλάδου του Επισιτισμού (ΣΣΜ)
- Σωματείο Βάσης Εργαζομένων στον χώρο της ψυχικής υγείας και κοινωνικής πρόνοιας (ΣΒΕΨΥΚΟΙ)
- Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και λοιπών εργαζομένων στον κλάδο του επισιτισμού Κεντρικής Μακεδονίας
Απεργιακό δελτίο ΣΥΒΧΨΑ * Οκτώβρης 2018
Ανακοινώσεις και σημειώσεις για την Απεργία της 1ης Νοέμβρη
Μπορείτε να το κατεβάσετε και να το διαβάσετε πατώντας στην εικόνα
Στο 4σέλιδο αυτό βρίσκουμε:
> Να συμμετέχουμε όλοι & όλες στην Απεργία της Πέμπτης 1 Νοέμβρη 2018| Ο αγώνας για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας είναι υπόθεση όλων μας! | Παλεύουμε για:…
> Συλλογική Σύμβαση Εργασίας στον κλάδο του βιβλίου |…για να «θυμούνται» οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι
> …για μια διακλαδική απεργία οργανωμένη από τα κάτω
> Μια ακόμα ματιά στην πάλη μας στα public
> Λίγα λόγια για τον εμπαιγμό της κυβέρνησης…
> Και ο αγώνας για την Κυριακάτικη αργία συνεχίζεται!
Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια – Αθήνα | 210-3820537 & 6980182255 | sylyp_vivliou@yahoo.gr | bookworker.wordpress.com
8 Ιουλίου: διεθνιστικό κάλεσμα στα Χανιά
Την Κυριακή 8 Ιουλίου στις 5 μ.μ. στην πλ. Σπλάντζιας
Ακολουθεί κάλεσμα της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε, τ. Χανίων
Ούτε εθνικισμός, ούτε άλλες μαλακίες, σφαγεία δε θα αφήσουμε να γίνουν οι πλατείες
Τους τελευταίους μήνες γίνεται μια προσπάθεια, μέσω των γραφικών συλλαλητηρίων, να βγει στις πλατείες ο φασιστικός χώρος στην Ελλάδα. Ας δούμε, με ταξικούς όρους, από ποιους οργανώνονται τα γελοία και επικίνδυνα εθνικιστικά συλλαλητήρια στο νησί, προς αποφυγήν αυταπατών για τους “μπροστάρηδες” που κουνούν τις σημαίες τους ντυμένοι μεγαλέξανδροι. Τα εθνικιστικά συλλαλητήρια στα Χανιά στηρίζονται από κάποιους εθνικιστές ιδιοκτήτες και εργοδότες, λίγους νεοδημοκράτες ή συντηρητικούς παππάδες, δυο – τρεις δεξιούς συλλόγους, δυο ακροδεξιές πρωτοβουλίες απογοητευμένων φοροφυγάδων και χρεωμένων αφεντικών και επιχειρηματιών, μια παρέα μπράβων του υποκόσμου και βέβαια από όσους φασίστες έχουν απομείνει στο νησί. Πολύ ωραίο παρεάκι, δηλαδή, για να το στηρίξει κανείς ως κομπάρσος, με μια σημαιούλα και την οικογένεια του.
Στην τελευταία ανάλογη σύναξη που έγινε στα Χανιά, πρωτοστάστησαν γνωστά αφεντικά στριπτιζάδικων που μαζί με μπράβους της νύχτας και μια δράκα εξίσου γνωστών ακροδεξιών μπάτσων – βασανιστών, επιτέθηκαν σε μικρή αντιφασιστική ομάδα που αυθόρμητα επιχείρησε να υπερασπίσει την Αγορά – ένα χώρο που έχει ταυτιστεί με τους αγώνες των εργατικών και των κοινωνικών κινημάτων, και όχι με μαζώξεις τραμπούκων της δεξιάς, αφεντικών και εθνικιστών. Μια μεγάλη διεθνιστική αντιφασιστική πορεία στις 16 Ιούνη, ήταν η πρώτη απάντηση στους φασίστες.