Την Τρίτη 18 Δεκέμβρη άτομα και συλλογικότητες της πόλης μαζεύτηκαμε, πήραμε σπρέυ χρωματιστά και αναλάβαμε να “καλωπίσουμε” τα φασιστικά συνθήματα που λέρωσαν τους τοίχους της πόλης τις τελευταίες μέρες.
Παράλληλα μιλήσαμε με περαστικούς και μοιράσαμε το κείμενό μας
Σκεφτόμασταν ότι τα κολλητιλίκια με τους εργοδότες και τ’ αφεντικά ήταν παροδική ασθένεια και θα σας περνούσε. Αφού όμως είστε αμετανόητοι, οι καλλιτεχνικές ταξιαρχίες της ΕΣΕ ξαναχτυπούν. Εργατοπατέρες μην ξεχνάτε:
Τα κέντρα τα εργατικά ανήκουν στους εργάτες κι όχι στα κομματόσκυλα και τους γραφειοκράτες.
Στις 14 Νοέμβρη, ημέρα απεργίας, περίπου 40 άτομα ανταποκρίθηκαν στα καλέσματα που έκαναν το πρωτοβάθμιο σωματείο των καθηγητών ΕΛΜΕΡ , το Αγωνιστικό Σχήμα των Εκπαιδευτικών Ρεθύμνου 1/θμιας (Αστέρι) και η ΕΣΕ.
Συγκεντρωθήκαμε στο Εργατικό Κέντρο μαζί με καθηγήτριες/ές, δασκάλες/ους, φοιτήτριες/τές από την ΑΕΠ-ΕΑΑΚ και εργαζόμενες/ους στα συνεργατικά εγχειρήματα της πόλης, “Δίκτυο” Παραγωγών και Καταναλωτών, Κολεκτίβα Ψηφιακών Tεχνών “Obscura”, “Το Κιβώτιο”-Συνεταιρισμός/Κολεκτίβα Εργασίας, “Συν-τροφή”, Συνεργατικό Καφέ-Tεχνοχώρος “Τζεπέτο”.
Στήσαμε μικροφωνική και φωνάξαμε συνθήματα όπως “Τα κέντρα τα εργατικά ανήκουν στους εργάτες κι όχι στα κομματόσκυλα και στους γραφειοκράτες” και “Η σύμβαση δεν πέφτει από τον ουρανό, η σύμβαση χρειάζεται αγώνα ταξικό”.
Αποφασίστηκε να κάνουμε μικρή πορεία μέσα στην παλιά πόλη, λίγες/λίγοι αριθμητικά αλλά με δυναμική παρουσία, συνεχίζοντας να φωνάζουμε τα συνθήματα μας και εμπλουτίζοντας τα με τα κλασσικά “Βιτρίνες λουσάτες απλήρωτοι εργάτες” και “ Κυριακή και βράδυ να πάνε για δουλειά οι βουλευτές, οι δήμαρχοι και τα αφεντικά”. Η πορεία κατέληξε στην Μεγάλη Πόρτα όπου συντρόφισσες και σύντροφοι από τα συνεργατικά έκαναν παρέμβαση υπέρ της αυτοοργανωμένης ΒΙΟ.ΜΕ και κατά του πλειστηριασμού του εργοστασίου με πανό και φυλλάδια. Ενωθήκαμε μαζί τους και φωνάξαμε “Μπάτσοι, δικαστές ακούστε το καλά, η ΒΙΟ.ΜΕ θα μείνει σε χέρια εργατικά” και “Χωρίς εσένα γρανάζι δε γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά”
Την ίδια ώρα, το ν.τ. της ΑΔΕΔΥ, άφαντο μέχρι το προηγούμενο βράδυ, καλούσε στο Δημαρχείο ενώ το ΠΑΜΕ και το συνδικάτο οικοδόμων παρότι είχαν βγάλει καλέσματα επίσης για το Δημαρχείο φαίνεται να μετάνιωσαν. Τακτικισμοί που σκοπό έχουν την διάσπαση των εργαζομένων. Στο ίδιο κλίμα και η πρακτική της ΓΣΕΕ να μην κάλεσει κι αυτή σε απεργία για τις 14 Νοέμβρη αλλά λίγες μέρες μετά, στις 28 του ίδιου μήνα.
Καμία εργαζόμενη και κανένας εργαζόμενος δεν πέφτει από τα σύννεφα όταν οι μεγαλοσυνδικαλιστές ξεμασκαρώνονται.
Γι’ αυτό κι εμείς αποφασίσαμε να τρέξουμε την απεργία από τα κάτω σε συνεννόηση με φιλικά σωματεία και συλλογικότητες.
Δεν ήμασταν πολλοί αλλά ήμασταν καλοί!
Καμία απεργία δεν είναι χαμένη. Να πάρουμε τις κινητοποιήσεις στα χέρια μας. Οργάνωση από τα κάτω.
Την περασμένη Κυριακή 4 Νοέμβρη κάναμε την βόλτα μας σε μαγαζιά της πόλης που άνοιξαν, μοιράσαμε κείμενο για την υπεράσπιση της Κυριακής ως ημέρας αργίας και μιλήσαμε με εργαζόμενους και περαστικούς.
Στις 27 Οκτώβρη 2018 μαζί με συντρόφισσες/συντρόφους από την συνέλευση Kurbet και κόσμο από το Ρέθυμνο που ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα μοιράσαμε κείμενο για την βία που υπέστη από τσιράκια της εργοδοσίας ένας 17χρονος εργαζόμενος στο γνωστό ξενοδοχείο Ανθούσα στην Σταλίδα.
Στις αρχές του μήνα, ένας 17χρονος εργαζόμενος στο γνωστό ξενοδοχείο Ανθούσα στη Σταλίδα ξυλοκοπείται άγρια από τσιράκια της εργοδοσίας πιστά στα συμφέροντα των αφεντικών τους: ο λόγος για τον διευθυντή προσωπικού του ξενοδοχείου Θ. Γκούμα, που μαζί με τον αδερφό του που δούλευε ως ρεσεψιονίστας και τον διευθυντή συντήρησης Μ. Σμυρνάκη έκλεισαν τον 17χρονο εργαζόμενο στο δωμάτιό του, όπου διέμενε μετά τη λήξη της σύμβασής του, και τον βασάνιζαν για ώρα χτυπώντας τον σε ζωτικά όργανα. Τα τραύματα ήταν τόσο σοβαρά που ο 17χρονος αναγκάστηκε να υποβληθεί σε πολύωρη χειρουργική επέμβαση στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο με κίνδυνο μόνιμης αναπηρίας. Συνέχεια ανάγνωσης Πορεία ενάντια στην εργοδοτική βία→
Την Παρασκευή 3/8 μοιράσαμε το κείμενό μας για τη στέγη και ενάντια στην τουριστικοποίηση στην παλιά πόλη του Ρεθύμνου. Συνομιλήσαμε με εργαζόμενες και περαστικές και πήραμε ένα δείγμα για το βαθμό του προβλήματος εξαιτίας της τουριστικής εκμετάλλευσης των ακινήτων: τρεις γενιές σ’ ένα σπίτι γιατί τα παιδιά με τα παιδιά τους δεν βρίσκουν σπίτι, ζευγάρια που έκαναν παιδιά και δεν βρίσκουν μεγαλύτερο σπίτι να μετακομίσουν, νεαρά ζευγάρια με τα παιδιά τους που θέλουν να επιστρέψουν στο Ρέθυμνο από την πρωτεύουσα και δεν βρίσκουν σπίτια να μείνουν… Κι ακόμη δεν έχουν έρθει οι φοιτητές και οι φοιτήτριες, οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί και όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι σε κλάδους με συμβόλαια για το χειμώνα… Η “ιερότητα” της ιδιοκτησίας σε συνδυασμό με το κυνήγι του κέρδους οδηγούν σε περιστατικά ακραίου κανιβαλισμού, όπως η άμεση έξωση με δικαστικούς επιμελητές και μπάτσους που υπέστησαν εργαζόμενοι και λήπτες υπηρεσιών του Κέντρου Ψυχικής Υγείας στις 13/7. Ο ιδιοκτήτης θέλει να το μετατρέψει σε ξενοδοχείο.
Την Κυριακή 15 Ιουλίου, ημέρα απεργίας στον κλάδο του εμπορίου, η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (ΕΣΕ) Ρεθύμνου και η τοπική Χανίων της αναρχοσυνδικαλιστικής πρωτοβουλίας Ροσινάντε μοιράσαμε κοινό κείμενο έξω από τα υποκαταστήματα Ρεθύμνου και Χανίων της εταιρείας Public. Παρακωλύσαμε την ομαλή λειτουργία της επιχείρησης και συνομιλήσαμε με υποψήφιους πελάτες και πελάτισσες, περαστικούς και περαστικές. Παράλληλα μοιράσαμε στους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες την ανακοίνωση κήρυξης απεργίας της συνέλευσης εργαζομένων Public και του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου-Ψηφιακών Μέσων Αττικής που στο κέντρο της Αθήνας κράτησαν το υποκατάστημα κλειστό. Ολοκληρώσαμε τη δράση συνεχίζοντας το μοίρασμα του κειμένου σε εργαζόμενες και εργαζόμενους στον κλάδο του εμπορίου καθώς και στα κλειστά καταστήματα.
Το κείμενο έγραφε τα εξής:
Αν η Κυριακή δεν είναι αργία, δεν είναι Κυριακή
Σήμερα, Κυριακή 15 Ιούλη, είναι μια από τις 8 Κυριακές που έχουν οριστεί ως εργάσιμες. Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας προβλήθηκε ως μέτρο εξόδου από την “κρίση”. Ωστόσο όχι μόνο δεν έφερε προσλήψεις και περισσότερα κέρδη στις επιχειρήσεις, αλλά η δουλειά φορτώνεται σε εργαζόμενους που δουλεύουν 4ωρα ή είναι κάτω των 25 ετών, προκειμένου να αυξηθούν τα κέρδη των αφεντικών.
Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των μεγάλων ομίλων που έχουν αποθέματα “αναλώσιμων” εργαζόμενων. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των Public που στις αρχές του 2017 προέβησαν σε δεκάδες απολύσεις εργαζομένων που χαρακτηρίζονταν ως “υψηλόμισθοι” γιατί έπαιρναν 700-800 ευρώ. Την ίδια στιγμή η επιχείρηση σχεδίαζε άνοιγμα δύο καταστημάτων στην Αττική. Τα Public, από το 2012, προβαίνουν σταθερά σε απολύσεις, μειώσεις μισθών, ξεζούμισμα των υπαλλήλων, αξιοποίηση δωρεάν εργασίας μέσω προγραμμάτων voucher, απάνθρωπα καθεστώτα “αξιολόγησης” των ατομικών πωλήσεων, καλλιέργεια ανταγωνιστικού κλίματος, πληρωμή ελλειμμάτων των ταμείων από την τσέπη των υπαλλήλων, με αποτέλεσμα να έχουν βγάλει τεράστια κέρδη από την εξευτελιστικά φθηνή εργασία των εργαζομένων. Τα Public δεν είναι εξαίρεση. Σκοπεύουν να γίνουν ο κανόνας.
Τις Κυριακές δεν δουλεύουμε.Η αγορά δεν αυτορυθμίζεται. Καθορίζεται από τις υποχωρήσεις και τις αντιστάσεις των εργαζομένων απέναντι στις ορέξεις των αφεντικών.
Τις Κυριακές δεν ψωνίζουμε. Σκεφτόμαστε ως εργάτες και όχι σαν πελάτες
Οι ζωές μας δεν είναι εμπόρευμα.
Κυριακή και νύχτα να πάνε για δουλειά οι υπουργοί οι δήμαρχοι και τ’ αφεντικά
Την Κυριακή 1 Ιουλίου 2018 διεξήχθη ο 3ος Λαϊκός Αγώνας Δρόμου 10 km ΛΟΥΗΣ ΤΙΚΑΣ, μια συνδιοργάνωση του Πολιτιστικού Συλλόγου Λούτρας και του Συλλόγου Δρομέων Υγείας Ρεθύμνου.
Μέλη της ΕΣΕ Ρεθύμνου, και του Λίβα ΑΣΡ συμμετείχαν στον αγώνα που ξεκίνησε από τη Μονή Αρκαδίου και περνώντας από τα χωριά Αμνάτο και Κυριάνα κατέληξε στη Λούτρα, γενέτειρα του Λούη Τίκα (Ηλία Σπαντιδάκη).
Στην αφετηρία, κατά την διαδρομή και στον τερματισμό στην Λούτρα φωνάχτηκαν τα συνθήματα “Λαϊκός αθλητισμός κι όχι πρωταθλητισμός” ,”Ζει ζει ο Λούης Τίκας ζει, με Σπέρα και Κασσίμη μας οδηγεί” και “Δεν τρέξαμε τον δρόμο για χρόνο και πρωτιά μον’ για τον Λούη Τίκα και για την εργατιά”
Στην Λούτρα μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο και διαβάστηκε από την μικροφωνική:
Παρεμβάσεις στα καταστήματα ΑΒ Βασιλόπουλος, σε 5 πολεις της Ελλάδας, πραγματοποίησε η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση, με αφορμή τον θάνατο εργαζομένου σε αντίστοιχο super market στην Πάτρα.
23/6 Νάουσα
Το Σάββατο 23/6 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση και μοίρασμα κειμένου έξω από το σουπερμάρκετ Α.Β Βασιλόπουλος και στην πόλη της Νάουσας για το θάνατο του συναδέλφου μας Στάθη Καραγεωργόπουλου στο σουπερμάρκετ της αλυσίδας στην Πάτρα, κατά τη διάρκεια της εργασίας του.
Ταυτόχρονες δράσεις Πέμπτη 28/6
Θεσσαλονίκη
Στις 13:00 το μεσημέρι, στο κατάστημα ΑΒ Βασιλόπουλος επι της οδου Αγίας Σοφίας, έγινε παρέμβαση και μοίρασμα κειμένου. Ορισμένοι καταναλωτές δεν μπήκαν να ψωνίσουν λόγω του μοιράσματος, ενώ υπήρξε και διακριτική παρουσία της αστυνομίας κοντά στο σημείο. Συνέχεια ανάγνωσης ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ και του εργάτη το αίμα…→