Αρχείο κατηγορίας δράσεις

Αλληλεγγύη στους εργαζόμενους της COSCO

Πανώ που γράφει ΝΙΚΗ στον αγώνα των εργατών της COSCO αναρτημένο στην πασαρέλα στο Ρέθυμνο Πανώ που γράφει ΝΙΚΗ στον αγώνα των εργατών της COSCO αναρτημένο στην πασαρέλα στο Ρέθυμνο

Το Σάββατο 12-2 αναρτήσαμε πανώ  “Νίκη στον αγώνα των εργατών της Cosco” απέναντι από την είσοδο του εμπορικού λιμανιού  και μοιράσαμε το παρακάτω κείμενό μας στην περιοχή:

Οι εργαζόμενοι στην COSCO, στο λιμάνι του Πειραιά, απεργούν για να βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας τους. Η εντατικοποίηση που επιβάλλει η εταιρεία, με τα ανύπαρκτα μέτρα ασφαλείας στο λιμάνι και τις κόντρα βάρδιες, οδήγησε στο θάνατο τον εργάτη Δημήτρη Δαγκλή, τον Οκτώβρη του 2021. Μετά την εργατική δολοφονία στον βωμό των κερδών της εταιρείας οι εργάτες κήρυξαν απεργία και κατάφεραν να κερδίσουν κάποιες από τις διεκδικήσεις τους. To κράτος και τα αφεντικά της Cosco προσπαθούν και πάλι να τρομοκρατήσουν τους εργάτες. Τα δικαστήρια του Πειραιά έβγαλαν παράνομη την απεργία πέντε μέρες πριν την έναρξή της, μετά από αίτημα της εργοδοσίας. Οι συνοπτικές αυτές διαδικασίες δείχνουν ξεκάθαρα τη αγαστή συνεργασία κράτους, δικαστών και αφεντικών. Είναι χαρακτηριστικό το πόσο γρήγορα λειτουργούν οι δικαστικές αρχές για να βγάλουν παράνομες απεργίες και να καταδικάσουν αγωνιστές/στριες ενώ αντίθετα στις περιπτώσεις βιασμών, γυναικοκτονιών και οικονομικών σκανδάλων καθυστερούν, κωλυσιεργούν, χάνουν στοιχεία της έρευνας. Δεν διστάζουν μάλιστα να στείλουν στις τρεις τα ξημερώματα δυνάμεις ΜΑΤ, Λιμενικού μαζί με μπράβους για να εκφοβίσουν και να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους. Είναι αυτός ο κρατικός μηχανισμός που αντιδρά ακαριαία για να καταστείλει εργατικές διεκδικήσεις ενώ στις φωτιές, τις πλημμύρες, τα χιόνια και τους σεισμούς μεταθέτει την ευθύνη στους πολίτες. Οι εργαζόμενοι όμως αντιστέκονται και συσπειρώνονται στον αγώνα τους γιατί γνωρίζουν τη δύναμη που τους δίνει η αποφασιστικότητα και η ενότητά τους. Είμαστε μαζί με τους εργάτες της COSCO. Ο αγώνας τους είναι και δικός μας αγώνας

Οι εργαζόμενοι διεκδικούν:

Υπογραφή ΣΣΕ που θα καλύπτει όλους τους εργαζόμενους

-εφαρμογή του νόμου για τα ΒΑΕ,

-επαναπρόσληψη όλων των συμβασιούχων που δεν ανανεώθηκαν οι συμβάσεις τους

-μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΤΗΣ COSCO

Πανώ για δολοφονίες Ν. Σαμπάνη και Δ. Δαγκλή

Την Δευτέρα 1-11 κάναμε μια βόλτα με το πανώ μας  Εργατικά “ατυχήματα” και σφαίρες στο ψαχνό , τον πόλεμο τον ζούμε κάθε μέρα εδώ στο τουριστικό ακόμη Ρέθυμνο, στα τείχη της φορτέτζας και στον φάρο στο ενετικό λιμάνι. Το πανώ για τους δολοφονημένους από την ελληνική αστυνομία στο Πέραμα, Ν. Σαμπάνη και από την εργοδοτική εκμετάλλευση της Cosco Δ. Δαγκλή κατέληξε στο σπίτι μας, το Σόχωρο, να το βλέπουν οι εργαζόμενες στην ΕΛ.ΑΣ. πηγαίνοντας στην δουλειά τους.

Φωτογραφίες από μικροφωνική για την έναρξη της δίκης των δολοφόνων του Ζακ

Πραγματοποιήσαμε μικροφωνική και μοιράσαμε κείμενα στην πλατεία Μικρασιατών στις 19-10-21 την παραμονή της έναρξης της δίκης,

Κάλεσμα σε συγκέντρωση -μικροφωνική για την έναρξη της δίκης της δολοφονίας της Zackie Oh

3 χρόνια μετά την δολοφονία της Ζackie, ξεκινάει στο μεικτό ορκωτό δικαστήριο της Αθήνας η δίκη των δολοφόνων του.

ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙOΣΥΝΗ. ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΝΗΜΗ. ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΓΩΝΑ.

Στις 21 Σεπτεμβρίου συμπληρώνονται τρία χρόνια από τότε που ο Ζακ, από τότε που η Zackie δολοφονήθηκε άγρια από ιδιοκτήτες και αστυνομικούς στην οδό Γλάδστωνος μπροστά σε δεκάδες συμπολίτες μας, που δεν έκαναν τίποτα για να σταματήσουν την σφαγή και να αποτρέψουν τη βαρβαρότητα.
Πέρασαν τρία χρόνια με κατασκευασμένα ψέματα, παραπληροφόρηση και σκύλευση του σώματος του Ζακ. Την οργή για την απώλειά του διαδέχτηκε το πένθος, το κοινό μας μοιρασμένο πένθος για την αγάπη που μας στέρησαν. Η οργή μας για την ατιμωρησία, για το ρατσιστικό τους μίσος, για τις προσπάθειες συγκάλυψης, για την τρίχρονη, δυσανάλογη καθυστέρηση παραμένει και όσο περνάει ο καιρός θεριεύει.
Ο Ζακ, περήφανο μέλος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, οροθετικός, genderqueer, drag queen, αντιφασίστας και μαχητής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δολοφονήθηκε από όλα αυτά που πολεμούσε όσο ζούσε. Από τον κοινωνικό εκφασισμό της διπλανής πόρτας, το ρατσισμό, την ομοφοβία, την θεσμική βία και την κοινωνική απάθεια. Ο πρώτος θάνατος ήρθε από τα χέρια των δολοφόνων, ο δεύτερος από την σιωπή του πλήθους και ο τρίτος από την τυμβωρυχία των μέσων με τις ψευδείς ειδήσεις. Ο Ζακ δολοφονήθηκε τρείς φορές. Και δολοφονείται τρία χρόνια τώρα, όσο η απονομή της δικαιοσύνη καθυστερεί βασανιστικά.
Από την πρώτη μέρα βγήκαμε μαζί στους δρόμους που αγάπησε για να φωνάξουμε το άδικο του και να υπερασπιστούμε στο όνομά του, στο όνομά της, τις δικές μας ζωές, την ασφάλειά μας, τα σώματά μας. Να διεκδικήσουμε το δικαίωμά μας στην ύπαρξη χωρίς φόβο και ντροπή, το δικαίωμά μας στην αγάπη.
Όσο θα βρισκόμαστε στους δρόμους να υπερασπιζόμαστε τη μνήμη του, οι συγκαλύψεις, οι καθυστερήσεις και η λάσπη δεν μπορούν να θαμπώσουν την λάμψη του Ζακ. Όσο πορευόμαστε χιλιάδες μαζί, όσο οι φωνές μας θα υψώνονται μαζί, διεκδικώντας δικαιοσύνη, όσο θα αντλούμε δύναμη το ένα από το άλλο, η φρίκη θα υποχωρεί και η αστερόσκονη της Zackie θα μας δείχνει το δρόμο. Πέρσι τον Οκτώβριο αγκαλιαζόμασταν με ανακούφιση στους κατάμεστους δρόμους της Αθήνας, στο άκουσμα της καταδικαστικής απόφασης για τους ναζί της εγκληματικής συμμορίας. Φέτος τον Σεπτέμβριο, παίρνουμε με ευγνωμοσύνη τη σκυτάλη από τον αγώνα αυτό και την πάμε στον επόμενο.
Τρία χρόνια μετά, όλοι οι δολοφόνοι – ιδιοκτήτες και αστυνομικοί – κυκλοφορούν ελεύθεροι και ανενόχλητα σκορπούν το ρατσιστικό τους δηλητήριο.
Την απάντηση στο μίσος, θα τη δώσουμε μαζί στο δρόμο.

Απεργία εκπαιδευτικών 11-10-21

Μαζικότατη η συγκέντρωση και πορεία ενάντια στην αξιολόγηση και τις διώξεις Κεραμέως. Εκπαιδευτικοί, μαθητές, φοιτητές και γονείς έδωσαν δυναμικό παρόν. Ακούστηκαν συνθήματα όπως “κούλη κεραμέως ακούστε το καλά, κι αυτή η αξιολόγηση θα μείνει στα χαρτιά”, “οι εκπαιδευτικοί δεν είναι συντεχνία, παλεύουν για δημόσια και δωρεάν παιδεία”, “Δημόσια παιδεία ελευθεριακή και όχι σχολεία που τα κάνουν φυλακή”, “πα-πα-διά άκου το καλά, όσο κάνεις αγωγές δυναμώνουν οι φωνές”, “παιδεία, υγεία, ρεύμα και νερό δεν είναι εμπορεύματα ανήκουν στον λαό”, “Με τις καθαρίστριες είμαστε μαζί, ο δήμος δεν είναι δικό σας μαγαζί”

  • Απεργιακή συγκέντρωση έξω από το δημαρχείο Ρεθύμνου
    Μαζική η συγκέντρωση και η πορεία. Από τις μεγαλύτερες που έχουν γίνει στην πόλη τελευταία

Δημιουργικές δραστηριότητες για τον ερχομό των Ζαπατίστας

Tο Σάββατο 12 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε στο Ρέθυμνο η δράση Παιδική «ορειβασία» σε ένα Βουνό Για Τη Ζωή μεσοπέλαγα της πλατείας, στο πλαίσιο των Πανελλαδικών Ημερών Δράσης για τη Ζαπατιστική Παιδεία 12-13 Ιουνίου 2021.
Παιδική «ορειβασία» σε ένα Βουνό Για Τη Ζωή μεσοπέλαγα της πλατείας
Σάββατο 12 Ιουνίου 2021 18:00
Πλατεία Μικρασιατών, Ρέθυμνο
Τα παιδιά, μικρά και μεγάλα, ξεκινήσαμε την «ορειβασία» με χρώματα, ζωγραφίζοντας από κοινού έναν πίνακα-πανό για τους Ζαπατίστας [με το Βουνό μεσοπέλαγα», για τη γη και την ελευθερία, το οποίο έπειτα το τοιχοκολλήσαμε και το οποίο θα συναντάμε ως συλλογικό μας έργο τις επόμενες μέρες στον δημόσιο χώρο της πλατείας όπου καθημερινά περιδιαβαίνουμε και περνούμε χρόνο από τη ζωή μας. Στη συνέχεια, μια από τις ιστορίες του γερο-Αντόνιο ζωντάνεψε μέσα από τα σώματα και τις φωνές μας, με συμμετοχική δραματοποίηση της «Ιστορίας με τα χρώματα» μέσα από την οποία γνωρίσαμε τη guacamaya, παπαγάλο της Λατινικής Αμερικής που στα φτερά του χώρεσαν όλα τα χρώματα γεννώντας μέσα από την ισότητα τη χαρά της διαφορετικότητας, πετώντας στους αιθέρες για να το θυμούνται οι άνθρωποι οι ξεχασιάρηδες και παίρνοντας μαζί μας για ενθύμιο της …μνήμης τη guacamaya με τα μοναδικά δικά του και δικά της χρώματα ο καθένας και η καθεμία.
Στην πλατεία στήθηκε παράλληλα μικροφωνική από όπου μουσικές των Ζαπατίστας, μουσικές από το Μεξικό και γενικά τη Λατινική Αμερική συνόδευσαν την «ορειβασία» γνωριμίας μας με το Βουνό που ταξιδεύει για τη ζωή, για τη γη και την ελευθερία και μέσα από τις μουσικές ήχησε και η Διακήρυξη για τη Ζωή που συνυπογράψαμε συλλογικότητες και άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο για τη σύμπλευση σε αυτό το ταξίδι των Ζαπατίστας προς τις πέντε ηπείρους και τη συνάντηση των αγώνων ενάντια στη λερναία ύδρα του καπιταλισμού. Στήθηκε ακόμη πάγκος με μπλούζες, τσάντες και κονκάρδες για την οικονομική ενίσχυση του ταξιδιού αλλά και υλικό (μπροσούρες, βιβλία, περιοδικά) για το ζαπατιστικό κίνημα και την ελευθεριακή εκπαίδευση.
Χορέψαμε, τραγουδήσαμε, γελάσαμε, παίξαμε, χρωματίσαμε και χρωματιστήκαμε, χαρήκαμε, γνωρίσαμε και γνωριστήκαμε, συναντηθήκαμε, γεμίσαμε την πλατεία, οικειοποιηθήκαμε τον δημόσιο χώρο της γειτονιάς μας, αφήσαμε τα ίχνη της συλλογικής μας μνήμης και δημιουργίας, δώσαμε σιωπηλή υπόσχεση στη guacamaya να θυμόμαστε την ιστορία με τα χρώματα της ζωής και της αξιοπρέπειας… να ξανασυναντηθούμε, να συναντιόμαστε! Ευχαριστούμε τ@ς Ζαπατίστας που από μακριά κι όσο πλησιάζουν μας φέρνουν όλ@ πιο κοντά! Καλώς ήρθατε, καλώς να ανταμώσουμε!