Αρχείο κατηγορίας κείμενα-άρθρα-αφίσες

κείμενα-άρθρα-αφίσες,συμμετοχή σε κινητοποιήσεις

Να σπάσουμε τον κύκλο δουλειά-σπίτι-κατανάλωση

Σχολιάστε

Θα ήταν δύο κρίσιμες εβδομάδες, οι εβδομάδες γίναν μήνες, γίναν χρόνος. Από τις έκτακτες και κατ’ εξαίρεση συνθήκες φτάσαμε να μιλάμε για τη “νέα κανονικότητα”. Στην πραγματικότητα μια κανονικότητα με πολύ παλιά ατζέντα, σύμφωνα με την οποία η κυρίαρχη εξουσία προβάλλει ως αδιαμφισβήτητη αυθεντία και ο ολοκληρωτισμός ως αναγκαιότητα.

Με πρόσχημα την πανδημία ο κρατικός έλεγχος πάνω σε κάθε πτυχή της ζωής μας νομιμοποιείται, ενώ οποιαδήποτε φωνή έρχεται σε αντίθεση με τον κυρίαρχο πολιτικό λόγο χαρακτηρίζεται ως “αντικοινωνική” και καταστέλλεται με μια όλο και αυξανόμενη βιαιότητα που εξαπλώνεται στο σύνολο της κοινωνίας.

Την ίδια ώρα, τα κλειστά ένα χρόνο πανεπιστήμια, οι κοινωνικοί χώροι και όλες οι συλλογικές αντιστάσεις χτυπιούνται και καταστέλλονται λυσσαλέα από το κράτος. Η χρονομέτρηση της κάθε μας κίνησης με το που θα διαβούμε το κατώφλι του σπιτιού, ο φόβος του προστίμου, το εξοδόχαρτο με την ταυτότητα στην τσέπη, η βόλτα-προαυλισμός ευθυγραμμισμένη με το ωράριο των καταστημάτων, η φίμωση χιλιάδων φωνών δεν αποτελούν παρά ασκήσεις πειθαρχίας για το αύριο που μας ξημερώνει. Ο διαχωρισμός μεταξύ αναγκαίων (άρα δικαιολογημένων) και άσκοπων μετακινήσεων, ποινικοποιεί κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα που δεν σχετίζεται με την παραγωγική διαδικασία και επιβίωση.

Το “σκόπιμο“ και αναγκαίο τρίπτυχο δουλειά-τράπεζα-κατανάλωση, εξασφαλίζει τη διαιώνιση του καπιταλιστικού συστήματος, σύμφωνα με το οποίο η “προστασία της ζωής” έχει ένα μόνο νόημα: Για να μπορείς να δουλέψεις πρέπει να παραμένεις ζωντανός.

Με την ποινικοποίηση του ελεύθερου χρόνου και την επιδοματική πολιτική της φτωχοποίησης το κράτος εντείνει το αίσθημα της ανημπόριας μας. Μαζί με την καλλιέργεια κλίματος φόβου για την υγεία και ανησυχίας για το πολυαναμενόμενο άνοιγμα της “πεινασμένης’“αγοράς προωθείται μια ολοκληρωτική επίθεση στην εργατική τάξη. Για την επιστροφή στην πολυπόθητη “κανονικότητα” οι εργαζόμενες/οι καλούμαστε να “συνεργαστούμε“ με όρους πολέμου, θυσίας και καθήκοντος. Οι αναστολές και λοιπές “παροχές” και μέτρα “στήριξης” θα αποπληρωθούν από εμάς με τόκο, με την απώλεια ατομικών ελευθεριών και κεκτημένων δικαιωμάτων. Με πρόσχημα την επερχόμενη οικονομική ύφεση η εργατική τάξη καλείται να είναι ακόμα πιο παραγωγική, αποδοτική κι “ευέλικτη“, μια καύσιμη ύλη υποδουλωμένη στα σχέδια κράτους και κεφαλαίου.

Ο εγκλεισμός συνοδευόμενος με την απαραίτητη καταστολή και την απαγόρευση των διαδηλώσεων τη στιγμή που ψηφίζεται σωρεία αντιδραστικών νόμων, αποτελεί την χρυσή ευκαιρία για να περάσει αυτή η επίθεση στην εργατική τάξη. Αποχαιρετάμε και θεσμικά το 8ωρο. Το ξεχείλωμα των ωραρίων με απλήρωτες υπερωρίες και η τηλε–εργασία ήρθαν για να μείνουν. Ο κοινωνικός αυτοματισμός που μέχρι πρότινος κατηγορούσε την νεολαία για την κατάρρευση του συστήματος υγείας τώρα θα στραφεί κατά των συνταξιούχων που πολλαπλασιάζονται και “ροκανίζουν ” τα θεμέλια του διανεμητικού ασφαλιστικού συστήματος. Ο νεοεισερχόμενος ασφαλισμένος θα χρειαστεί να γεμίσει τον δικό του ατομικό κουμπαρά. Τουλάχιστον του δίνεται η “δυνατότητα” να τζογάρει για υψηλότερες αποδόσεις, όσο είναι νέος ακόμα. Ας είν’ καλά τα funds που θα διαχειρίζονται τα χρήματα των ασφαλισμένων, χωρίς κανέναν βέβαια έλεγχο. Οποιαδήποτε ομοιότητα με προηγούμενο κούρεμα των αποθεματικών των ταμείων είναι κάθε άλλο παρά τυχαία.

Εκτός από τα εργασιακά, μέσα στον Μάιο πρέπει να έχει εφαρμοστεί και ο πτωχευτικός νόμος αλλά και η απλοποίηση αδειών για επενδύσεις για να πάρουμε, ως χώρα, την επόμενη δόση και να ελαφρυνθεί δήθεν το χρέος μας. Στο διάστημα αυτό η αστυνομία είναι η μόνη που ενισχύεται, με το σύστημα υγείας στα πρόθυρα κατάρρευσης και το κράτος να μπήγει τα νύχια του ακόμα πιο βαθιά στα συνδικάτα, επιχειρώντας να ελέγξει και αυτά που δεν είναι ήδη μαγαζάκια. Τα σωματεία, για να είναι “νόμιμα”, να γλιτώσουν το πρόστιμο και να τους αναγνωρίζεται το δικαίωμα συλλογικής διαπραγμάτευσης έχουν ήδη τους συνδικαλιστές φακελωμένους. Ποινικοποιείται λοιπόν η συνδικαλιστική δράση και ο νέος νόμος, που αναμένεται, θα κάνει πιο δύσκολη την κήρυξη απεργίας, απαιτώντας 40% προσωπικό ασφαλείας και γενικές συνελεύσεις εξ’ αποστάσεως με ηλεκτρονική ψηφοφορία. Παράλληλα με τον έλεγχο των διαδηλώσεων πού ήδη έχει νομοθετηθεί και επιχειρείται, θα απαγορεύονται οι καταλήψεις χώρων και εισόδων και η άσκηση ψυχολογικής ή σωματικής βίας! Αν λάβουν χώρα, η απεργία καθίσταται παράνομη. Λες και η απεργία θα έπρεπε να είναι νόμιμη και τα σωματεία κολαούζοι κράτους και αφεντικών. Οι αντιστάσεις και οι φωνές μας είναι τα αναχώματα της δυστοπίας που θέλουν και κατασκευάζουν για εμάς. Ήδη, οι φωνές μας μαζί με τις φωνές των καταπιεσμένων μεταναστ(ρι)ών, εργαζομένων, ανέργων, φοιτητ(ρι)ών, μαθητ(ρι)ών, καλλιτεχνών και υγειονομικών ενώνονται, σπάνε τον τρόμο και βγαίνουν στο δρόμο καθημερινά. Οι συλλογικοί μας αγώνες δείχνουν ότι είμαστε ήδη εδώ και δεν είμαστε μόνες. Ας γίνει η οργή μας το κύμα που θα τους πνίξει.

  • ΖΩΗ ΟΧΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗ

  • ΑΡΣΗ ΤΗΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ 

  • ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΩΝ ΓΙΑΤΡΩΝ

  • ΕΞΩ Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ, ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ,ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΜΑΣ

  • ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΩΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΝΟΜΩΝ,ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΕΡΑΜΕΩΣ

  • ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΦΟΙΤΗΤΙΚΕΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΑ

  • ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΒΑΣΗΣ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΗΔΗ ΥΠΑΡΧΟΝΤΩΝ.

Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (ΕΣΕ) Ρεθύμνου

εκπαιδευτικοί,ΕΣΕ Εκπαίδευσης,κείμενα-άρθρα-αφίσες

Αναρχοσυνδικαλισμός- Τεύχος Εκπαίδευση 2020

Σχολιάστε

Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος της εφημερίδας Αναρχοσυνδικαλισμός. Το τεύχος αυτό είναι ειδική έκδοση με αφιέρωμα στην εκπαίδευση 2020, από την κλαδική εκπαίδευσης της ΕΣE

Αναρχοσυνδικαλισμός: Αφιέρωμα στην Εκπαίδευση 2020

εκπαιδευτικοί,ΕΣΕ Εκπαίδευσης,κείμενα-άρθρα-αφίσες

Η επαγγελματική εκπαίδευση στο έλεος (και) των νέων αρχόντων

Σχολιάστε

Η επαγγελματική εκπαίδευση είναι εδώ και χρόνια το προνομιακό πεδίο νεοφιλελεύθερου πειραματισμού. Από το μαύρο καλοκαίρι του 2013, οπότε οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες μιας σειράς ειδικοτήτων, ανάμεσα σε αυτές και του φιλέτου-τομέα της υγείας έμαθαν από τα ΜΜΕ ότι μπαίνουν σε διαθεσιμότητα, τότε που η κυβέρνηση αποφάσισε να κάνει δώρο τον τομέα υγείας των ΕΠΑ.Λ και ΕΠΑ.Σ στα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια, μέχρι το τωρινό νομοθέτημα της Κεραμέως, που ολοκληρώνει τα σχέδια αντιδραστικής αναδιάρθρωσης και απαξίωσης του παιδαγωγικού χαρακτήρα της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Μεσολάβησε η τετραετία της αριστεράς, οπότε οι συνάδελφοι και οι συναδέλφισσες της διαθεσιμότητας επανήλθαν στα σχολεία, χωρίς αποζημίωση για το ποσοστό του μισθού που τους έκλεψαν, αφού η νέα κυβέρνηση κεφαλαιοποίησε τους αγώνες τους χωρίς να βάζει το χέρι στην τσέπη. Τότε, το 2016, θεσμοθετήθηκε και η μαθητεία στα ΕΠΑ.Λ, που ήταν το πρώτο μαζικό εργαστήριο παραγωγής ελαστικά εργαζόμενων και αναλώσιμων μαθητών και μαθητριών με εξευτελιστικές αμοιβές, για τις ανάγκες της αγοράς. Σταθερά σε βάθος χρόνου οι κυβερνήσεις υποβαθμίζουν τη γενική παιδεία στα επαγγελματικά λύκεια, μειώνοντας τις ώρες διδασκαλίας, διακηρύσσοντας με αυτόν τον τρόπο ότι οι μαθητές και οι μαθήτριες των ΕΠΑ.Λ είναι περιττό και ανεπιθύμητο να έχουν σφαιρική καλλιέργεια και γνώσεις ευρύτερες του κλάδου και της ειδικότητάς τους. Αυτή, άλλωστε, είναι η επιδίωξη για το σύνολο του μαθητικού πληθυσμού, αφού κιόλας διακηρυγμένος στόχος όλων των κυβερνήσεων, ακολουθώντας τις κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ και τις «καλές πρακτικές» άλλων χωρών είναι να αντιστραφεί η αναλογία των μαθητών και μαθητριών που φοιτούν στα γενικά και τα επαγγελματικά λύκεια, υπέρ των τελευταίων.

Το νομοσχέδιο Κεραμέως επιφυλάσσει ακόμα περισσότερες δυνατότητες για τα παιδιά, εκείνα που για λόγους ταξικούς και κοινωνικούς πετάγονται έξω από το σύστημα της λυκειακής εκπαίδευσης. Θα έχουν πια την «ευκαιρία» να φοιτούν στις καινούριες Επαγγελματικές Σχολές Κατάρτισης (ΕΣΚ) αλλά και στις ΕΠΑΣ του ΟΑΕΔ αμέσως μετά το Γυμνάσιο. Οι σχολές αυτές θα παρέχουν πτυχίο ειδίκευσης επιπέδου 3, δηλαδή κατώτερο των ΕΠΑ.Λ και φυσικά τέτοιο που να εξασφαλίζει μικρότερη αμοιβή στους κατόχους του. Για τα ανήλικα παιδιά που φοιτούν στις ΕΣΚ προβλέπεται «πρόγραμμα μάθησης στον εργασιακό χώρο», δηλαδή πρακτική άσκηση, για την οποία προβλέπεται και «αμοιβή ή άλλου τύπου αποζημίωση». Αλήθεια, τι μπορεί να σημαίνει «άλλου τύπου αποζημίωση» για την εργασία των ανηλίκων σπουδαστών; Θα τους δίνουν κουπόνια ή ευχαριστήριες κάρτες; Άλλη μια δεξαμενή απλήρωτης εργασίας, εκτός από τη μαθητεία, για τους εργοδότες, ώστε να κάνουν τη δουλειά τους χωρίς να προσλαμβάνουν εργαζόμενους κι εργαζόμενες με μισθό και δικαιώματα.

Διαβάζοντας το νομοσχέδιο σταθήκαμε επίσης με ενδιαφέρον στη δυνατότητα εξ αποστάσεως εκπαίδευσης/κατάρτισης στις ΕΣΚ. Τα παιδιά από την ηλικία των 15 ετών δεν χρειάζεται να έχουν την εμπειρία της δια ζώσης συλλογικής εκπαίδευσης μαζί με συνομηλίκους τους, αρκεί να παίρνουν εξ αποστάσεως τις γνώσεις που χρειάζονται ώστε να ξεζουμίζονται δια ζώσης και δωρεάν από τους εργοδότες. Άλλωστε, μας πληροφόρησαν με κάθε επισημότητα ότι η εξ αποστάσεως εκπαίδευση, που γενικεύτηκε με το πρόσχημα της πανδημίας, ήρθε για να μείνει.

Ενδιαφέρον είναι επίσης ότι ΕΣΚ μπορούν να ιδρυθούν από κάθε είδους νομικά πρόσωπα, από διάφορα Υπουργεία –μια που δεν πρόκειται για παιδεία- και βέβαια από ιδιώτες. Άλλη μια πολλά υποσχόμενη αγορά ανοίγει, προσφέροντας ευκαιρίες κέρδους σε αυτούς που ποτέ δεν χορταίνουν, με πελατεία τα παιδιά που το κράτος διώχνει με όλους τους τρόπους από το δημόσιο σχολείο.

Το νομοσχέδιο Κεραμέως ήρθε για να συνδέσει την επαγγελματική εκπαίδευση με την αγορά, σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. Για να το διασφαλίσει αυτό, φτιάχνει επιτροπές που ρυθμίζουν όλα τα ζητήματα των δομών της επαγγελματικής εκπαίδευσης, νέων και παλιών, σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο, στις οποίες θα συμμετέχουν εργοδοτικές οργανώσεις, φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, επιμελητήρια και εκπρόσωποι της ΓΣΕΕ. Ως προς αυτό το τελευταίο, οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες είμαστε ήσυχες και ήσυχοι ότι η συμμετοχή της πουλημένης ΓΣΕΕ, που δεν μπορεί να κηρύξει ούτε μια 24ωρη απεργία, θα διασφαλίσει τα ταξικά μας συμφέροντα. Είναι ξεκάθαρο ποιων τις ανάγκες και τις προτεραιότητες καλείται να ικανοποιεί η επαγγελματική εκπαίδευση. Σίγουρα όχι τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών που φοιτούν σε αυτήν.

Το επιχείρημα της απορρόφησης από την αγορά εργασίας, που χρησιμοποιείται κατά κόρον, αφήνει απέξω τις ανάγκες και επιθυμίες ανηλίκων ακόμα μαθητών που ακόμα και αμέσως μετά το γυμνάσιο σπρώχνονται στην εργασία. Η αγορά σίγουρα δεν ενδιαφέρεται για το τι θέλει να γίνει το κάθε παιδί αλλά κατευθύνει και σε μη βιώσιμες λύσεις αναπαράγοντας αποτυχημένα παραγωγικά μοντέλα. Μετά το γυμνάσιο αν δεν παίρνεις τα γράμματα μπορείς να ακολουθήσεις ένα επάγγελμα που επιλέχτηκε για σένα από την αγορά. Για παράδειγμα, αν μένεις στην Κρήτη έχει προαποφασιστεί η “επιλογή” να είναι τα τουριστικά. Οι “μελέτες” αυτό δείχνουν, κι ας έμεινε κόσμος που εργάζεται στον τουρισμό στην ανεργία λόγω πανδημίας κι ας λείπουν χέρια για την συγκομιδή. Δεν “φοριέται” ο πρωτογενής τομέας, η αγορά αποφασίζει. Ο επαγγελματικός χάρτης, κατά Κεραμέως, συμπληρώνεται με θεματικές σπουδές που θα αφορούν για τη Δυτική Μακεδονία τον τομέα της ενέργειας, για τη Θεσσαλία τον πρωτογενή τομέα, για την Κεντρική Μακεδονία τον τομέα Υγείας και Πρόνοιας, για την Αττική τις Φυσικές Επιστήμες και Τεχνολογία (STEM). 

Τέλος, μια και έχουμε κυβέρνηση των αρίστων, δε θα μπορούσε να λείπει από το νομοσχέδιο η ίδρυση πρότυπων ΕΠΑ.Λ και ΕΠΑ.Σ, τόσο κρατικών όσο και άλλων, που ανήκουν σε νομικά πρόσωπα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που δεν χρηματοδοτούνται από δημόσιους πόρους. Αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη να σκεφτεί ιδέες ως προς το ποιοι θα μπορούσαν να ιδρύσουν πρότυπα επαγγελματικά λύκεια και σχολές και με τι στοχεύσεις. Μάλιστα στα πρότυπα αυτά ΕΠΑΛ η φοίτηση θα είναι 4ήμερη μιας και την 5η ημέρα τα παιδιά θα πρέπει ιδανικά να εργάζονται κάνοντας την πρακτική τους.

Η δική μας θέση σε όλα αυτά είναι ότι, με τα μέσα που διαθέτουμε, στεκόμαστε απέναντι στο νέο νομοσχέδιο και σε κάθε απόπειρα περαιτέρω υποβάθμισης του μορφωτικού χαρακτήρα της επαγγελματικής εκπαίδευσης. Είμαστε σταθερά υπέρ του ενιαίου χαρακτήρα της εκπαίδευσης, γενικής και τεχνικής, σε σχολεία που προσφέρουν στα παιδιά γνώσεις από όλα τα πεδία, χωρίς να διαχωρίζουν τους μαθητές και τις μαθήτριες με πρόσχημα τα ενδιαφέροντα και τις ικανότητες τους. Επειδή θεωρούμε ότι η διάκριση και η αξιολογική κατάταξη μεταξύ πνευματικής και χειρωνακτικής εργασίας είναι πλασματική και άχρηστη. Εξυπηρετεί μόνο τη διαιώνιση των ταξικών ανισοτήτων όπως διαμορφώθηκαν στην αστική κοινωνία και θα εκλείψει στην κοινωνία που ονειρευόμαστε. Ως τότε είμαστε εδώ για να στεκόμαστε απέναντι στα σχέδιά τους να κάνουν την αγορά ρυθμιστή του χαρακτήρα της εκπαίδευσης και να διώχνουν τους ανήλικους μαθητές και τις μαθήτριές μας έξω από το σχολείο, στα κάτεργα της απλήρωτης εργασίας, χωρίς δικαιώματα και προοπτική. Θα μας βρίσκουν διαρκώς μπροστά τους.

ΕΣΕ Εκπαίδευσης

αλληλεγγύη,κείμενα-άρθρα-αφίσες,συμμετοχή σε κινητοποιήσεις

Για την 17 Νοέμβρη 2020

Σχολιάστε

Στις 17 Νοέμβρη, μέσα σε συνθήκες ακραίας καταστολής και γενικευμένης ηττοπάθειας, αποφασίσαμε να βγούμε στο δρόμο, σε κοινή πορεία με κινήματα και οργανώσεις της πόλης. Όχι απλά για να αφήσουμε συμβολικά ένα λουλουδάκι σε μια επετειακή εκδήλωση μνήμης του αντιδικτατορικού αγώνα και της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αλλά αποδεικνύοντας έμπρακτα ότι η μνήμη των κοινωνικών και ταξικών αγώνων μας παραμένει ζωντανή, αντιστεκόμενη στο σήμερα, εξεγερμένη στην ολοκληρωτική επίθεση κράτους και κεφαλαίου που επιχειρείται σε κάθε πτυχή της ζωής μας με πρόσχημα την υγεία μας.
Δεν μας προκάλεσε καμία έκπληξη ο τρόπος που ΜΑΤ, ΟΠΚΕ και ασφαλίτες μερίμνησαν για την “υγεία” όλων μας όταν έγινε αντιληπτό το σώμα της πορείας: Στριμώχνοντας σε ασφυκτικά πλαίσια μια πορεία που πραγματοποιήθηκε τηρώντας όλα τα υγειονομικά μέτρα προστασίας, απαγορεύοντάς μας να αποχωρίσουμε, ξυλοκοπώντας κόσμο, πετώντας κρότου-λάμψης και προσάγοντας άτομα στο σωρό, στοιβάζοντας τα σε βανάκια και μεταφέροντας τα εν συνεχεία στο γκαράζ του Α.Τ. Ρεθύμνου, επιβάλλοντας πρόστιμα αξίας ανάλογης με αυτά που μας πληρώνουν για να μένουμε σπίτι.
Για όλους εμάς ο εχθρός δεν είναι αόρατος. Όταν το δημόσιο σύστημα υγείας καταρρέει ενώ το κράτος παζαρεύει εκατομμύρια με τις ιδιωτικές κλινικές, όταν γιατροί καλούνται να αποφασίσουν ποιος από μας θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει, όταν τα σχέδια για το άνοιγμα της αγοράς συνοδεύονται με αντεργατικά νομοσχέδια, θεσμοθετώντας το 10ωρο εργασίας και τις απλήρωτες υπερωρίες, ποινικοποιώντας τη συνδικαλιστική δράση και απεργία, παραγράφοντας τα χρέη των μεγαλοοφειλετών “ημετέρων”, ταΐζοντας με εκατομμύρια τραπεζίτες-καναλάρχες και λοιπά παράσιτα που ζουν και πλουτίζουν εις βάρος της εργατικής τάξης, έχουμε συλλογική και κοινωνική ευθύνη να σταθούμε απέναντι τους.
Η φίμωση, μέσω ενός αστυνομοκρατούμενου κράτους, κάθε κοινωνικής αντίδρασης απέναντι σε κυβερνητικά νομοθετήματα που δεν έχουν καμία απολύτως κοινωνική συναίνεση, παραπέμπει σε άλλες εποχές και καθεστώτα. Καταρρίπτοντας τα αφηγήματα περί “ατομικής ευθύνης” και “κοινωνικής αποστασιοποίησης”, αναλαμβάνουμε τη συλλογική και κοινωνική μας ευθύνη και τη μετουσιώνουμε σε δράση.

ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΚΝΤΑΟΥΝ ΣΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ

κείμενα-άρθρα-αφίσες

ΚΑΝΕΝΑ LOCK DOWN ΣΤΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ!

Σχολιάστε

Η εργαλειοποίηση της κρίσης με υγειονομικούς όρους από την κυβέρνηση δείχνει ότι πέρα από την ηθελημένη της ανικανότητα να οχυρώσει το δημόσιο σύστημα υγείας, βρήκε πρόσφορο έδαφος να επισπεύσει μέτρα κατασταλτικού χαρακτήρα, με ακόμη περισσότερο αστυνομικό κράτος. Επιβάλει τον εγκλεισμό και τρομοκρατεί με υπέρογκα πρόστιμα μαζικά την κοινωνία, ενώ εξωθεί στη φτώχεια και την ανεργία τη μεγάλη πλειοψηφία του εργατικού δυναμικού. Ταυτόχρονα, ταΐζει με εκατομμύρια τα συστημικά ΜΜΕ και τους «ημετέρους», πετώντας ένα επιδοματικού τύπου ξεροκόμματο στους φτωχούς για να «το βουλώσουν». Νομοθετεί αντιδραστικά ενάντια στην εργατική τάξη, με πτωχευτικούς κώδικες, εργατικά νομοσχέδια, αστυνομία πανεπιστημίων, νομοσχέδια ποινικοποίησης της συνδικαλιστικής δράσης, ενώ τραμπουκίζει αντιφασίστ(ρι)ες, συλλαμβάνει εφήβους και κακοποιεί μέχρι και νήπια.

Συγκεκριμένα, μέσω των εξαγγελιών του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, είναι φανερό ότι ταυτόχρονα με την πανδημία, οι κρατικοί μηχανισμοί κάνουν «υπερωρίες», βάζοντας στόχο ό,τι έχει απομείνει από τα εργασιακά δικαιώματα, καθώς αυτά θεωρούνται πλέον «παρωχημένες ρυθμίσεις του προηγούμενου αιώνα». Συνοπτικά, με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο που επίκειται να ψηφιστεί μέσα στο Νοέμβρη, έρχεται κατάργηση του 8ώρου και θεσμοθέτηση του 10ώρου, οι εργαζόμενες θα πρέπει να είναι περισσότερο «ευέλικτες» και θα γίνονται περισσότερο «λάστιχο», αφού οι υπερωρίες δεν θα έχουν όριο και δε θα πληρώνονται αλλά θα «συμψηφίζονται» με ρεπό ή μειωμένο ωράριο σε βάθος εξαμήνου. Ακόμη, το νομοσχέδιο περιέχει την ουσιαστική κατάργηση της απεργίας στο δημόσιο και τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας (συγκοινωνίες, λιμάνια, τηλεπικοινωνίες, ενέργεια), αφού το προσωπικό ασφαλείας θα πρέπει να είναι το 40%, έτσι ώστε να μη διακόπτεται η παραγωγή και προωθεί την ποινικοποίηση της απεργίας και της συνδικαλιστικής δράσης αφού τόσο η απεργιακή συγκέντρωση έξω από το χώρο δουλειάς όσο και η περιφρούρηση της θα αποτελούν ποινικό αδίκημα και υπονόμευση των συλλογικών και συνδικαλιστικών διαδικασιών, εφόσον αυτές θα πρέπει να γίνονται υποχρεωτικά και αποκλειστικά διαδικτυακά, με πλήρες φακέλωμα των συμμετεχόντων στο Γενικό Μητρώο Συνδικαλιστικών Οργανώσεων Εργαζομένων (ΓΕΜΗΣΟΕ). Ταυτόχρονα, τα λεηλατημένα ασφαλιστικά ταμεία πλήττονται ακόμα περισσότερο, εν μέσω πανδημίας, αφού το κράτος, με τις «απαλές» παραινέσεις των μεγαλοεργοδοτών, μειώνει το ποσοστό των εισφορών των τελευταίων προς τα ασφαλιστικά ταμεία (των ποσών δηλαδή που μέχρι στιγμής μεταφράζονται σε στήριξη της περίθαλψης, των επιδομάτων ανεργίας και των συντάξεων).

Μέσω της επιδοματικής πολιτικής που ασκείται, επιχειρείται να φιμωθούν οι εργαζόμενες, ενώ ταυτόχρονα επιβάλλονται περιοριστικά μέτρα κυκλοφορίας τύπου χούντας προκειμένου να περνάνε νομοθετήματα και διατάξεις αφαιρώντας το δικαίωμα στη διαμαρτυρία. Όλα αυτά, σε συνέχεια του προγράμματος «ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ», όπου το κράτος «κερνούσε» μέρος των μισθών των εργαζομένων στα αφεντικά, μεταμορφώνοντας, σταδιακά τον μισθό σε επίδομα και δίνοντας ελευθερία και άλλοθι στα τελευταία, να μην πληρώνουν την εργασία που αγοράζουν και εκμεταλλεύονται.

Όσον αφορά σε κομμάτια της κοινωνίας που αντιστέκονται, λαμβάνει χώρα μία όλο και πιο ακραία καταστολή με εφόδους σε δημόσιους χώρους, εκκενώσεις καταλήψεων και επιθέσεις σε παιδιά (14χρονους μαθητ(ρι)ες και 5χρονα παιδάκια). Ωστόσο, κουνώντας το δάχτυλο στην κοινωνική βάση, η κυβέρνηση σκορπάει δις για εξοπλισμούς, μπάτσους, εκατομμύρια σε καναλάρχες και «μεγάλους περιπάτους», ενόσω καγχάζει ότι δεν υπάρχουν «λεφτόδεντρα» για υγεία, παιδεία, ασφάλιση και μεταφορές.

Απέναντι στο κυβερνητικό δόγμα της ατομικής ευθύνης, προτάσσουμε συλλογική και ταξική εγρήγορση.

Συσπειρωνόμαστε στους χώρους δουλειάς, στα σωματεία βάσης και σε εργατικές συλλογικότητες στην περιοχή μας, συγκροτούμε Ελευθεριακά σωματεία έξω και σε ρήξη με τον καθεστωτικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ στην κατεύθυνση της συγκρότησης μιας επαναστατικής συνομοσπονδίας εργασίας.

ΔΕΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΜΑΣΤΕ! ΑΓΑΝΑΚΤΟΥΜΕ!

ΝΑ ΞΕΣΠΑΣΟΥΜΕ ΤΗ ΣΥΣΣΩΡΕΥΜΕΝΗ ΜΑΣ ΟΡΓΗ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ!

ΝΑ ΜΕΤΟΥΣΙΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ ΜΑΣ ΣΕ ΑΓΩΝΑ!

ΚΑΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ –ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ!

Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (ΕΣΕ)

εκδηλώσεις,εκπαιδευτικοί,κείμενα-άρθρα-αφίσες

Παρουσίαση Μπροσούρας

Σχολιάστε

Η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (ΕΣΕ) σας καλεί στην παρουσίαση της μπροσούρας ΕΠΙΔΗΜΙΚΗ ΣΚΕΨΗ – Για Μια Δημόσια, Ελευθεριακή Παιδεία η οποία είναι συλλογικό έργο της κλαδικής Εκπαίδευσης της ΕΣΕ σε πανελλαδικό επίπεδο.

Στην μπροσούρα Επιδημική Σκέψη: Για Μια Δημόσια, Ελευθεριακή Παιδεία Θέματα και ζητήματα που αφορούν την εκπαίδευση, δημόσια και ιδιωτική. Τα κείμενα είναι γραμμένα από εργαζόμενες/ους στην εκπαίδευση κατά τη διάρκεια της καραντίνας.

Θα ακολουθήσει συζήτηση πάνω στα τρέχοντα εκπαιδευτικά ζητήματα όπως αυτά διαμορφώνονται από τις αυταρχικές επιλογές του υπουργείου παιδείας.

Δευτέρα 5 Οκτωβρίου 2020 19:30 Πλατεία Μικρασιατών

Θα ακολουθήσει μπαρ οικονομικής ενίσχυσης της έκδοσης

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ (ΕΣΕ) Ρεθύμνου

αλληλεγγύη,εκπαιδευτικοί,κείμενα-άρθρα-αφίσες

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ-ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

Σχολιάστε

Πάνω από 100 σχολεία αυτή τη στιγμή βρίσκονται σε κατάληψη από τους μαθητές και τις μαθήτριες. Τα παιδιά δε ζητούν παρά τα αυτονόητα: μέχρι 15 μαθητές ανά τμήμα, μέτρα προστασίας και υγιεινής στα σχολεία, πρόσληψη εκπαιδευτικών και καθαρισ(τρι)ών αλλά και κατάργηση της τράπεζας θεμάτων, που επιβλήθηκε από τον νόμο Κεραμέως, τον νόμο που το υπουργείο πέρασε με φούρια εν μέσω πανδημίας και lock down την άνοιξη που μας πέρασε. Υπάρχουν, μεταξύ τους, και σχολεία που μέσα στα αιτήματά τους έχουν και την ισότιμη πρόσβαση των παιδιών προσφύγων στην εκπαίδευση.

Το κράτος και τα ΜΜΕ που το υπηρετούν δεν βλέπουν στις καταλήψεις αυτές παρά «αρνητές της μάσκας», χαρίζοντας, χωρίς να ντρέπονται, χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες στο συνονθύλευμα ακροδεξιών, φασιστών και ψεκασμένων αρνητών της ύπαρξης της επιδημίας. Είναι οι ίδιοι πολιτικοί και δημοσιογράφοι που δυο χρόνια πριν έβλεπαν στους ελάχιστους τραμπούκους που έκαναν καταλήψεις για το «μακεδονικό», χωρίς αποφάσεις συνελεύσεων και δεκαπενταμελών συμβουλίων, τη «δίκαιη αγανάκτηση των μαθητών για την εθνική προδοσία».

Οι μαθήτριες και οι μαθητές τους διαψεύδουν κάθε μέρα, κατεβαίνοντας μαζικά στο δρόμο υπερασπιζόμενες και υπερασπιζόμενοι τα δίκαια αιτήματά τους.

Γιατί οι μαθητικές καταλήψεις και διαδηλώσεις είναι όπλα της δικής μας παράδοσης, της κοινωνίας που αντιστέκεται, του αγώνα του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία. Ακόμα κι όταν κατηγορούνται τα παιδιά ότι οι καταλήψεις γίνονται «για να χαθεί μάθημα» , δεν πρόκειται παρά για την αντίσταση σε ένα σχολείο που δεν ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τις επιθυμίες των μαθητών και των μαθητριών, ένα σχολείο-εξεταστικό κάτεργο και ταξικό σουρωτήρι, όπως διαχρονικά το θέλει το κράτος και οι εντολείς του. Πόσο μάλλον σήμερα, που τα αιτήματα των παιδιών δεν είναι τίποτα παραπάνω από ό,τι επιτάσσει η κοινή λογική.

Το κράτος απαντά με τη μόνη γλώσσα που ξέρει να μιλά: τη γλώσσα της καταστολής. Στέλνουν μπάτσους και εισαγγελείς στα σχολεία, για να «συνετίσουν» τα παιδιά με απειλές και τρομοκρατία. Είναι το μόνο μέσο πειθούς που διαθέτουν.

Στον αγώνα των παιδιών είμαστε μαζί τους. Γιατί το πιο πολύτιμο μάθημα είναι η αντίσταση στην αδικία και την καταπίεση.

Είναι καιρός όλος ο κόσμος της εκπαίδευσης να οργανωθεί και να αγωνιστεί για:

-μέχρι 15 μαθητές/-τριες ανά τμήμα

-μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους στην εκπαίδευση

-μόνιμες θέσεις βοηθητικού προσωπικού και προσωπικού καθαριότητας

-ανθρώπινες εγκαταστάσεις και συνθήκες μάθησης

-κατάργηση του νόμου Κεραμέως και όλων των νόμων που υποβαθμίζουν τη δημόσια εκπαίδευση

-Ισότιμη πρόσβαση των προσφύγων/-ισσων στην τυπική εκπαίδευση

και πάνω από όλα

ΓΙΑ ΜΙΑ ΔΗΜΟΣΙΑ, ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

ΕΣΕ Εκπαίδευσης

εκπαιδευτικοί,κείμενα-άρθρα-αφίσες

Για το ξανάνοιγμα των σχολείων στις 14.09

Σχολιάστε

Συνεχίζοντας την υποβάθμιση του δημόσιου αγαθού της εκπαίδευσης εν μέσω έξαρσης της κορωνο-επιδημίας η κυβέρνηση εμφανίζει ως άλλη μια επιστροφή στην «κανονικότητα» την επανέναρξη των μαθημάτων υπό την παρούσα κατάσταση με τάξεις που δύνανται να φτάνουν μέχρι και τ@ς 27- 28 μαθητ@ς. Τεκμηριώνει δε τη βιωσιμότητα αυτής της ενέργειας με τη δήθεν «επιστημονική άποψη» περί περιορισμένης ευαλωτότητας των παιδιών και των νέων απέναντι στον ιό και της μειωμένης δυνατότητάς τους να τον μεταδώσουν και προσπαθεί να μας καθησυχάσει γι’ αυτό το επόμενο «σφαγείο» που μας ετοιμάζει παρέχοντας στο κάθε παιδί από ένα ατομικό παγουρίνο (διαφημιστικό εταιρείας), καθώς και δωρεάν μάσκες κι απολυμαντικά υγρά για εκπαιδευτικούς και μαθήτριες/-τές και φυσικά ανάγει την ενδεχόμενη αποτυχία αυτών των (ημι-)μέτρων προφύλαξης στη γνώριμή μας πλέον «ατομική ευθύνη».

Εμείς όμως ξέρουμε ότι αυτή η συνεχιζόμενη απαξίωση του ανθρώπινου δυναμικού και των δημόσιων αγαθών δεν είναι ούτε κάποια «φυσική» εξέλιξη στα πλαίσια του εκσυγχρονισμού ούτε μονόδρομος! Παρότι το διάστημα από την κήρυξη της «καραντίνας» τον περασμένο Μάρτιο μέχρι και σήμερα δε φάνηκε να εκπονείται κανενός είδους εθνικό σχέδιο δράσης για την επαναλειτουργία της εκπαίδευσης για τη νέα σχολική χρονιά, πιστεύουμε ότι υπάρχει ακόμα και τώρα η δυνατότητα τα σχολεία να λειτουργήσουν χωρίς αυξημένο ρίσκο για τις / τους εκπαιδευτικούς, τα παιδιά και τις οικογένειες όλων, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Ωστόσο, αυτό δε μπορεί να γίνει υπό καθεστώς υποχρηματοδότησης, συρρίκνωσης των υποδομών και σύμπτυξης των τμημάτων προκειμένου να εξοικονομηθούν περισσότερα κονδύλια για την εδραίωση του πελατειακού κράτους, την καπιταλιστική ανάπτυξη και την πολεμική βιομηχανία. Είναι σαφές ότι η ποιότητα ζωής όλων βελτιώνεται μόνο όταν ύψιστη επένδυση αποτελεί η ευημερία των ανθρώπων. Αυτή η συνθήκη αντίκειται βέβαια εξ’ ορισμού στην εντεινόμενη κατάχρηση του δημόσιου πλούτου, την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων και την αποστέρηση σταδιακά όλο και περισσότερων κοινωνικών ομάδων από κοινωνικά αγαθά που τους ανήκουν δικαιωματικά, γιατί οι ίδιες/-οι τα παράγουν και τα συντηρούν μέσα στο καπιταλιστικό – κρατικό συνεχές. Στη διάρκεια της «καραντίνας» αποδείχτηκε επίσης περίτρανα η αδυναμία της υποκατάστασης της ζωντανής, μαθησιακής διαδικασίας με το φτηνό κακέκτυπο της τηλε- εκπαίδευσης/ εκπαίδευσης κονσέρβας, το οποίο στερεί τα παιδιά από τις πολύτιμες ψυχοκοινωνικές εμπειρίες που προσφέρει η ζωντανή αλληλεπίδρασή τους στο σχολικό περιβάλλον.

Δεν είμαστε λοιπόν για κανένα λόγο προδιατεθειμένες/-οι να δεχτούμε όλες αυτές τις εξελίξεις που στρέφονται εναντίον μας και δε συμβιβαζόμαστε με την προοπτική της επόμενης καταστροφής που διαφαίνεται στον ορίζοντα. Με την πεποίθηση ότι η υιοθέτηση των παρακάτω μέτρων θα μπορούσε σίγουρα να αποφέρει πολλαπλά οφέλη τόσο στις σχολικές κοινότητες, όσο και στις τοπικές κοινωνίες προτείνουμε:

  • Τη λειτουργία των σχολικών τάξεων με τμήματα το πολύ μέχρι 15 μαθητριών/-των.

Αυτό το ζητούμενο μπορεί να επιτευχθεί μέσω α) της αξιοποίησης χώρων που δε χρησιμοποιούνται εντός και στα πέριξ των σχολικών μονάδων λόγω ανάγκης κάποιας περιορισμένης ανακαίνισης όπως κάποιων αιθουσών φυσικών επιστημών, εικαστικών ή σχολικών βιβλιοθηκών που έχουν τεθεί σε αχρηστία ή /και των αιθουσών- φουαγιέ σχολικών εκδηλώσεων, κτλ, β) της επανενεργοποίησης των σχολικών κτηρίων που παροπλίστηκαν ανά δήμο κατά τα χρόνια της – μόνιμης πλέον, αποκαλούμενης – «κρίσης», προκειμένου να κατανεμηθούν οι μαθήτριες/-τες εκ νέου σε περισσότερες σχολικές μονάδες έτσι ώστε να προκύπτουν μικρές, εκπαιδευτικές κοινότητες με ανθρώπινες, προσωπικές σχέσεις κι όπου όλες/-οι θα μπορούν να έχουν μια σαφή εικόνα των εξελίξεων.

  • Τη διασφάλιση της εύρυθμης και ποιοτικής λειτουργίας αυτών των νέων μικρότερων κι εύκολα διαχειρίσιμων μονάδων μέσω προσλήψεων καινούργιου μόνιμου προσωπικού (διδασκόντων, καθαριότητας, φύλαξης, σίτισης) για τη στελέχωση και τη λειτουργία αυτών των μονάδων και της δημιουργίας νέων δικτύων κυκλοφορίας σχολικών λεωφορείων για τη μεταφορά των μαθητριών/-των σε μικρή ακτίνα (π.χ. 20 το πολύ χιλιομέτρων) από τον τόπο κατοικίας προς τα σχολεία τους με βάση τη νέα κατανομή.
  • Θέσπιση πεντάωρου καθημερινού προγράμματος που να συμπεριλαμβάνει χρόνο για τη μελέτη των καθηκόντων (π.χ. 15’ στο τέλος κάθε διδακτικής ώρας), με δύο τουλάχιστον ώρες μαθημάτων σε εξωτερικό χώρο ημερησίως. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτό, θα μπορούσαν επίσης τα τμήματα να λειτουργούν σε κυλιόμενο ωράριο, π.χ. τα μισά να ξεκινούν στις 8:30’, ενώ τα άλλα μισά στις 10:30’), ώστε να χρησιμοποιούν εσωτερικούς και υπαίθριους χώρους εναλλάξ με διαλείμματα για εξαερισμό και απολύμανση.
  • Για τις σχολικές μονάδες όπου και πάλι θα παραμείνει ένας μεγαλύτερος αριθμός μαθητριών/-των, προτείνουμε τη δημιουργία προστατευμένων από τις καιρικές συνθήκες χώρων στο προαύλιο (π.χ. τύπων υπαίθριων αμφιθεάτρων κάτω από υπόστεγα ή σκηνών εκθεσιακού τύπου που να μπορούν να θερμανθούν), ώστε να μπορούν να γίνονται κατά το δυνατόν τα μισά μαθήματα του ωραρίου σε εξωτερικό χώρο. Παράλληλα, κρίνουμε αναγκαία και την εύρεση εναλλακτικών χώρων διδασκαλίας π.χ. σε αίθουσες μουσείων, πνευματικών κέντρων και βιβλιοθηκών ή πινακοθηκών των δήμων κτλ.
  • Απαιτούμε τη διάθεση δωρεάν τεστ για την τακτική εξέταση όλων των μελών της κάθε σχολικής κοινότητας (τουλάχιστον μια φορά ανά μήνα), ώστε να εκλείψει η ανασφάλεια και να κατευναστούν οι φοβίες σχετικά με την επικινδυνότητα των διαπροσωπικών επαφών. Παράλληλα, θεωρούμε αναγκαία την τακτική παρουσία νοσηλευτικού προσωπικού στα σχολεία για την ενημέρωση όλων, την αγωγή υγείας των παιδιών και τη συστηματική εποπτεία της συνολικής έκβασης των πραγμάτων ανά μονάδα.

Καλούμε τους συλλόγους γονέων να στηρίξουν τα δίκαια αιτήματά μας, ώστε να διαφυλαχθεί το μέγιστο αγαθό της ζωής και της υγείας όλων και να αποφευχθεί η περαιτέρω υποβάθμιση του δημόσιου αγαθού της παιδείας.

Φτάνει πια με την κοροϊδία, του ότι δεν υπάρχουν λεφτά για την παιδεία και την υγεία τη στιγμή που εκταμιεύονται γιγαντιαία κονδύλια για πολυεθνικές μπίζνες, εθνικές «μίζες» και πολεμικούς εξοπλισμούς! Ας μη συμβιβαζόμαστε με τις «ρεαλιστικές λύσεις» της κυβέρνησης που μας υποτιμούν, προκειμένου να πετύχουμε την απρόσκοπτη λειτουργία μιας ποιοτικής μορφής εκπαίδευσης που όλες/-οι αξίζουμε! Οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη!

Ενάντια στην παραίτηση, τον πνευματικό σκοταδισμό, και τους κοινωνικούς αυτοματισμούς που προσπαθούν να μας επιβάλλουν, οργανωνόμαστε με στόχο μια δημόσια , ελευθεριακή παιδεία.

ΕΣΕ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

eseekpaideusis@gmail.com

αλληλεγγύη,κείμενα-άρθρα-αφίσες

Αλληλεγγύη στην Rosa Nera

Σχολιάστε

Η Rosa Nera, στον λόφο Καστέλι, έχει ομολογουμένως την καλύτερη θέα στο λιμάνι των Χανίων. Την καλύτερη δωρεάν θέα. Είχε.

Εκτός της καταπληκτικής θέας, για 16 χρόνια η Rosa Nera, υπήρξε ένας εμβληματικός χώρος πολιτισμού και αγώνα, καλύπτοντας επίσης στεγαστικές ανάγκες. Στις εγκαταστάσεις της, το ακούραστο μεράκι των ανθρώπων που έδωσαν ζωή στο παρατημένο κτίριο του Πολυτεχνείου Κρήτης, είχε δημιουργήσει θεατρική σκηνή, βιβλιοθήκη-αναγνωστήριο, χώρο παρουσιάσεων, παιδικό στέκι, εργαστήρι κατασκευών, χώρο χαριστικού παζαριού, εργαστήρι χειροποίητου ψωμιού και καφενείο. Σε αυτά τα 16 χρόνια έχουν διοργανωθεί εκατοντάδες παραστάσεις, συναυλίες, παρουσιάσεις, συζητήσεις, εργαστήρια, συνελεύσεις, γλέντια, καφενεία οικονομικής ενίσχυσης συλλογικοτήτων και δράσεων, όλα με αντιεμπορευματικό χαρακτήρα.

Παράλληλα αποτέλεσε στέγη για την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, πρακτικών και έμπρακτων δράσεων αγώνα και αλληλεγγύης, ενάντια στον εκφασισμό και υπέρ των διεκδικήσεων και των δικαιωμάτων των εργαζομένων, της κοινότητας λοατκι, των αστέγων, των μεταναστριών, των προσφύγων, κ.ά., συσπειρώνοντας ανθρώπους από διαφορετικά μετερίζια που μπορούσαν να γίνονται ορατοί και να εκφράζουν τη λαχτάρα τους για ζωή. Μια όαση ελευθερίας στην έρημο της τουριστίλας και του χρήματος στην οποία εδώ και πολλά χρόνια μεταλλάσσονται τα Χανιά.

Στις 5 Σεπτεμβρίου το ξημέρωμα δυνάμεις της αστυνομίας -ΜΑΤ και ειδικοί φρουροί από Χανιά, Ρέθυμνο Ηράκλειο και Αθήνα!- εκκένωσαν την κατάληψη της Rosa Nera συλλαμβάνοντας κόσμο που έμενε στην κατάληψη και κόσμο που την περιφρουρούσε. Ανάμεσα σε αυτούς και μετανάστες που φιλοξενούνταν στον χώρο απουσία κοινωνικού κράτους. Ανάμεσα στις κατηγορίες και αυτή η γελοία της φθοράς ξένης ιδιοκτησίας! Ενός κτιρίου ιστορικού που, όπως και πολλά άλλα εγκαταλελειμμένα θα είχε πέσει αφημένο στην μοίρα του, καταλήφθηκε και συντηρήθηκε, απόκτησε ζωή και μετέδωσε πνοή ελευθερίας στην πόλη. Άλλωστε “όλα είναι δικά μας γιατι όλα είναι κλεμμένα…”

Μέχρι που ήρθε η ώρα το “φιλέτο” αυτό να “αξιοποιηθεί” και η τουριστική “επένδυση” να προχωρήσει. Ξενοδοχείο στην θέση ενός κοινωνικού χώρου πολιτισμού, αυτοοργανωμένου και αντιεμπορευματικού, μιας εστίας αντίστασης ενοχλητικής για κράτος και συμφέροντα.
Ο κόσμος, όπως φάνηκε από τις συγκεντρώσεις που ήδη έχουν πραγματοποιηθεί και τις δράσεις που έχουν οργανωθεί δεν μένει αμέτοχος θεατής, διεκδικεί τον δημόσιο χώρο και την ανάσα σε μια πόλη ακραίας τουριστικοποίησης και εμπορευματοποίησης.

Ας μην ξεχνούν κράτος και αφεντικά, οι ιδέες δεν εκκενώνονται.
Τα μαύρα ρόδα ανθίζουν παντού!

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις.

Μπάτσοι και αφεντικά δεν βλέπετε άσπρη μέρα,
κατάληψη θα μείνει για πάντα η Rosa Nera.