Μοίρασμα του κειμένου μας στις εργαζόμενες της “πρεσβείας” του airbnb στο Ρέθυμνο. Τέσσερις υπολογιστές γυρισμένοι στον τοίχο και συνεχής πληκτρολόγηση. Τώρα που σας βρήκαμε να μας περιμένετε!
Την Παρασκευή 3/8 μοιράσαμε το κείμενό μας για τη στέγη και ενάντια στην τουριστικοποίηση στην παλιά πόλη του Ρεθύμνου. Συνομιλήσαμε με εργαζόμενες και περαστικές και πήραμε ένα δείγμα για το βαθμό του προβλήματος εξαιτίας της τουριστικής εκμετάλλευσης των ακινήτων: τρεις γενιές σ’ ένα σπίτι γιατί τα παιδιά με τα παιδιά τους δεν βρίσκουν σπίτι, ζευγάρια που έκαναν παιδιά και δεν βρίσκουν μεγαλύτερο σπίτι να μετακομίσουν, νεαρά ζευγάρια με τα παιδιά τους που θέλουν να επιστρέψουν στο Ρέθυμνο από την πρωτεύουσα και δεν βρίσκουν σπίτια να μείνουν… Κι ακόμη δεν έχουν έρθει οι φοιτητές και οι φοιτήτριες, οι αναπληρωτές εκπαιδευτικοί και όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι σε κλάδους με συμβόλαια για το χειμώνα… Η “ιερότητα” της ιδιοκτησίας σε συνδυασμό με το κυνήγι του κέρδους οδηγούν σε περιστατικά ακραίου κανιβαλισμού, όπως η άμεση έξωση με δικαστικούς επιμελητές και μπάτσους που υπέστησαν εργαζόμενοι και λήπτες υπηρεσιών του Κέντρου Ψυχικής Υγείας στις 13/7. Ο ιδιοκτήτης θέλει να το μετατρέψει σε ξενοδοχείο.
Περιστατικά σαν τα ακόλουθα γίνονται όλο και συχνότερα:
Η Μ.Κ., φοιτήτρια, αναγκάστηκε να εκκενώσει στο σπίτι της τον Απρίλη για να νοικιαστεί σε τουρίστες.
Ο Κ.Χ., αναπληρωτής καθηγητής, δεν βρήκε σπίτι και παραιτήθηκε.
Η Κ.Ο., εργαζόμενη στη σεζόν, παίρνει 580 ευρώ για 10 ώρες εργασίας χωρίς ρεπό.
Ο Σ.Τ. κάνει πρακτική άσκηση στη σεζόν με 350 ευρώ για 10-12 ώρες εργασίας.
Σε τρία άτομα, εποχικά εργαζόμενους στο πανεπιστήμιο, ζητήθηκε ενοίκιο 1.400 ευρώ για ένα τεσσάρι.
O Μ.Χ., μετανάστης από Συρία, βάφει πολυτελή ξενοδοχεία με εξευτελιστικό μεροκάματο και ανασφάλιστος.
Η Α.Π., αμείβεται με το βασικό μισθό ( 431,75 ευρώ ) και δίνει τον μισό στο νοίκι.
Τετραμελής οικογένεια με δύο εργαζόμενους δεν μπορεί να βρει αξιοπρεπές σπίτι σε λογική τιμή.
Ποιο είναι το νήμα που ενώνει όλα τα παραπάνω περιστατικά; Ο τουρισμός στην Κρήτη, όπως και σε άλλες περιοχές, αποτελεί βαριά βιομηχανία, με κέρδη για τους λίγους και συνθήκες δουλείας για τους πολλούς. Παράλληλα δημιουργεί ένα περιβάλλον εχθρικό για τους κατοίκους. Το Ρέθυμνο από τον Απρίλη φτιασιδώνεται για να μετατραπεί σε τουριστικό πάρκο και να υποδεχτεί τους μόνους επιθυμητούς κατοίκους του: τους τουρίστες. Με πρόσχημα την ανάπτυξη, η τουριστική βιομηχανία διεκδικεί κάθε εκατοστό των παραλιών, των δημόσιων χώρων και της υπαίθρου, μολύνοντας και περιορίζοντας τη φύση και τους δημόσιους χώρους.
Η ενοικίαση σπιτιών για τουριστική εκμετάλλευση έχει εκτινάξει τα ενοίκια στα ύψη, δημιουργώντας παράλληλα έλλειψη σπιτιών για ενοικίαση. Το κυνήγι του κέρδους από τους ιδιοκτήτες σπιτιών καταλήγει σε περιστατικά κανιβαλισμού. Ταυτόχρονα, όσοι ενοικιάζουμε βρισκόμαστε υπό τη συνεχή απειλή πιθανής έξωσης για την περισσότερο επικερδή τουριστική εκμετάλλευση. Οι κάτοικοι αντιμετωπίζονται ως αναλώσιμοι, χρήσιμοι μόνο για να εξυπηρετήσουν τον τουρίστα σε άθλιες εργασιακές συνθήκες ενώ χρησιμοποιούνται ως ενοικιαστές και καταναλωτές τον υπόλοιπο χρόνο. Η ποιότητα των παροχών στους κατοίκους είναι μηδαμινή, και τα δημοτικά τέλη δυσανάλογα.
Τέλος, η μονοκαλλιέργεια του τουρισμού και ο υποβιβασμός κάθε άλλης παραγωγικής δραστηριότητας ενέχουν πάντα τον κίνδυνο η πόλη να καταρρεύσει σε περίπτωση που σταματήσει να πουλά το τουριστικό προϊόν. Και η “φούσκα” του τουρισμού φαίνεται να εξαρτάται σε σημαντικό βαθμό από την ύπαρξη αστάθειας και πολέμου στις γειτονικές χώρες, συνθήκη στην οποία συμβάλλει ενεργά το ελληνικό κράτος.
Είμαστε εδώ για να μείνουμε! Θέλουμε αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και κατοικίας και ελεύθερους δημόσιους χώρους στην πόλη που ζούμε.
Την Κυριακή 15 Ιουλίου, ημέρα απεργίας στον κλάδο του εμπορίου, η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση (ΕΣΕ) Ρεθύμνου και η τοπική Χανίων της αναρχοσυνδικαλιστικής πρωτοβουλίας Ροσινάντε μοιράσαμε κοινό κείμενο έξω από τα υποκαταστήματα Ρεθύμνου και Χανίων της εταιρείας Public. Παρακωλύσαμε την ομαλή λειτουργία της επιχείρησης και συνομιλήσαμε με υποψήφιους πελάτες και πελάτισσες, περαστικούς και περαστικές. Παράλληλα μοιράσαμε στους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες την ανακοίνωση κήρυξης απεργίας της συνέλευσης εργαζομένων Public και του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου-Ψηφιακών Μέσων Αττικής που στο κέντρο της Αθήνας κράτησαν το υποκατάστημα κλειστό. Ολοκληρώσαμε τη δράση συνεχίζοντας το μοίρασμα του κειμένου σε εργαζόμενες και εργαζόμενους στον κλάδο του εμπορίου καθώς και στα κλειστά καταστήματα.
Το κείμενο έγραφε τα εξής:
Αν η Κυριακή δεν είναι αργία, δεν είναι Κυριακή
Σήμερα, Κυριακή 15 Ιούλη, είναι μια από τις 8 Κυριακές που έχουν οριστεί ως εργάσιμες. Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας προβλήθηκε ως μέτρο εξόδου από την “κρίση”. Ωστόσο όχι μόνο δεν έφερε προσλήψεις και περισσότερα κέρδη στις επιχειρήσεις, αλλά η δουλειά φορτώνεται σε εργαζόμενους που δουλεύουν 4ωρα ή είναι κάτω των 25 ετών, προκειμένου να αυξηθούν τα κέρδη των αφεντικών.
Η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των μεγάλων ομίλων που έχουν αποθέματα “αναλώσιμων” εργαζόμενων. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των Public που στις αρχές του 2017 προέβησαν σε δεκάδες απολύσεις εργαζομένων που χαρακτηρίζονταν ως “υψηλόμισθοι” γιατί έπαιρναν 700-800 ευρώ. Την ίδια στιγμή η επιχείρηση σχεδίαζε άνοιγμα δύο καταστημάτων στην Αττική. Τα Public, από το 2012, προβαίνουν σταθερά σε απολύσεις, μειώσεις μισθών, ξεζούμισμα των υπαλλήλων, αξιοποίηση δωρεάν εργασίας μέσω προγραμμάτων voucher, απάνθρωπα καθεστώτα “αξιολόγησης” των ατομικών πωλήσεων, καλλιέργεια ανταγωνιστικού κλίματος, πληρωμή ελλειμμάτων των ταμείων από την τσέπη των υπαλλήλων, με αποτέλεσμα να έχουν βγάλει τεράστια κέρδη από την εξευτελιστικά φθηνή εργασία των εργαζομένων. Τα Public δεν είναι εξαίρεση. Σκοπεύουν να γίνουν ο κανόνας.
Τις Κυριακές δεν δουλεύουμε.Η αγορά δεν αυτορυθμίζεται. Καθορίζεται από τις υποχωρήσεις και τις αντιστάσεις των εργαζομένων απέναντι στις ορέξεις των αφεντικών.
Τις Κυριακές δεν ψωνίζουμε. Σκεφτόμαστε ως εργάτες και όχι σαν πελάτες
Οι ζωές μας δεν είναι εμπόρευμα.
Κυριακή και νύχτα να πάνε για δουλειά οι υπουργοί οι δήμαρχοι και τ’ αφεντικά
Την Κυριακή 8 Ιουλίου στις 5 μ.μ. στην πλ. Σπλάντζιας
Ακολουθεί κάλεσμα της Αναρχοσυνδικαλιστικής Πρωτοβουλίας Ροσινάντε, τ. Χανίων
Ούτε εθνικισμός, ούτε άλλες μαλακίες, σφαγεία δε θα αφήσουμε να γίνουν οι πλατείες
Τους τελευταίους μήνες γίνεται μια προσπάθεια, μέσω των γραφικών συλλαλητηρίων, να βγει στις πλατείες ο φασιστικός χώρος στην Ελλάδα. Ας δούμε, με ταξικούς όρους, από ποιους οργανώνονται τα γελοία και επικίνδυνα εθνικιστικά συλλαλητήρια στο νησί, προς αποφυγήν αυταπατών για τους “μπροστάρηδες” που κουνούν τις σημαίες τους ντυμένοι μεγαλέξανδροι. Τα εθνικιστικά συλλαλητήρια στα Χανιά στηρίζονται από κάποιους εθνικιστές ιδιοκτήτες και εργοδότες, λίγους νεοδημοκράτες ή συντηρητικούς παππάδες, δυο – τρεις δεξιούς συλλόγους, δυο ακροδεξιές πρωτοβουλίες απογοητευμένων φοροφυγάδων και χρεωμένων αφεντικών και επιχειρηματιών, μια παρέα μπράβων του υποκόσμου και βέβαια από όσους φασίστες έχουν απομείνει στο νησί. Πολύ ωραίο παρεάκι, δηλαδή, για να το στηρίξει κανείς ως κομπάρσος, με μια σημαιούλα και την οικογένεια του.
Στην τελευταία ανάλογη σύναξη που έγινε στα Χανιά, πρωτοστάστησαν γνωστά αφεντικά στριπτιζάδικων που μαζί με μπράβους της νύχτας και μια δράκα εξίσου γνωστών ακροδεξιών μπάτσων – βασανιστών, επιτέθηκαν σε μικρή αντιφασιστική ομάδα που αυθόρμητα επιχείρησε να υπερασπίσει την Αγορά – ένα χώρο που έχει ταυτιστεί με τους αγώνες των εργατικών και των κοινωνικών κινημάτων, και όχι με μαζώξεις τραμπούκων της δεξιάς, αφεντικών και εθνικιστών. Μια μεγάλη διεθνιστική αντιφασιστική πορεία στις 16 Ιούνη, ήταν η πρώτη απάντηση στους φασίστες.
Την Κυριακή 1 Ιουλίου 2018 διεξήχθη ο 3ος Λαϊκός Αγώνας Δρόμου 10 km ΛΟΥΗΣ ΤΙΚΑΣ, μια συνδιοργάνωση του Πολιτιστικού Συλλόγου Λούτρας και του Συλλόγου Δρομέων Υγείας Ρεθύμνου.
Μέλη της ΕΣΕ Ρεθύμνου, και του Λίβα ΑΣΡ συμμετείχαν στον αγώνα που ξεκίνησε από τη Μονή Αρκαδίου και περνώντας από τα χωριά Αμνάτο και Κυριάνα κατέληξε στη Λούτρα, γενέτειρα του Λούη Τίκα (Ηλία Σπαντιδάκη).
Στην αφετηρία, κατά την διαδρομή και στον τερματισμό στην Λούτρα φωνάχτηκαν τα συνθήματα “Λαϊκός αθλητισμός κι όχι πρωταθλητισμός” ,”Ζει ζει ο Λούης Τίκας ζει, με Σπέρα και Κασσίμη μας οδηγεί” και “Δεν τρέξαμε τον δρόμο για χρόνο και πρωτιά μον’ για τον Λούη Τίκα και για την εργατιά”
Στην Λούτρα μοιράστηκε το παρακάτω κείμενο και διαβάστηκε από την μικροφωνική:
Παρεμβάσεις στα καταστήματα ΑΒ Βασιλόπουλος, σε 5 πολεις της Ελλάδας, πραγματοποίησε η Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση, με αφορμή τον θάνατο εργαζομένου σε αντίστοιχο super market στην Πάτρα.
23/6 Νάουσα
Το Σάββατο 23/6 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση και μοίρασμα κειμένου έξω από το σουπερμάρκετ Α.Β Βασιλόπουλος και στην πόλη της Νάουσας για το θάνατο του συναδέλφου μας Στάθη Καραγεωργόπουλου στο σουπερμάρκετ της αλυσίδας στην Πάτρα, κατά τη διάρκεια της εργασίας του.
Ταυτόχρονες δράσεις Πέμπτη 28/6
Θεσσαλονίκη
Στις 13:00 το μεσημέρι, στο κατάστημα ΑΒ Βασιλόπουλος επι της οδου Αγίας Σοφίας, έγινε παρέμβαση και μοίρασμα κειμένου. Ορισμένοι καταναλωτές δεν μπήκαν να ψωνίσουν λόγω του μοιράσματος, ενώ υπήρξε και διακριτική παρουσία της αστυνομίας κοντά στο σημείο. Συνέχεια ανάγνωσης ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ και του εργάτη το αίμα…→
ΘΕΜΑ: Αίτηση συζήτησης και αντιμετώπισης από το ΔΣ θεμάτων που αφορούν θεμελιώδη εργασιακά μας Δικαιώματα ως σχολικές καθαρίστριες και που παρά τις οχλήσεις μας, δεν αντιμετωπίζονται από τις υπηρεσίες της Δημοτικής Επιτροπής Παιδείας.
Αξιότιμοι κύριοι σύμβουλοι,
Θα γνωρίζετε ασφαλώς το άθλιο εργασιακό καθεστώς υπό το οποίο οι σχολικές καθαρίστριες αναγκαζόμαστε να εργαζόμαστε τα τελευταία χρόνια, σε όλη την Ελλάδα. Αν και η ανάγκη καθαριότητας και υγιεινής στα σχολεία είναι αδιάκοπη και υποχρεωτική εμείς εδώ και πολλά χρόνια εξαναγκαζόμαστε να εργαζόμαστε με ανανεούμενες, επαναλαμβανόμενες συμβάσεις, για να μην κατοχυρώνουμε κανένα εργασιακό δικαίωμα, να είμαστε σε συνεχή ομηρία και ανασφάλεια, να είμαστε ευάλωτες σε πιέσεις και εκβιασμούς ώστε να κάνουμε εργασίες που δεν είναι στις υποχρεώσεις μας. Αυτό το απαράδεκτο καθεστώς των συμβάσεων έργου, μας στερεί το δικαίωμα της άδειας, του δώρου, ακόμη και τη άδεια ασθένειας αφού μας θεωρούν «εργολάβους» και όχι εργαζόμενες με εξαρτημένη σχέση εργασίας. Αν αρρωστήσουμε θα πρέπει να βρούμε αντικαταστάτρια και αφού την εγκρίνει ο διευθυντής να την πληρώσουμε από την τσέπη μας. Πληρωνόμαστε όχι με μισθό αλλά ανάλογα με τον αριθμό των αιθουσών και η ΕΤΗΣΙΑ αμοιβή μας είναι από 1000 έως 5000. Συνέχεια ανάγνωσης Σχολικές καθαρίστριες με σύμβαση έργου ζητούν να συζητηθούν στο δημοτικό συμβούλιο τα εργασιακά τους δικαιώματα→
Οι καλλιτεχνικές ταξιαρχίες της ΕΣΕ Ρεθύμνου έκαναν παρέμβαση στην πρόσοψη του Εργατικού Κέντρου ως επιβράβευση για τη συνέργειά του με την εργοδοσία. ΑΛΗΤΕΣ ΛΕΡΕΣ ΕΡΓΑΤΟΠΑΤΕΡΕΣ
Εργατικό Κέντρο Ρεθύμνου, 30 Μάη 2018
Η αφίσα γράφει τα εξής:
Η ΑΠΕΡΓΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ
Στις 30 Μαΐου 2018 η εκτρωματική “κοινωνική συμμαχία” καλεί σε εθνική ημέρα δράσης. Πρόκειται για μια σύμπραξη εργοδοτικών οργανώσεων με την ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ, οι οποίες μάλιστα κηρύσσουν και απεργία εκείνη την ημέρα.
Η συμμαχία αυτή, στοχεύει στην εξομάλυνση των ταξικών αντιθέσεων, την προώθηση της υγιούς επιχειρηματικότητας και την ανάπτυξη. Δεν προκαλεί σε κανέναν εντύπωση η στάση της ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ μιας και όλοι γνωρίζουν πως δεν εκπροσωπούν ουσιαστικά κανέναν εργαζόμενο/η, παρά μόνο τα συμφέροντα των αφεντικών.
Αλλά η επιλογή των γραφειοκρατών συνδικαλιστών να κατέβουν χέρι-χέρι με τους εκμεταλλευτές στο δρόμο, ξεπερνά κάθε όριο.
ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ!
Για εθνικούς λόγους, το κράτος πετσοκόβει τους μισθούς.
Για την επιχειρηματικότητα, οι εργάτες κι οι εργάτριες δουλεύουν σαν σκλάβοι.
Για την ανάπτυξη, λεηλατούνται οι ανθρώπινες ζωές και η φύση.
Είναι μια σύμπραξη των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ με “κοινωνικούς φορείς” ανάμεσα στους οποίους φιγουράρουν εργοδοτικές οργανώσεις (ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ) και επιμελητήρια με “στόχο την Ελλάδα που δουλεύει, παράγει, δημιουργεί και πετυχαίνει!!!”
Οι συμπαθούντες καλούνται να αντιταχθούν στην πόλωση ενεργώντας συλλογικά για την ανάπτυξη της επιχειρηματικότητας με γνώμονα ένα ρεαλιστικό και δίκαιο εθνικό σχέδιο παραγωγικής συγκρότησης με βασικό πυλώνα την ανάπτυξη.
Είμαστε με αυτούς;
Ποιος εργαζόμενος έχει αμφιβολία ότι το “ρεαλιστικό και δίκαιο εθνικό σχέδιο παραγωγικής συγκρότησης” είναι έτοιμο και στημένο στην πλάτη του;
Ποιος εργαζόμενος έχει αμφιβολία ότι η ευαγγελιζόμενη ανάπτυξη θα διαλύσει ό,τι έχει απομείνει από το κράτος δικαίου και την κοινωνική δικαιοσύνη;
Ακόμα και την πατρίδα επικαλούνται για να βάλει πλάτη ο εργαζόμενος στα σχέδια των αφεντικών.
Τα συμφέροντα μας δεν ταυτίζονται με τα συμφέροντα των αφεντικών.
Ανακοίνωση της Κλαδικής Επισιτισμού της Ελευθεριακής Συνδικαλιστικής Ένωσης Ιωαννίνων
Στις 28 Απριλίου 2018, υπογράφτηκε μεταξύ της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατών Επισιτισμού και Υπαλλήλων Τουριστικών Επαγγελμάτων και της Πανελλήνιας Ομοσπονδία Ξενοδόχων η νέα κλαδική σύμβαση εργασίας στον επισιτισμό και τις ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, που αφορά μάγειρες, λαντζιέρηδες, σερβιτόρες/ους, ντελιβεράδες και άλλους.
Όταν μιλάμε για τον κορμό της οικονομίας, τον επισιτισμό αλλά και την βαριά βιομηχανία της Ελλάδας, τον τουριστικό κλάδο, είναι λογικό από πλευράς κράτους και αφεντικών αυτό το γεγονός να περνάει στα ψιλά. Γιατί στην ουσία με την υπογραφή αυτής της σύμβασης, αποκαλύπτεται η ξεφτίλα των γραφειοκρατών συνδικαλιστών και η μεθόδευση της ακόμη μεγαλύτερης υποτίμησης των εργαζομένων.
